در هفتم تیرماه سال ۱۳۶۰ براثر انفجار بمب کار گذاشته شده توسط منافقین در سالن اجتماعات حزب جمهوری اسلامی، آیت‌الله سید محمد‌ حسینی بهشتی و ۷۲ تن از یارانش از جمله "شهید سید فخرالدین رحیمی" نماینده مردم لرستان در مجلس شورای اسلامی به شهادت رسیدند.

شهید حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید فخرالدین رحیمی در سال 1323 هجری شمسی در شهر خرم‌آباد و در یک خانواده روحانی متولد شد. پدرش حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید علی‌اکبر رحیمی از علمای بزرگ شهر بود؛ که نسب او به حضرت امام موسی بن جعفر (ع) می‌رسید.

شهید سید فخرالدین، پس از پایان تحصیلات مقطع ابتدایی تحت تکفل برادر بزرگ و روحانی خود شهید حجت‌الاسلام‌والمسلمین حاج سید نورالدین رحیمی قرار گرفت. سید نورالدین برای ادامه تحصیل دروس حوزوی به قم مشرف شد و به همین دلیل شهید سید فخرالدین نیز به همراه او به شهر خون و قیام قم رفت و به‌طور رسمی تحصیل علوم دینی را آغاز کرد.

وی در این مدت در درس خارج فقه و اصول از محضر اساتید حوزه علمیه قم از جمله آیت‌الله شهید مدنی استفاده برد.

وی همچنین مدتی را نیز در حوزه علمیه کمالیه خرم‌آباد به همراه برادرش سید نورالدین و آیت‌الله سید حسن طاهری خرم‌آبادی، شیخ فرج‌الله عباسی، شیخ محمدرضا عباسی، شیخ محمدرضا آدینه وند به تهذیب نفس خود پرداخت. وی در مسجد علوی خرم‌آباد به ارشاد جوانان می‌پرداخت و‌ آنان را با اصول دین و روش‌های مبارزه با ظلم و عصیانگری آشنا می‌ساخت.

شهید رحیمی هم‌زمان با ماجرای مدرسه فیضیه و حمله دژخیمان پهلوی و شهادت طلاب بی‌گناه حوزه علمیه قم،‌ به‌صف مبارزان نهضت امام خمینی (ره) پیوست و یک روز در حالی که مشغول چسباندن اعلامیه حضرت امام راحل بر روی دیوار بود، در حلقه جلادان پهلوی گرفتار و به شش ماه زندان محکوم شد.

 سید فخرالدین پس از طی دوران محکومیت به زادگاهش بازگشت و در مسجد علوی پایگاه نوین و فعالی را برای مبارزه رژیم پهلوی بنا نهاد. پس از تبعید حضرت امام راحل، برای دومین بار به علت برداشتن تابلو خیابان ششم بهمن شهر خرم‌آباد و نصب تابلو با نام خیابان علوی به جای آن، دستگیر و به تحمل شش ماه حبس دیگر محکوم شد. او در زندان خرم‌آباد نیز آنچنان که خود روایت کرده است دست از تبلیغات اسلامی و نشر احکام دین و قرآن برنداشت.

شهید رحیمی یک‌بار نیز به دلیل تهیه نامه‌های تند علیه رژیم و ارسال آن به محضر مبارک امام راحل و همچنین مرحوم آیت‌الله علی مشکینی رئیس سابق مجلس خبرگان رهبری که در نجف اشرف اقامت داشتند بازداشت شد و شهید که افشاگری علیه فساد دربار را بی‌هیچ ترس و اضطرابی ادامه می‌داد، پس از آزادی از حبس، طی سخنانی در مسجد علوی خرم‌آباد به اشرف پهلوی حمله کرده و او را «بلاشرف»‌ خطاب می‌کند و می‌گوید: «این فاحشه دربار،‌ هروئین به مملکت می‌آورد و جوانان معصوم را در دام اعتیاد می‌اندازد و برادر بی‌شعورش [شخص شاه]،‌ قرآن آریامهری به چاپ می‌رساند.»

