شترمرغ در ادبیات محاوره‌ای ما جایگاه ویژه‌ای دارد. این ضرب‌المثل را بارها شنیدهایم که «به شتر مرغ گفتند بار ببر، گفت: مرغم، گفتند بپر، گفت شترم»؛ این را هم شنیدهایم که «مثل شترمرغ سرش را زیر برف کرده است» صرف‌نظر از ارزشمند بودن این موجود مفید، دلیل اینکه اغلب ضرب‌المثل‌های شترمرغی ابعاد منفی این موجود را به تصویر کشیده‌اند برایمان مشخص نیست.
اما این روزها وضعیت مدیران لرستان شباهت زیادی به رفتار شترمرغ دارد. یعنی وقتی پیگیر مسئله بیکاری و اقتصاد می‌شویم مدیران عزیز می‌فرمایند ما درگیر کرونا هستیم و رتبه اول بیکاری به دلیل مشغله ما در مورد کرونا و البته شیطنت مرکز آمار ایران بوده است وقتی پیگیر کرونا می‌شویم وعلت وضعیت قرمز استان را می‌پرسیم آقایان می‌گویند ما درگیر اقتصاد هستیم و معیشت مردم از کرونا واجب‌تر است و ظاهراً هم قرار است مدیران ما با همین فرمان تا 1400 بروند.
سال‌های زیادی است که تیم اقتصادی لرستان عملکرد قابل قبولی ندارد و نتایجش در چند ماه اخیر که وضعیت لرستان از هر لحاظی بحرانی شده است پدیدار شده. با این وجود همچنان هیچ عکس‌العملی از آقای استاندار دیده نمی‌شود و گویا برنامه خاصی هم در این رابطه ندارند.
این روزها شاهد مدیرانی خسته و بی‌انگیزه هستیم که با رشته‌های نامرتبط با حوزه کاری خود روی کار آمده‌اند و کاری جز تصاحب موفقیت دیگران ندارند به طوریکه حتی برنامه‌های بخش خصوصی را هم به خود نسبت داده و در ردیف عملکرد خود به حساب می‌آورند.
واقعا خودمان هم نفهمیدیم که چطور دو استان «کهکیلویه و بویراحمد» و «چهارمحال و بختیاری»، لرستان را بلعیدند؟ آیا واقعاً در این استان مردانی شایسته‌تر از رجال استان‌های هم‌جوار نبود که مردم ما باید شاهد آمدن و رفتن مدیرانی باشند که هیچ دلبستگی و تعلق خاطری به استان ندارند و صرفاً لرستان را سکوی پرتاب خود می‌دانند؟
اگرچه بر همگان روشن شد که چه کسی در رأس هرم مدیریتی غرب کشور بود و چگونه مدیران نالایق را در مناسب مختلف منصوب کرد؛ با این وجود متاسفانه مدیران بومی نیز در حمایت از مدیران اتوبوسی استان، لحظه‌ای درنگ نکرده و در مهمانی‌های خصوصی و ضیافت‌های اداری به دنبال شکل تازه‌ای از مدیریت به عنوان مدیریت شترمرغی هستند.
در حقیقت، این استان به صحنه بازی‌های سیاسی دولتمردان تبدیل شده و می‌بینیم که در نهایت بی‌خیالی و بی‌تفاوتی از کنار لرستان رد می‌شوند و با روند طی شده در دهه گذشته بخصوص در دولت دوم روحانی، دیگر مدیری در لرستان پرورش نخواهند یافت که بعدها در پست‌های معاونت یا وزیری مشغول به کار شود.
در حال حاضر سهم لرستان در هیئت رئیسه مجلس چقدر است؟ در بین وزرا و رؤسای سازمان ملی چطور؟ یقیناً ایران در چند سال آینده از مدیران سطح میانی لرستانی نیز تهی خواهد شد و این، نتیجه سکوت ما در برابر ضعف مدیران و عدم توجه به فرزندان لرستان است. چه کسی جوابگوی این وضعیت است؟ لابد استاندار و معاونینش!
نکته تاسف بار این است که دیگر، مردم و رسانه‌ها به بیکاری و وضعیت نامطلوب لرستان واکنش نشان نمی‌دهند شاید به این نتیجه رسیده‌اند که در لرستان گوش شنوایی برای مطالبات و دردهای مردم وجود ندارد پس ترجیح می‌دهند با اعتراض‌های بی‌فایده و بی‌اثر، خود را خسته نکنند.
به هر حال تفاوت سایر استان‌های توسعه یافته ایران با استان‌هایی مثل لرستان، مطالبه‌گری مردم آن استان‌ها از مدیران است متأسفانه نجابت و میهمان‌نوازی مردم لر سبب عدم مطالبه‌گری آن‌ها شده و این وضعیت، حاشیه امنی برای مدیران ایجاد کرده است.
افزایش شمار مبتلایان به کرونا و تعطیلی بسیاری از واحدهای خدماتی و تولیدی در ماه‌های اخیر و ماه‌های آینده، قطعاً باعث تثبیت موفقیت رتبه اولی لرستان در زمینه بیکاری می‌شود. در چنین شرایطی این سوال پیش می‌آید که چرا استاندار لرستان و تیم اقتصادی و تیم ستاد مبارزه با کرونا به طور شفاف علت این قهرمانی‌ها را توضیح نمی‌دهد؟
لیلا سلیمانی/شهاب آسمانی
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
می توان از این توصیف هم فراتر رفت متاسفانه!