مناره را واژه‌نامه‌ها «بنایی بلند و استوانه‌ای به‌عنوان بخشی از مسجد یا مکان متبرک که بر بالای آن اذان می‌گویند» و یا «برجی که برای دیدبانی یا رساندن اخبار می‌ساختند و معمولاً در آن با روشن کردن آتش، اعلام خبر می‌کردند».
هر دو تعریف با مناره خرم‌آباد همخوانی دارد. کهن‌سالان بر این باور بودند که در شهر شاپور خواست و گرداگرد مناره مسجدی به نام امام حسن (علیه‌السلام) - مسجد جامع شهر شاپور خواست 
- وجود داشته است. تاریخ‌نگاران متقدم نیز بعضی بر این نظر صحه گذارده‌اند اما برخی محققان سلف بر این باورند که مناره / میل خرم‌آباد با تعریف دوم سازگاری بیشتری دارد. نکته جالب‌توجه آنکه خرم‌آبادی‌ها به مناره، منار می‌گویند که به معنای «محل نور» است.
- وجود داشته است. تاریخ‌نگاران متقدم نیز بعضی بر این نظر صحه گذارده‌اند اما برخی محققان سلف بر این باورند که مناره / میل خرم‌آباد با تعریف دوم سازگاری بیشتری دارد. نکته جالب‌توجه آنکه خرم‌آبادی‌ها به مناره، منار می‌گویند که به معنای «محل نور» است.گفته میشود این اثر که برجای‌مانده از آل‌بویه (۳۲۳- ۳۸۹ ق) محل اذان‌گویی و دیده‌بانی شهر اتابکان و راهنمای کاروانیان بوده است. مناره اکنون ۲۹.۴۵ ارتفاع دارد که درگذشته بیش از این بوده و براثر مرور زمان و عوامل طبیعی همچون باد و باران اندک‌اندک فروریخته و از ارتفاع آن کاسته شده و به این شکل درآمده است.
مصالح بنا آجر و ملات است. در داخل مناره ستونی استوانه‌ای شکل قرار دارد که ۹۹ پله با حدود ۷۰ سانتی‌متر دارد. پله‌ها به دوران می‌چرخد و می‌توان به‌وسیله این پله‌ها به بالای مناره راه یافت. در ورودی مناره (۲۲۰ *۸۰) سانتی‌متر و به‌سوی غرب باز میشود. شش دریچه کوچک و یک دریچه بزرگ نیز برای ورود روشنایی بر پیکره مناره تعبیه‌شده است. این بنا مرکز اطلاع‌رسانی روزگار خود بوده و با دود خبر و آتش خبر نقطه‌های دیگر به‌ویژه دژنشینان شاپور خواست را از رویدادها مطلع می‌کرده است.
سید فرید قاسمی/ کتاب پیشینه ارتباطات و تاریخ مطبوعات خرم‌آباد
سید فرید قاسمی/ کتاب پیشینه ارتباطات و تاریخ مطبوعات خرم‌آباد
کلیک کنید
دیدگاه‌ها