 در پی این سخنرانی آتشین و افشای چهره فاسد خاندان پهلوی، به تحمل دو ماه زندان خرم‌آباد و چهار ماه زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری در شهربانی تهران و تحت شدیدترین شکنجه‌های بدنی و روحی و روانی محکوم می‌گردد. بیشتر علمای لرستان که در این مدت به ملاقات وی رفتند اذعان داشتند که آثار شکنجه‌ها در ظاهر ایشان پیدا بود.

سید فخرالدین یک‌بار نیز به علت حمله به دولت و رژیم دست‌نشانده پهلوی و تغییر تاریخ اسلامی به شاهنشاهی که در اواخر اسفند سال 1354 تصویب و در سال 1355 به مرحله اجرا درآمد دستگیر و زندانی شد.

شهید رحیمی پس از پایان دوران حبس، ممنوع المنبر شد و چون تمامی وجودش عشق به اسلام و آگاهی دادن به مردم مسلمان بود، به روستاهای اطراف خرم‌آباد و میان عشایر لرستان می‌رفت و ضمن ارشاد آن‌ها به تعالیم دین مبین اسلام، آن‌ها را به شورش علیه رژیم پهلوی تشویق و ترغیب می‌کرد. او حتی در اجتماعات کوچک‌تر نیز پرده از ماهیت رژیم بر می‌داشت.

در این رابطه ساواک خرم‌آباد در گزارش شماره 4-12-57 مورخ 29/9/1354 چنین گزارش می‌نماید:‌ «اطلاع واصله حاکی است، سید فخرالدین رحیمی فرزند سید علی‌اکبر که یکی از روحانیون ناراحت این شهر می‌باشد به مغازه‌های میوه‌فروشی مراجعه و پرتقال‌هایی که روی آن‌ها کلمه (جافا) نوشته شده به مردم نشان داده، اظهار می‌دارد این‌ها حرام هست،‌ نخرید بطوریکه بررسی شده این پرتقال‌ها از اسرائیل به ایران وارد و در بازار توزیع گردیده است.»

در پی گزارش‌های مختلف ساواک، رژیم او را در سال 56 دستگیر و پس از مدتی آزار و شکنجه به سه سال تبعید در ایرانشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان محکوم می‌کند.

 

شهید در خاطرات خود درباره تبعید به ایرانشهر که در آن زمان حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای رهبر عظیم‌الشأن انقلاب اسلامی «مدظله‌العالی» نیز در تبعید و در ایرانشهر به سر می‌بردند چنین نقل می‌کند: «... پس از دریافت حکم تبعید ... شکر الهی را به‌جا آوردم... بعدازظهر با پیکان استیشن از محوطه شهربانی خرم‌آباد این‌جانب را حرکت دادند و بعدازظهر فردایش در دوراهی بعد از شهرستان بم، فاصله 365 کیلومتر را تا ایرانشهر طی نموده شبانه به ایرانشهر رسیدیم. در ایرانشهر حضرت حجت‌الاسلام‌والمسلمین جناب آقای سید علی خامنه‌ای مترجم کتاب صلح الحسن (ع) [مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای «مدظله‌العالی»] که جداً فکر مردمی داشت و روحی انقلابی در مسیر سازنده و اخلاقی عالی و رفتاری اسلامی [داشتند] را به همراه برخی دیگر آقایان محترم [که در تبعید به سر می‌بردند] زیارت نمودم که مجلس گرم و الطافشان غم و اندوه و حزنی برای من نگذاشت.

شهید رحیمی در ایرانشهر فعالیت‌های سیاسی و مبارزاتی خود را در کنار حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای "مدظله‌العالی" از سر گرفت و به‌واسطه نشر احکام غنی اسلامی و کسب محبوبیت در میان مردم به‌ویژه برادران و خواهران اهل تسنن، ساواک با احساس خطر از روشنگری‌های این دو شخصیت جلیل‌القدر، شهید رحیمی را به شهر دیگری تبعید کرد.

