شاید بارها این جمله معروف را شنیده باشید که گفته می‌شود دنیا را آب ببرد؛ فلانی را خواب می‌برد و قاعده این ضرب‌المثل عدم تطابق آب و خواب و عدم تلفیق این دو با هم است که هریک در عالم واقع آرامش را از دیگری می‌ربایند اما عجیب در لرستان این دو رابطه‌ای همسو پیداکرده و همه‌چیز حکایت از بی‌تحرکی و خواب‌آلودگی در یک آرامش سوری دارد.
فروردین ۱۳۹۸ بود که همه‌چیز را آب با خودش برد گرچه خیلی‌ها بیدار بودند اما نتوانستند مانع سیل خانمان‌برانداز شوند و تدابیر آن‌قدرها نبود که خسارت به بار نیاورد و لرستان با خیزی ملموس حرکتی معکوس به عقب داشت تا باران هم با همه لطافتش بی‌مهری کند و شهرها و روستاها را با خود در خود حل کند و حتی از چم‌های پل‌دختر هم مهری نماند.حالا ماه‌ها از آن روزها گذشته و هر یک از صاحبان فکر و اندیشه و کار نظرها دارند یکی معتقد است خوب کار شده، دیگری اعتقادی به اعتقاد اولی ندارد و انتقاد دارد.
مسوولان کشوری هم بعد از کلی بیا و برو و عکس‌های فیکس یادگاری و حرف‌هایی قشنگ کاغذی و ژست‌های مردم‌داری یادشان رفته در بساط دلگشایشان در ساحل‌های عاجشان مردمی در آب دارند می‌سپارند جان و ... .
اما دلمان از غریبه‌ها نمی‌سوزد که دلسوزی نکردنشان برای لرها با نگاهی نه عمیق بلکه گذرا به پشت سر خیلی هم جای تعجب ندارند! دلمان از این می‌سوزد که خودی‌ها هم ژست ناخودی گرفته و چشم بر حقیقت استان بسته‌اند.
وکلای پر شعار و مدعای دیروز مهر سکوت بر لبان زده و بر این‌همه جور بر این دیار در خوابی رؤیا مآبانه طی طریق می‌کنند.
نمایندگان مجلس این روزها پر حرارت‌تر از دور قبل در پی شعاری دلرباتر هستند تا جفایشان در حافظه کوتاه‌مدت مردم این دیار به حیطه فراموشی سپرده شود و در این بین چه خوش به حالشان است مسوولان سهل‌انگار دل نسوز که تکیه‌بر کرسی ریاست زده خیره به رقابت شده‌اند در عالم خواب عمیق این روزها.
بی‌خبر از سیل‌زدگان آب برده غرق در تماشای رقابت خواب برده‌ها و چه خوش گفت آن ظریف بی‌رقیب که خفته را خفته کی کند بیدار.
و چه خواب در خوابی است رؤیای شیرین توسعه‌ی تلخ شده در کام مردم لرستان، گویا قرار نیست عجین شود این لامصب با نام لرستان.
حالا سکوت سردرگم است تا خود بشکند و از آب برده‌ها بنویسد یا خواب برده‌ها یا استانی غرق در آب و خواب... .
از هر کدام که بنویسد مثنوی هزار من بی ما شده است در این عالم تنهایی لرستان و اگر بنویسد اشک‌های جاری‌شده در خواندنش باز هم سیل‌آسا می‌شود بر پیکر لرستان و در نهایت نقطه سر خط اول ... .
شاید کلیشه‌ای است دم زدن از انتخاب اصلح اما وقت آن است به خدا بیدار شویم از این خواب و برگیریم بخت خود از این منجلاب لرستان دیگر طاقت خطا ندارد، اشتباه دیگر جبران ندارد ... وقت بیداری است فریب شعارهای رنگی را نخوریم یکرنگ و یک‌صدا توسعه آب برده را فریاد بزنیم.
کلیک کنید
دیدگاه‌ها