این بنای آرامگاهی مربوط به شجاع‌الدین خورشید سرسلسله اتابکان لر (آل خورشید) بوده که به مدت سی سال از آخر قرن پنجم تا اوایل قرن ششم ه.ق بر ایالات لر کوچک فرمانروایی کرده و به‌واسطه عدالت و دادگستری مقبره وی مورداحترام اهالی قرار گرفته است.

این سلسله بین سال‌های ۵۸۰ تا ۱۰۰۶ (ه. ق) در لرستان و بخش‌هایی از استان‌های ایلام و همدان و خوزستان و مرکزی و کرمانشاه (ناحیه لر کوچک) فرمانروایی می‌کرده‌اند. پایتخت این دودمان شهر شاپورخواست (خرم‌آباد کنونی) و مقر فرماندهی‌شان قلعه فلک‌الافلاک بود.

فرمانروایان این دودمان از شجاع‌الدین خورشید دومین حاکم ایرانی پس از حمله اعراب و فروپاشی شاهنشاهی ایران است که برای خود از عنوان شاهنشاه (در لری: شینشا) استفاده کرد.

شایان ذکر است، پلان مقبره مستطیل شکل و پلان داخلی آن هشت‌ضلعی و هر ضلع آن 2,5 متر است. سبک معماری گنبد آن نار دو پوسته و مواد و مصالح آن سنگ، آجر ملات، گچ و ماسه آهک است. ارتفاع گنبد از سطح زمین 12 متر بوده و در وسط آن قبری است که بر روی آن صندوق چوبی کنده‌کاری‌شده‌ای قرار دارد.

این اثر به شماره 1920 در تاریخ  16 شهریور 76 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و در جاده کمربندی خرم‎آباد- اندیمشک، کیلومتر 7 فرعی جنب زندان پارسیلون در روستایی به نام گوشه شهنشاه (شینشاه) قرار دارد.






عکس: علی بیرانوند

دیدگاه‌ها