باز هم روزی دیگر از ایامی که در تقویم بنام روز خبرنگار مزین شده و تقارن و بهانه نام‌گذاری این روز با شهادت خبرنگار هم استانی، شهید محمود صارمی تبلوری از اصل زیبای ایثار و ازخودگذشتگی به‌عنوان رکنی از ارکان حرفه خبرنگاری می‌تواند الگویی برای سربازان خط مقدم آگاهی بخشی باشد.
هم او که برای آگاهی بخشی به جامعه تشنه دانستن از جان شیرین خود گذشت و بهای واقعی رسالت خبرنگاری را معنا بخشید تا حقیقت در سایه دروغ‌پردازی مافیای سیاست زده غرب رنگ نبازد و مظلومیت ستمدیدگان از جور ظالم برای آزادی خواهان به‌درستی آشکار شود و این جسارت و شجاعت نمادی از تکرار تاریخ است و با تورق برگ‌های زرین حادثه عظیم عاشورا بخش مهم آن روایتگری حضرت زینب (س) از واقعه کربلاست که عظمت این روایتگری در این جمله زیبا خلاصه شده است،«کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب (س) نبود»
هفدهم مردادماه هر سال روزی برای تجلیل از سربازان خط مقدم آگاهی بخشی است، روزی برای نوشتن از دردهای پنهان و آشکار آن‌هایی که همه ایام روایتگر دردهای مردم هستند و در زمره مظلوم‌ترین قشر جامعه قرار دارند.
متأسفانه این روزها رسانه‌های مکتوب و الکترونیکی حال خوشی ندارند و خبر و خبرنگاری هم به‌واسطه همین ناخوش‌احوالی دستخوش تغییرات ناخوشایندی شده و در سایه احوال ناخوش رسانه‌ها برخی مسوولان ناکارآمد و ناتوان روزهای خوش و خاطره‌انگیزترین دوران مدیریتی خود را سپری می‌کنند.
مدیرانی با دستان خالی از عملکرد که راه رهایی از انتقادات مردمی را وارونه جلوه دادن حقیقت می‌دانند و متأسفانه برای ماله‌کشی و سرپوش گذاشتن بر ضعف‌ها عده‌ای خبرنگار نما را بخشی از حلقه مدیریتی خود نموده تا در سفرها، بازدیدها و گفتگوها ایشان را مشایعت نموده و آنچه آن‌ها می‌خواهند برایشان به تصویر بکشند؛ خبرنگارانی که بازار مدیران روابط عمومی برخی ادارات را با کسادی مواجه نموده و بعضاً تا جایی پیش می‌روند که خود را در مقام پاسخگویی، ماله‌کشی و حتی دفاع از عملکرد مدیران موردعلاقه دانسته و رسانه‌های منتقد را موردحمله قرار می‌دهند!
همان‌هایی که پس از تغییر دولت‌ها و با روحیه حزبی و جناحی و در سایه سهم خواهی احزاب از مدیریت‌ها به‌عنوان خبرنگار در مجموعه‌های مدیریتی رسوخ کرده و سرنا را از سر گشادش نواخته و مردم را بدهکار دولت دانسته‌اند!
همان‌هایی که نه‌تنها از سواد رسانه‌ای بی‌بهره‌اند بلکه اخلاق رسانه‌ای را هم بعضاً برای خوشایند مدیران زیر پا می‌گذارند و از اوصافی برای مدیران بهره می‌جویند که یقیناً مدیران در دل به این اوصاف و فلاکت و حقارت خبرنگار و عاقبت شوم قلم تأسف می‌خورند، اما چون این قلم به مراد ایشان می‌رقصد، گریزی نیست و باید از حلاوت این تملق‌گویی بهره جست و...
به‌راستی به کجا رسیده‌ایم؟! آیا گمان نمی‌کنید آمار فلاکت‌بار بیکاری و رکود در استان ما در نتیجه نزول تأسف‌بار جایگاه رسانه‌هاست؟!
آیا زمان آن نرسیده که رسانه‌ها به جایگاه واقعی خود برسند و مدیران را از چنبره خبرماله ها نجات داده و آن‌ها را ملزم به پاسخگویی به مردم نمایند؟!
این روزها شرایط روبه رشد و توسعه استان بر اساس آمارهای کشوری تأسف‌بار است و به نظر می‌رسد رسانه‌های استان باید با انجام یک خانه‌تکانی به جایگاه دهه‌های قبل برسد و در کنار این جایگاه، مدیران نیز شایسته است نگاه خود را به خبرنگار و قلم و رسانه تغییر داده و به این باور برسند که حضور میرزا بنویس ها در اطراف آن‌ها بزرگ‌ترین آفت برای مدیریت و مانعی برای دستیابی به حقایق جامعه و خواسته‌های واقعی مردم می‌باشد.
بی‌گمان مدیران ما امروز بیش از هر زمان نیاز به نقد شدن دارند و چنانچه آرمان آن‌ها خدمت به مردم و رشد و توسعه مجموعه تحت مدیریتشان باشد و به کسب موفقیت می‌اندیشند راهی به‌جز درک درست از انتقادات و بهره بردن صحیح از آن‌ها باقی نمی‌ماند، مگر اینکه هدف چیزی غیر از این باشد که یقیناً درنهایت به سقوط منجر خواهد شد.
سخن آخر؛ هفده مرداد روز خبرنگار را به تمامی سربازان راستین آگاهی بخشی تبریک عرض می‌نماییم.
امید است این قلم که خداوند به آن سوگند یاد نمود، دستاویز عقده‌گشایی و انتقام و تسویه‌حساب‌های سیاسی و ... نشود و به حرمت تقدس کم‌نظیرش سلاحی برنده برای دفاع از مظلوم و مردم و زدودن پلشتی‌ها و پلیدی‌های جامعه مبدل گردد.عباس شاه علی/ پایگاه خبری یافته
آیا وقت آن نرسیده رسانه‌ها به جایگاه واقعی خود برسند؟!
توجه: هرگونه استفاده از مطلب با ذکر منبع و نام نویسنده، نشانه‌ی احترام شما به تلاش آن‌ها است.
کلیک کنید
دیدگاه‌ها