باغچه‌ی کنار خیابان، همان گلدان داخل خانه شماست.
یکی از ساده‌ترین آداب شهروندی استفاده صحیح از وسائل عمومی است. وقتی من اجازه دهم کودکم برای بازی، باغچه‌ی کنار خیابان را خراب کند و نسبت به آن حساسیت نداشته باشم، نباید ناراحت شوم که در جای نابسامانی که هیچ نظمی ندارد، زندگی کنم. البته این کار من یک ضرر دیگر را هم متوجه من خواهد کرد اینکه کودکم به زودی باغچه‌ی داخل حیاط را هم خراب خواهد کرد و فرقی بین آن دو قائل نخواهد شد.
وقتی از خیابان بدون توجه به چراغ قرمز رد می‌شویم و همه نظم خیابان را به هم میریزیم چرا باید از بی‌نظمی مردم شهر انتقاد کنیم و به جای آن از مردم بلاد دیگر، و نظم و قانون‌پذیری‌شان تعریف کنیم؟ این انتقاد‌ها که گوش شهر را کر کرده است خطاب به کیست؟ آیا شهر ما جز من و شما افراد دیگری هم دارد؟
وقتی من در تاکسی با صدای بلند با تلفن همراهم صحبت می‌کنم، نباید از رفتار مضحک دیگری هم منزجر شوم. هر گاه ما رعایت کنیم همه رعایت خواهند کرد. حتی اگر همه‌ی افراد یک شهر رعایت نکنند، باز هم دلیل موجهی برای عدم رعایت این چیز‌ها به دست نمی‌آید. زیرا هر کسی خودش به تنهایی در مقابل شهرش مسئول است. این مسئولیت دو طرف دارد. یک طرف آن به ادب و تربیت خود فرد اشاره می‌کند و یک طرفش هم به زیبایی و سلامت شهر. بنابراین اگر زیبایی و سلامت شهر تنها با رعایت من یک نفر درست نمی‌شود و تنها رعایت کردن من یکی اثر ندارد، به دلیل دوم باید رعایت کنم یعنی برای ادب و تربیت شخص خودم رعایت این چیز‌ها را لازم بدانم. وقتی این طرز تفکر در یک شهر تبلیغ شود آن شهر نجات خواهد یافت.
بیایید شهرمان را دریابیم و آن را دوست داشته باشیم و مسلمانیمان را در زیبایی، نظافت، شادابی و سلامت شهرمان به نمایش بگذاریم.

پایگاه خبری یافته در ایام نوروزی هر روز یک مطلب در خصوص آداب شهروندی منتشر کرده و انتظار دارد مخاطبان گرامی ضمن مطالعه آن، مطلب را در اختیار دیگران هم قرار دهند.
شما نیز می‌توانید با ارسال مطلب خود ما و شهروندان را در این خصوص یاری کنید.

مطالب مرتبط:
پیک نوروزی شهروندی/ اول فروردین: فرهنگ رانندگی