وحید حاج سعیدی: این روزها دیگر از مرگ هیچکس تعجب نمیکنیم و نمیپرسیم چرا مرد؟! تصادف کرد؟ مریض بود؟ پیر و جوان هم ندارد... نه ...یک سرماخوردگی ساده که اصلاً هم خطرناک نیست (!) ولی نمیدانیم چرا تاکنون جان بسیاری از همشهریان ما را گرفته است؟!
از رئیس اداره، روحانی، فرهنگی گرفته تا کشاورز، بازاری، خانهدار و ... مرگهای غمانگیزی که نه تشییعجنازهای در کار است و نه مراسم عزاداری!
خانوادهها نمیتوانند جنازه عزیزانشان را در آغوش بگیرند و برای آخرین بار وداع کنند! حتی حق ندارند کاور روی جنازه را باز کنند و برای آخرین بار صورت عزیز ازدسترفتهشان ببینند!
بدون شک این نوع تشییعجنازه و تدفین سنگینی داغ عزیزان را صدچندان میکند و حسرتی ابدی بر دل خانوادههای سوگوار خواهد گذاشت... تسلیتها مجازی شدهاند ولی درد هجران و دوری، واقعی است و جگرسوز...
با این وجود هنوز کرونا را جدی نگرفتهایم. بانکها و ادارات فعال هستند و مغازههای شهر شلوغتر از همیشه در حال داد و ستد...
ویروس کرونا در بیش از 200 کشور دنیا رخنه پیدا کرده است و دنیا را به هم ریخته است ولی عجب از کسانی که هنوز به آن با دیده شک و تردید مینگرند و حاضر نیستند الفبای مقابله با این ویروس و رعایت فاصله با دیگران و استفاده از ماسک و دستکش و شستشوی دست را هم انجام نمیدهند!
در حقیقت خطرناک از ویروس کرونا، ویروس کمسوادی و بیفرهنگی است که نمیتوانیم درک عمیقی از موضوعات اجتماعی داشته باشیم و چون هنوز خودمان یا اطرافیانمان به این ویروس دچار نشدهاند، درد همسایه و سایر شهروندان را نمیبینیم و درک نمیکنیم قطع این زنجیره بستگی به نگاه، رفتار و نگرش ما دارد!
ایکاش تمام بنرهای شهر را به جای تبلیغات پوشاک و رستوران و دانشگاه و ... به تصاویر شهروندانی اختصاص میدادیم که این چند روز جان خود را از دست دادند!
کادر درمان و پزشکی خسته از مراجعات بیشمار با لباسها و ماسکهایی که حقیقتاً راه رفتن نفس کشیدن با آنها دشوار است، شبانهروز در حال پذیرش بیماران هستند. تختهای بیمارستانی پر شده است و نفس شهر به شماره افتاده است! اما هنوز عده ای بیتفاوت به عواقب پیش رو درحالیکه دغدغه معیشت ندارند، در خیابانها ولو هستند و علاوه بر انتقال ویروس دردسرهای مضاعفی برای کادر درمان و پزشکی ایجاد میکنند. دعوا، مصرف مشروبات الکلی و تصادفات این روزها در حال افزایش است و این بدان معناست که یک عده نهتنها جان خود، بلکه جان و سلامت دیگران برایشان مطرح نیست. بپذیریم کرونا در کمین ماست و با هر مراجعه غیر ضروری به بازار احتمال گسترش ویروس را افزایش میدهیم.
یادمان باشد اگر به خودمان نیاییم تا چند ماه دیگر باید این شرایط سخت را تحمل کنیم و شاید حسرت روزهایی را بخوریم که باید در خانه میماندیم و نماندیم!
دیدگاهها
خاک مرده بر سرمان ریخته است زمانه
خیلی از افراد رعایت نمیکنن اما
باید این رو هم پذیرفت که در استانی مثل
لرستان با این آمار بیکاری درآمد پایین و
وجود خانواده هایی که اگه یک روز حتی
یک روز درآمد نداشته باشن باید گرسنه بمونن
خیلی از سر ناچاری جون خودشون و حتی
اعضای خانواده رو به خطر میندازن