از دوره‌های کهن تاریخ تا هنوز، در اقلیم غرب کشور و خاصه لرستان و شهریت خرم‌آباد، کلیدواژه‌هایی مانند غسالخانه، خضر، تدفین، شب هفت، چهل، سالگرد زبان هرروزه مردم بوده و هست. 
انگار این فضای غم‌آلود و یاس زا مطلوبیت بیشتری داشته و خود را محق‌تر می‌داند برای عرضه.
انگار این فضای غم‌آلود و یاس زا مطلوبیت بیشتری داشته و خود را محق‌تر می‌داند برای عرضه.این موضوع وقتی پررنگ‌تر می‌شود که به موسیقی فولکلورمان رجوع می‌کنیم، موسیقی کهنی که بازتاب برآیند منویات و فرهنگ و احساسات ماست در بعد عزاداری سنگین‌تر و پرطمطراق تر است. اینکه چه عللی دست‌به‌دست هم داده که ما در صف عزا و معزا کارکرد دیگری داشته باشیم در حوصله‌ی این بحث نمی‌گنجد.
انگار که ما بازیگرانی چیره‌دستیم که در بزنگاه پَرس و ترحیم دقیقاً می‌دانیم که کدام کاراکترمان محبوبیت بیشتر را در خانواده‌ی بازمانده برایمان ایجاد می‌کند. حرکات و سکناتی که بعضاً علیرغم میلی باطنی انجام می‌دهیم با شخصیتمان در تضاد است و ریشه‌یابی آن به تحقیقی بزرگ و طویل و مدقق نیازمند است.
می‌توان برای جای خالی دیگران ناراحت بود، گریست و مستأصل بود و شریف هم ماند و بلوا به پا نکرد؛ به‌جز بعد شخصی این مسئله، بعد اجتماعی آن نیز در طول سالیان گذشته کارکردی ناموزون و نازیبا پیدا کرده است که بر جو و اتمسفر منطقه نیز اثرگذاری کلانی داشته است.
عدم تنظیم ساعتی مناسب در فصول سرد و گرم جهت حضور در آرامستان‌های شهر، نبود راهکاری مناسب برای حذف بعضی سنت‌های ایجادشده در این خصوص، عدم اراده کافی برای کاستن از هزینه‌های برپایی این قبیل مراسمات و... همه و همه دست به دست هم داده‌اند که سال‌های سال هر طایفه و گروهی با رویکردی شخصی این مسیر را ادامه داده و بدهد.
یافته، رسانه‌ای ایست جهت خدمت به مردم و بیان واقعیت‌ها؛ در ماه‌های اخیر تماس‌ها و پیام‌های بسیاری در خصوص موضوع نصب پرتره اموات و در گذشتگان در اغلب محلات به خصوص کوی فلسطین داشته‌ایم که به‌رغم گذشتن چند ماه هنوز جمع‌آوری نشده‌اند.
حق‌الناس بالاترین حق کائنات است که تا پس از مرگ و حیات محشر آثار آن باقی است و خداوند متعال آن بر اولا برحق خود می‌داند، اینکه ما با این قبیل حرکت‌ها باعث مخدوش کردن چهره‌ی شهر و تبدیل محله به عزاخانه‌ای شخصی شویم در هیچ کتاب و شرع مقدسی نیکو نگاشته نشده است.
به نظر می‌رسد باید در این خصوص نهادها و ارگان‌های متولی خدمات شهری بدون مماشات و طایفه‌گرایی، نسبت به جمع‌آوری و جلوگیری از تکرار این رویه، اقدام عاجل نمایند.
مهرداد خدایی سوری/ یافته
هرگونه کپی‌برداری منوط به ذکر نام نگارنده و همچنین پایگاه خبری یافته است
هرگونه کپی‌برداری منوط به ذکر نام نگارنده و همچنین پایگاه خبری یافته است
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
اقوام و دوستان در مصائب بد نیست زیبا و پسندیده هم هست اتفاقا،بعضی انتقادهای
این متن وارده ولی نباید این آداب ورسوم فراموش بشه خود جمع شدن اقوام دور و بر
فردا مصیبت دیده باعث تسلی خاطر میشه
مگه چیکارکردن این مرحومان
حلالیت بدون دلیل نمیشه
بعدهمه هم میزنن تواعلا میه وبنربزرگ خاندان!!!
توی اینشرایط اقتصادی بهتره همه اینها حذف بشه که باعث رنجش بقیه هم نشه