وضعیت زبان فارسی در حوزههای نوشتاری و کلامی و نیز رسمالخط، به موقعیتِ هشدار رسیده است.
روزی نیست که در اثر غفلت ما، واژههایی جدید و غیرفارسی و البته عموماً فرنگی که مابهازای فارسی آن وجود دارد وارد زبان محاورهای و حتی نوشتاری ما نشود. این امر چنان گسترش روزافزون دارد که وقتی برای درستنویسی و یا درستگویی تذکری داده میشود، با نگاهها و برخوردهای آنچنانی مواجه میشویم. هجوم نامگذاریهای نامأنوس و صحه گذاشتن سازمانهای مربوط بر این نامها نیز درخور تأمل است. واژههایی چون هایپراستار، سوپراستار، اطلس مال، تهران مال، پروماتاکسی، بستنی دومینو، مرکز خرید نارسیس، بهران سوپر رانا و صدها واژه مخلوط و مغلوط دیگر را بارها در محیط شهری و در فضای ارتباطی میبینیم و میشنویم. آیا این واژهها با زبان شیرین و اصیل فارسی نسبتی دارند؟ آیا آنها را میتوان جایگزین واژههای زیبا و خوشآهنگ فارسی کرد؟ پس چرا روزبهروز بیشتر میشوند؟
طبیعی است که این امر نشانگر شکلگیری هستهٔ اولیه «بیماری فرهنگی» در زمینه زبان فارسی است.
و از این گونه میبینیم؛ استفاده از رسمالخط و زبان انگلیسی برای واژههای فارسی نیز روزبهروز در حال گسترش است. اگر خودروهای تیبا، سمند، پارس و صبا ایرانیاند و اسامی آنها واژههای زیبای فارسی هستند و اگر مصرف داخلی دارند که اینگونه است، چرا نامشابه خط انگلیسی بر بدنه آنها نوشته میشود؟ آیا نمیتوان این اسامی را با خط زیبای فارسی و توسط هنرمندی خوشذوق نوشت و تبدیل به یک نشانه (آرم) کرد؟
در کشورهای مختلف و اغلب تولیدکنندگان بزرگ خودرو چنین نیست بلکه با خط و زبان رسمی و ملیشان تولیداتشان را در داخل عرضه میکنند حتی آن دسته از تولیداتی که در ردیف صنعت مونتاژ آنهاست.
و از این دست میبینیم؛ بر بدنهٔ اتوبوسهای شهری و بینشهری نیز واژههای فارسی به الفبای انگلیسی نوشته میشود و یا اگر سری به بازار لباسفروشان، بخصوص لباس کودک بیندازیم خواهیم دید که بهندرت لباس کودکی بدون نشان و خط انگلیسی یافت میشود. همه اینها نشانههای غفلت فرهنگی و از این مهمتر بیانگر نوعی رعب فرهنگی و تغییر ذائقه ماست که متأسفانه رو به فزونی است و البته چارهاندیشی برای آن نیازمند عزم ملی و همگانی است.
محمدجعفر محمدزاده
محمدجعفر محمدزاده
دیدگاهها
زبان لری=گری بیسا هیسه میام. حتی یک لغت عربی در این جمله نیست و جز به جزش پهلوی ساسانی است.
زبان فارسی=استعمال دخانیات ممنوع
هر سه جز عربی است.
شیر…منظور از شیر کدام شیر است؟شیر جنگل یا شیرخوردنی یا شیر لوله؟
زبانفارسی اشکالات فراوانی دارد
اگر لغات عربی را از فارسی بگیرید ما نمیتوانیم صحبت کنیم.
مثلا واژه عصر چه جایگزینی دارد؟
در صورتیکه ما در زبان خودمان میگوییم إیواره که ساسانی است و در متون دینی آنزمان آمده است
زبان لری_بلوچی_گیلکی _لکی بازمانده زبان پهلوی ساسانی است.زبان لری هفتصد واژه مشترک با گیلکی دارد که دکتر ایرج کاظمی در هفته نامه بامداد لرستان به آن اشاره کرده بود.
زادگاه زبان فارسی ماوراءالنهر و خراسان قدیم بوده و حرف شما کاملا درست است حکومت سامانی خیلی از شعرا و ادبا حمایت میکرد حکومت سامانی در ماوراءالنهر بود و شعرای بزرگ مثل ناصرخسرو و فردوسی و رودکی و بدر جاجرمی و عطار و خیام و فرخی و منوچهری و بهار همگی خراسانی بودند.کتیبه های سنگی رباطک و بغلان و سرخ کتل که در افغانستان هستند و متعلق به سلسله کوشانیان هستند به زبان فارسی است که این نشان میدهد ماوراءالنهر زادگاه زبان فارسی است
لهجه,گویش و زبان باهم فرق میکنند.اصفهانی لهجه است چون همان کلمات فارسی است ولی یک"س"به آخر هرکلمه اضافه میکنند مثل خونس,ماشینس,صدا س ولی لری لهجه نیست چون کلأ ساختمان کلمه بهم میخورد و عوض میشود مثل؛تیه/مرژنگ/ه ناسه/کور(پسر)/د ا/روله/ناهلمونه /سیل(نگاه)/آژاژ کی/آیا اینها را یک فارس زبان میفهمد؟تأثیرپذی ری ما دلیل محیطی دارد ما همسایه فارسهاییم.
فارسی دنباله پهلوی نیست.زادگاه فارسی ماوراءالنهر است.اگر راجع به سلسله های سامانی و غزنوی که درماوراءالنهرحک ومت داشتند مطالعه کنی بهتر میفهمی.مثلأ واژه إیواره(عصر)درمت ون دینی ساسانی و زرتشتی آمده ولی الان در زبانفارسی چیزی به این اسم ندارند ولی درزبان لری هست.چون مردم لر به تیسفون و پهله نزدیکتر بودند.و بدلیل موقعیت کوهستانی زبانشان کمترتأثیرپذیرفت .شما بزبان مجریان شبکه افلاک نگاه نکنید برید روستاهای اطراف خرم آباد تا بفهمید
طی چند دهه پیش!!!
چه قبول کنید یا نکنید واقعیت محض است.