اقتصاد ایران شاهد یک کاهش قابل‌توجه در یارانه تخصیص داده شده به بنزین است؛ اما این اتفاق که فی حد ذاته می‌توانست خوب و مثبت باشد به شکلی روی داده و همراه با نشانه‌هایی است که صاحب‌نظران اقتصادی و فعالان بخش خصوصی را از اصلاح امور ناامید میکند:
اول: چنین تصمیمی، در مورد یکی از نرخ‌های کلیدی اقتصاد کشور که عملاً بر قیمت همه‌چیز تأثیر مستقیم می‌گذارد؛ باید با مطالعات شفاف و تفصیلی، مشارکت حداکثری صاحب‌نظران و افکار عمومی و البته به‌حکم قانون با مشورت بخش خصوصی اتخاذ می‌شد و میان زمان تصمیم‌گیری و اجرا نیز باید فاصله کافی وجود می‌داشت؛ تا مردم و بنگاه‌های اقتصادی فرصت داشته باشند برای تطبیق با شرایط جدید برنامه‌ریزی کنند و آماده شوند.دوم: کاهش یا حذف سوبسیدها وقتی واقعاً به حال اقتصاد کشور مفید است که در چارچوب یک نگرش جامع و سیستماتیک به مقوله کلیدی آزادسازی انجام می‌شد. وقتی نه‌فقط تمام اکوسیستم انرژی عملاً در سیطره دولت است؛ بلکه دولت در همه بازارها اشتهای سیری‌ناپذیری برای مداخله مستقیم و کنترل قیمت دارد و ساختار و عمق و کارایی بازارهای اصلی اقتصاد کشور برای تطبیق نظام اقتصادی با واقعیت‌های محیطی و راهنمایی آن به‌سوی تخصیص بهینه منابع آماده نیست؛ کاهش یارانه‌های در هر حوزه‌ای، از جمله انرژی، تأثیر بسیار اندکی بر تصحیح عدم تعادل‌های کلان اقتصاد کشور خواهد داشت.
سوم: شواهد بسیار زیادی صاحب‌نظران اقتصادی و فعالان بخش خصوصی را به این باور می‌رساند که اضافه درآمد ناشی از این کاهش یارانه‌ها، صرف برنامه‌های پر سرو صدا، اما کم اثر، در حوزه حمایت اجتماعی خواهد شد و به عبارت دیگر، دولت بجای اصلاح نا ترازی‌های بنیادین عملکرد و سازمان خود که یکی از اصلی‌ترین عوامل نا ترازی‌های کلان اقتصاد ملی است؛ با درآمد ناگهانی حاصل از این افزایش قیمت، برای حاکمیت تعهدات تازه‌ای خواهد تراشید و این تعهدات، وضعیت نا ترازی بنیادی عملکرد دولت را وخیم‌تر از گذشته خواهد نمود و در نهایت منجر به تشدید و تقویت وضعیت تورمی مزمنی خواهد شد که سال‌هاست قاتل نوآوری و خلاقیت در اقتصاد ایران است. دولت اگر قصد حذف یارانه‌ها و افزایش درآمدهای عمومی را دارد؛ به‌موازات آن، باید به اصلاح اساسی و عمیق نظام مدیریت هزینه‌های عمومی بپردازد که ناکارآمدی و عدم شفافیت آن یکی از اصلی‌ترین عوامل ایجاد و تثبیت وضعیت نا ترازی در عملکرد دولت است. همچنین دولت باید درآمدهای تازه را صرف بازپرداخت تعهدات قدیمی کند؛ نه اینکه به اتکای آن برای خود و دولت‌های بعدی تعهداتی تازه بتراشد تا فاجعه توزیع یارانه‌های نقدی، یک‌بار دیگر و در مقیاسی وسیع‌تر تکرار شود.
افسوس که ما از تاریخ درس نمی‌آموزیم و لاجرم محکوم به تکرار آنیم!
حسين سلاحورزى
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
بنده گوشه ای از عملکرد این تدبیر مردان بامید هستم،حالا گناه من و زنم و بچه هام گردنه کیه بنزین هم که گرون شد و از چاله ب چاه افتادیم.
خدا از باعث و بانیش نگذره.
،،،،یافته حذفش نکی،
شما جزء این مملکت نیستی؟ مگر ما چکار کردیم؟ یک طوری میگویید انگار ما مردم لرستان مسبب این گرانی هستیم؟
ببخشید جناب میشه توضیح بدید چطوری با گرانی اقتصاد رشد میکند؟ آیا این توسعه نباید بار تورم را از دوش مردم بردارد؟
مثل اینکه متوجه نشدی مگر من منظورم مردم لرستانه من تمام هموطنان را میگم که با رای غلط این مشکلات را رقم میزنیم .
مردم با رای غلط و اشتباه سرنوشتشونو انتخاب میکنن ودوس دارن توسری خورباشن
این آیه یک قانون کلی جامعه شناختی اسلام را بیان می کند که می گوید: «سرنوشت شما قبل از هر چیز و هر کس به دست خود شماست و هرگونه تغییر در سرنوشت شما، بر اساس تغییرات درونی و ارادۀشما شکل می گیرد و خوش بختی یا بدبختی شما را رقم می زند. »این یک اصل قرآن و یکی از پایه های جهان بینی و جامعه شناسی اسلام است که می گوید بدبختی جوامع عقب افتاده از عوامل درونی ناشی می شود و اگر استعمارگران و جهان خواران در درون انسان ها و ملت ها پایگاهی نداشته باشند، نمی توانند کاری از پیش ببرند.
برای بررسی عوامل سقوط تمدن ها و پیشرفت و عقب ماندگی ملت ها، نباید به دنبال علل خیالی شانس و بخت و اقبال بود بلکه باید علت را در ضعف درونی و مشکلات داخلی خود جست و جو کرد.