سید فخرالدین رحیمی به اقلید فارس تبعید شد و بلافاصله پس از اوج‌گیری انقلاب بدون توجه به اینکه در تبعید به سر می‌برد به خرم‌آباد بازگشت و رهبری مردم را در اجتماعات به عهده گرفت.

شهید رحیمی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مسجد علوی را به پایگاه کمیته انقلاب اسلامی تبدیل کرد و خود نیز به عضویت آن درآمد. او جوانان پر شوری که سال‌ها علیه حکومت پهلوی به مبارزه پرداخته بودند را برای حفظ نظم خرم‌آباد ساماندهی کرد.

در پی افزایش برخی ناامنی‌ها و دامن زدن منافقین به برخی تشنجات در لرستان و شهر خرم‌آباد شهید رحیمی توانست با همکاری دیگر مسئولان استانی و با توجه به سابقه مبارزاتی خود، ریشه فتنه را بخشکاند.

 او در برابر توطئه‌های دشمنان زیرک بود و به خوبی می‌توانست در برابر آن‌ها ایستادگی کند. در پی تنش‌های به وجود آمده در زمستان 1359 (هـ. ش) در این منطقه، شهید سید فخرالدین رحیمی به همراه دیگر نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی توانستند با مدیریت و صدور اعلامیه، از گسترش فتنه و آشوب جلوگیری نمایند.

با شکل‌گیری حزب جمهوری اسلامی به عضویت در این پایگاه سیاسی و اسلامی درآمد و برای برنامه‌ریزی در مسیر استقلال و شکوفایی سیاسی و ... کشور فعالیت کرد.

او با آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعثی صدام علیه مردم ایران،‌ همواره در موقعیت‌های مختلف به جبهه‌های نور علیه ظلمت می‌رفت و در کنار مدافعان حریم ولایت و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران مشغول مبارزه با دشمنان می‌شد.

با برگزاری نخستین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، شهید رحیمی از سوی مردم ملاوی لرستان، برگزیده و به خانه ملت راه یافت. او در سنگر خانه ملت برای پاسداری از انقلاب اسلامی تلاش می‌کرد و همواره برای توسعه و آبادانی کشور و حوزه انتخابیه خود کوشش می‌نمود.

او با توجه به ماهیت و انحراف فکری بنی‌صدر همواره خطر او را به مردم و مسئولان گوشزد می¬کرد. او با اشاره به قدرت‌طلبی‌های بنی‌صدر چنین می‌گوید: «مردم اگر به کسی رای بدهند برای عشق به امام است. اگر من طلبه هم در این جا پشت این تریبون صحبت می‌کنم از برکات رهبر بزرگمان می‌باشد و الا من طلبه کجا و تریبون مجلس شورای اسلامی [کجا]. آنچه داریم از اسلام و امام است و اخلاق و اخلاص امام و رهبر عالی‌قدر انقلاب اسلامی است.

شهید حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید فخرالدین رحیمی، پس از سال‌ها مجاهدت در مسیر الله به هنگام انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی به فیض عظیم شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش پس از تشییع با شکوه در شهر خرم‌آباد به خاک سپرده شد./ * گزیده مطلب از پایگاه جامع مطالعات تاریخ معاصر

*************************

هفتم تیر یادآور حادثه تلخ بمب گذاری در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی ایران است که در ۷ تیر ۱۳۶۰ منجر به کشته‌شدن حدود هفتاد و پنج نفر از اعضای این حزب شد. این انفجار در ساعت ۲۰:۳۰ در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی ایران در سالن اجتماعات حزب واقع در سرچشمه تهران در جلسه ای که برای بررسی انتخابات ریاست جمهوری آینده برگزار می شد، رخ داده و منجر به کشته شدن اعضای حزب جمهوری اسلامی که در مجلس شورای اسلامی و هیئت دولت عضویت داشتند، شد.

دیدگاه‌ها