مدتی پیش در پایگاه خبری میرملاس یادداشتی از دوست و برادر عزیزم جناب آقای "محمد آزادبخت" از فعالان فرهنگی و کنشگران سیاسی شهرستان کوهدشت با عنوان «عبور از کانال» خواندم که همین نوشته زمینه این یادداشت کوتاه با عنوان «روی پُل معلق» گردید. 

کاری با شخصیت و جایگاه فرهنگی و علمی جناب آزادبخت ندارم که ویژگی‌های مثبت او بر کسی پوشیده نیست، اما چرا آزادبخت با تمام حوصله و خویشتن‌داری که دارد وادار به این نوشته می‌شود برایم قابل تامل بود!

 فکر می‏‌کنم بی‌اخلاقی‏های سیاسی در این استان به مرحله‌ای رسیده است که این برادر بزرگوار را هم وادار به واکنش کرده است.

 در این یادداشت خارج از نگاه‏‌های حزبی و جناحی که اگر در لرستان وجود دارد – که ندارد- بگذریم. من یادداشت جناب آزادبخت را یک زنگ خطر برای نیروهای سیاسی استان می‏‌دانم که دارند از جاده‌ي حقیقت و اخلاق‌مداری دور می‌شوند و از روی پُلی می‏‌گذرند که من نام آن را "پُل معلق" گذاشته‏‌ام. این پُل شاید نام پُل را با خود به یدک بکشد و در نهایت از معبری عبور بدهد اما پُل قابل اعتمادی برای عبور بدون خطر نبوده  و دارای ریسک بالا برای عبور است. 

ریسمان‌های نگه‌دارنده آن کاملاً پوسیده و امکان دارد با  طوفان که نه، با نسیمی از هم بگسلد. استان لرستان فارغ از ناگاه قوم‌گرایانه افراد که چند سالی می‏‌شود با توجه به وجود  افراد تحصیل‌کرده کم‌تر شده است، اما همچنان در بیش‌تر موارد از حل موضوعات سیاسی و اجتماعی رنج می‌‏برد؛ هر چند  در نگاه کلان‌تری شاید نام احزاب را هم به نوعی قومیت‌گرایی مدرن نامید.

البته در کشورهای توسعه‌نیافته که هه چیز بر مدار منفعت می‌چرخد نه منفعت گروهی و حزبی شناسنامه‌دار و پاسخ‌گو بلکه منفعت فردی و بین گروهی به طوری که افراد یک گروه در بین گروه به گروه‌های کوچک‌تری برای رسیدن سریع‌تر به منافع تشکیل می‌شوند.

جناب آقای آزادبخت، آن‌چه جامعه‌ي ما امروز رنج می‌برد در همین منافع بین گروهی افراد است. امیداوارم عقلای قوم در آستانه انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی دچار هیجانات احساسی نشوند و با تکیه بر عقل‌گرایي بتوانند با گزینه‌های مناسب در شرایط و وضعیت موجود، آن‌چه شایسته مردم فهیم و قدرشناس لرستان است رقم بخورد.

برادر بزرگوارم باید عرض کنم و بر این عرض خود تاکید فراوان داشته باشم تا زمانی که جایگاه‌ها بر اساس عدم شایسته‌سالاری توسط افراد نالایق غصب می‌شوند و این افراد برای ماندگاری خود دست به هر خفت و خواری می‌زنند، شک نداشته باشید که برای شما و امثال شما در این دایره جایی نخواهد بود و چه بهتر با این شرایط جایی نباشد.

دوست و برادر عزیزم! نکته‏ای دیگر که در تقسیم این غنائم به گمان بعضی که دنبال سودجویی شخصی در گروه‌های سیاسی هستند، حضور آدم‌های کوچک در دایره سیاست است. با تمام احترامی که برای همه اقشار قائلم باید به عرض شما برسانم تا وقتی نقش احزاب و افراد با نفوذ سیاسی را سرایداران مدارس و بنگاه‌داران تعیین می‌کنند آش همین آش و کاسه همین کاسه است که البته برای تعداد قلیلی این آش خوش‌مزه خواهد بود و با خیال راحت از آن نوش جان خواهند کرد. گوارای وجود!

عزیز دل برادر، اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی در  میان کنش‌گران سیاسی ما راه را گم کرده است. گاهی دست راست را بر سینه می‏گذاریم و با دست چپ بر سر می‏کوبیم که ای وای چه شد و گاهی دیگر دست چپ را بر سینه گذاشته و تا کمر در برابر بی‌عدالتی خم می‌شویم. کدام رسیمان این دو را به هم وصل کرده است‌؟ خدا می‌داند!

برادر جان، آن‌چه در این حلقه و دایره‌، مفقود و گم شده، اخلاق و تقوا است که این بی‌اخلاقی و بی‌تقوایی دکان چند نبشی برای بعضی‌ها درست کرده تا به هر شیوه ممکن دیگران را تخریب کنند.

امیدوارم در آستانه دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی حداقل در میان کنش‌گران سیاسی استان لرستان این تفاهم و هم‌دلی به وجود بیاید تا آن‌چه زیبنده‌ي این دیار کهن و فرهنگی است انجام گیرد و فارغ از نگاه گروهی نه حزبی، به لرستانی آباد برسیم، چرا که باور دارم وجود احزاب و تشکل‌های سیاسی شناسنامه‌دار برای ما یک ضرورت است تا اگر فردی از طرف احزاب برای تصدی جایگاهی معرفی شد، در نهایت آن حزب در برابر عمکرد فرد مورد نظر پاسخ‌گو باشد.

آرزوی نداریم جز سربلندی ایران عزیز در همه ابعاد.

 
مدیر مسئول فصلنامه درگاه

دیدگاه‌ها