دوستان عزیز:

این سومین هفته ایست که طبیعت ما را از هم جدا کرده است. آموزش اینترنتی، بهترین راهکاری است که با کلی تجربه برای کلاس ما هنوز کارکرد خود را از دست نداده است.

 امشب که یکشنبه به پایان می‌رسد، من منتظر فرستادن درس‌های جلسه قبل شما بودم ولی تعداد اندکی فرستاده‌اند. اگر شرایط عادی بود، مهم نبود؛ ولی نگرانم ترس از این بیماری شما را پریشان کرده باشد.

نگرانم مبادا خانه‌نشینی، روان شما را کرخت کرده باشد و امید و شوقتان برای آموختن را کم.

بیایید همگی ضمن هوشیار بود در رعایت بهداشت خانواده و جامعه. شنیدن و خواندن اخبار را تعطیل کنیم. به اندازه کافی از تشخیص و درمان آن اطلاعات کسب کرده‌ایم.

این ویروس را از هر جا فرستاده باشند. ما باید به‌عنوان گیرنده مانند امواج رادیویی با ایمن کردن جسم و جان خود راه ورود آن را به بدن خود ببندیم.

بهترین راه برای هم موج نشدن با آن:

تغذیه سالم و کم و هوشیار در وقت خوردن.

تنفس‌های عمیق در صبح و شب همراه با مراقبه.

هر حرکت ورزشی که بلد هستید و یوگا‌.

آگاه بودن در کارهای عملی که گفته شد.

۷ یا ۸ ساعت خواب و استراحت موردنیاز بدن.

 صبوری همراه با شادمانی و نشاط در خانواده.

بیایید دور از هم ولی دست در دست هم. یکدل و هم‌پیمان، کنار هم با کار عملی این روزگار را با دست پر و با سربلندی سپری کنیم.

با اطمینان می‌گویم مادر حال تجربه کردن شرایط بی‌نظیر و پر رمزورازی هستیم.

همان‌طور که گفتم به‌عنوان همیار خانواده خود را وادار به کار عملی کنید از ظرف شستن گرفته تا کمانچه نوازی. پیوسته. لحظه‌به‌لحظه در تمام اوقات حضور داشته باشید. درست مانند موقع نواختن کمانچه که هیچ صدایی بی‌آگاهی و هوشیاری‌تان از زیر انگشتان خارج نمی‌شود.

کسانی که شهریه اسفندماه خود را پرداخت نکرده‌اند، یا ماهانه پرداخت می‌کرده‌اند خواهش می‌کنم از این پس پرداخت نکنند.

فروردین هر سال من کلاسم را به‌طور کامل تعطیل می‌کردم ولی امسال به خاطر شرایط پیش‌آمده، کلاس کمانچه بدون پرداخت شهریه پیوسته ادامه خواهد داشت. چون سلامتی شما سلامتی جامعه است و سلامتی جامعه سلامتی بچه‌های من را در پی خواهد داشت.

برای سلامتی باید هزینه کرد. به‌عنوان یک درس عرض کردم نه با عنوان منت بر شما.

این عیدی ناقابل من است برای صبوری‌تان و رها نکردن موسیقی.

آقای دکتر یعقوبی عزیز در بیمارستان مسیح دانشوری و آقای حمید بذرکار و همسر گرامی‌شان در بیمارستان سینا، از بچه‌های کلاس هستند که تا وقتی‌که من زنده‌ام و آن‌ها کمانچه می‌نوازند، منت بر من می‌گذارند که قبول می‌کنند شهریه پرداخت نکنند. این حداقل قدرشناسی ناقابلی است از این عزیزان که با شوق و رغبت، هم جسم و هم روان مردم را درمان می‌کنند.

اطمینان دارم تداوم و پیوستگی کلاس، هم برای روحیه و هم برای ایمنی بدن شما مؤثر خواهد بود.

بیایید یکدیگر را تنها نگذاریم. هرچه پیش آید هراسان نشوید بگذارید همه با هم باشیم.

خیلی دوستتان دارم.

شما آینده‌سازان این سرزمین هستید.

اگر با پذیرش شرایط و با امید زندگی را در فضای بسته به سر برید، قطعاً این تجربه، در عرصه‌های دیگر زندگی‌تان مفید خواهد بود.

فولاد تا در آتش و آب نیفتد آب دیده نخواهد شد

 

موسیقی

 تنها راه فراراست

بی‌آنکه خانه را ترک کنید.

 

زمانه به یکسان ندارد درنگ

گهی شهد و نوش است و گاهی شرنگ

 

 

بر سر آنم که گر ز دست بر آید

دست به کاری زنم که غصه سر آید

بگذرد این روزگار تلخ‌تر از زهر

 بار دگر روزگار چون شکر آید

 

دلنوشته استاد شکارچی در روزهای کرونایی: دور از هم ولی دست در دست هم

دیدگاه‌ها