مردم لرستان از دیرباز جشن عروسی را با ویژگی‌های خاص آئینی منطقه برگزار و از این مراسم به عنوان یک خاطره بسیار شیرین و به یادماندنی یاد می‌کنند.
به گزارش سفیر افلاک، لرستان با آداب و رسومی چند هزار ساله، یکی از استان‌هایی است که در تمام جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی دارای سنت‌هایی غنی و اصیل است.یکی از این آداب و رسوم برپایی جشن عروسی است که آداب خاص مردم لرستان در اجرای این جشن، چنان جذابیتی را ایجاد کرده است که نه تنها مردم لرستان بلکه افراد غیربومی دیگری را نیز مجذوب خود کرده است.
مردم لرستان از دیرباز جشن عروسی را با ویژگی‌های خاص آئینی منطقه برگزار و از این مراسم به عنوان یک خاطره بسیار شیرین و به یادماندنی یاد می‌کنند.
آئینی که آمیخته با باورهای دینی و فرهنگی استان است و مردم آن را سنت حسنه‌ای برای گشایش زندگی می‌دانند.
جشنی که در گذشته ساده و به دور از هرگونه تشریفات و هزینه‌های سنگین برگزار می‌شد و دو جوان با همراهی خانواده‌ها، زندگی جدید خود را آغاز می‌کردند.
اما متأسفانه اکنون از آن‌همه بزم و شادی و اجرای مراسمات سنتی تنها برگزاری جشن‌های را شاهد هستیم که رنگ و لعاب خود را از دست داده و جای خود را به فرهنگی بیگانه داده است.
جشن‌هایی که دیگر حال و هوای گذشته را ندارد و تالارهای مجلل شهری، برگزاری رسم جهاز بینی از طرف اقدام داماد و جایگزین شدن شیوه برگزاری مدرن عروسی به‌جای حفظ آداب سنتی تنها چیزی است که از فرهنگ اصیل سور در لرستان باقی مانده است.
نفوذ فرهنگ بیگانه در برگزاری این جشن‌های عروسی تا جایی پیش رفته است که اکنون بسیاری از عروس و دامادهای امروزی آن حجب و حیایی که نوع عروسان و نو دامادان در مراسم خود داشتند رو ندارند و جشن عروسی خود را به خیابانها می‌کشند و عروس با تکان دادن دسته‌گل شروع به پای‌کوبی می‌کند. جشنی که هیچ تشابهی با فرهنگ بومی این استان ندارد!
از طرفی متأسفانه نوع پوشش عروس نیز به‌گونه‌ای است که توجه هر بیننده را به خود جلب می‌کند و فیلم‌بردار مراسم نیز که گویی محرم عروس است او را در این بین تشویق می‌کند.
پخش کلیپی با عنوان پشت صحنه فیلم عروسی نیز برنامه جدیدی است که از سوی برخی از فیلم‌برداران در سالن‌های عروسی اجرا می‌شود فیلمی که در آن متأسفانه بسیاری از شئونات اسلامی رعایت نمی‌شود و افراد دعوت شده به جشن به تماشای آن می‌نشینند.
به‌راستی چه رویدادی در حال رخ دادن است که آن شال، ستره، اسب، زین، سروده‌های قدیمی، ساز و سرنا به یک‌باره فراموش‌شده و اکنون شاهد جشن‌هایی هستیم که کوچک‌ترین ارتباطی با آداب مردم این دیار ندارد؟
متولیان فرهنگی برای حفظ سنت‌های اصیل چه اقداماتی را انجام داده‌اند؟ آیا نمی‌شود با برنامه‌ریزی و یا تقبل بخشی از هزینه عروسی برای اشتیاق جوانان به برگزاری جشن عروسی به‌صورت سنتی اقدامی مناسب را انجام داد؟
چه حمایتی از گروه‌های موسیقی سنتی در این جشن‌ها صورت گرفته است؟
آیا در این استان که مناطق و بکر و زیبای بسیاری دارد، جای خالی مکان‌هایی برای برگزاری جشن‌های عروسی به‌صورت سنتی به جای تالارهای عروسی آن‌هم با هزینه‌های هنگفت، حس نمی‌شود؟
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
که امیدوارم امام جمعه محترم و زحمتکشان خدوم نیروی انتظامی با این پدیده زشت برخوردنمایند