این روزها با شیوع ویروس کرونا بسیاری از مردم توصیه‌های بهداشتی را جدی گرفته‌اند و مهمانی و شب‌نشینی‌های همیشگی را لغو کرده، کمتر خرید می‌کنند، به عیادت بیماران فامیل نمی‌روند و با تلفنی عذرخواهی کرده و حال بیمار را جویا می‌شوند، در ادارات نکات لازم را رعایت می‌کنند، با فاصله از یکدیگر می‌نشینند و ده‌ها توصیه دیگر پزشکان را با دقت رعایت می‌کنند تا مبادا تن آن‌ها میزبان کرونا شود.
اما عده‌ای از همین افراد روزهای پنجشنبه که می‌شود خطر را از یاد می‌برند و باید هر طور که شده در مراسم‌های ختم و مزار رفتگان حاضر شوند، انگار که کرونا پنجشنبه‌ها افراد را مبتلا نمی‌کند؛ انگار که کرونا در قبرستان‌های شهر و روستا پرسه نمی‌زند.
متأسفانه عده‌ای این خطر را جدی نمی‌گیرند و همچنان برای حضور در مراسم ختم و دادن سرسلامتی اصرار دارند و با دادن اعلامیه‌های ترحیم همگانی، انتظار خود از دوست و فامیل را برای حضور در مراسم تازه درگذشته‌شان عنوان می‌کنند و اینجاست که داستان رودربایستی روایت می‌شود و رسم و رسوم بار دیگر قدرت خود را به رخ کرونا می‌کشد.
چند روز پیش که از خیابان همیشه شلوغ شهر گذر می‌کردم یک آگهی فوت نظرم را جلب کرد نوشته بودند از هرگونه مراسمی در منزل معذوریم مراسم ترحیم روز پنجشنبه بر مزار آن مرحوم برگزار می‌شود.
با دقت آگهی را مرور می‌کنم نام و مشخصات و عکس مرحوم را درج کرده‌اند و در ابتدای اعلامیه نوشته‌شده به دلیل شیوع ویروس کرونا از برگزاری هرگونه مراسم در منزل یا مسجد معذوریم، «اما» مراسم زنده‌یاد روز پنجشنبه در قبرستان عمومی شهر برگزار می‌شود.
چقدر این آگهی ترحیم جای سوال دارد، افرادی که کرونا را برای خانه و مسجد و مدرسه و امثال آن جدی گرفته‌اند اما انگار پنجشنبه روز دیگری است و خبری از سرایت ویروس نیست، انگار که کرونا هم مثل ما به رسم و رسوم دیرینه پنجشنبه اعتقاد دارد و به آن احترام می‌گذارد.
هرچند رفتن بر قبور رفتگان و قرائت فاتحه در دین اسلام همواره توصیه‌شده و مردم ایران از جمله لرستان به این امر دینی و نیکو توجه داشته‌اند اما به نظر می‌رسد این استان به دلیل اینکه فضای نسبتاً سنتی و طایفه‌ای قوی دارد همچون برخی استان‌های هم‌جوارش توجه بیشتری به این مهم داشته و مردم شهر و روستا روزهای پنجشنبه را برای زیارت اهل قبور اختصاص می‌دهند.
از طرفی برگزاری مراسم تشییع، تدفین و مراسم‌های ختم خانگی در شهرهای لرستان همواره شلوغ است و جمعیت دور و نزدیک برای سرسلامتی به خانواده عزادار خود را در هر شرایطی به مراسم می‌رسانند.
هفته گذشته نیز که در یک روستای نزدیک خرم‌آباد یکی از افراد بزرگ و خوانین فوت کرده بود خانواده وی با درک درست از شرایط اعلام کرده بودند هیچ‌گونه مراسمی نه در منزل و نه سر مزار آن مرحوم برگزار نمی‌شود اما این تأکید به‌هیچ‌وجه به چشم مردم نیامد و جمعیت صدها نفری برای تسلی بازماندگان راهی خانه تازه درگذشته شدند و در نهایت خانواده داغداری بودند که مجبور شدند دل نگرانی انتقال کرونا را با غم از دست دادن عزیزشان یکی کرده و آخر سر در را به روی خیل تسلیت‌گویان بگشایند.
متأسفانه این باور تا حدودی در میان مردم وجود دارد که کرونا در فضای سرایت نمی‌کند بنابراین با همین تز غیرعلمی راهی قبرستان‌های عمومی شهر می‌شوند و با دست دادن‌های متعدد و در آغوش کشیدن عزاداران؛ شرایط را برای تقویت شیوع این ویروس چغر فراهم می‌کنند.
هرچند تاکنون مسوولان امر به طور رسمی از ورود افراد به قبرستان‌های عمومی ممانعت نکرده‌اند اما این امر دلیل سلامت این فضاها نیست؛ شاید مادر یا همسر داغداری بخواهد روزهای دیگری در خلوتی و به‌تنهایی بر مزار عزیزش حاضر شود و با قرائت فاتحه‌ای اشکی بریزد که نباید دل‌تنگی او را قربانی ندانم‌کاری و جسارت‌هایی بی‌مورد افراد سهل‌انگار کرد.
به نظر می‌رسد علاوه بر اینکه متخصصان و جامعه پزشکی باید تأکید بیشتری داشته باشند تا باور غلط مردم در خصوص عدم انتقال کرونا در فضای باز اصلاح شود و در عین حال جامعه همیشه در صحنه روحانیت نیز به شهروندان تأکید کنند قرائت فاتحه در هرجا و زمانی موجب شادی روح شده و نیازی هست حتماً با حضور سر مزار این سنت نیکوی الهی را به جای آورد.
چطور در شرایط شیوع ویروس کرونا مجالس شادی و عروسی لغو شده و جوانانی که برای آغاز زندگی مشترکشان برنامه‌ریزی کرده‌اند بدون حضور دیگران؛ در تنهایی و فارغ از هرگونه جشن و پای‌کوبی راهی خانه بخت می‌شوند اما همین تجمعات در هنگام ختم و یا روزهای پنجشنبه در قبرستان‌ها بدون توجه به خطرات ویروس چینی شکل می‌گیرد.
متخصصان یک صدا عنوان می‌کنند احتمال انتقال از افراد حاضر در تجمعات وجود دارد و باید حتی‌المقدور از قرار گرفتن در تجمعات مربوطه و ایجاد تراکم خودداری کرد و بهتر است در این دوره خاص، تسلیت‌گویی‌ها عمدتاً به شکل تلفنی یا از طریق اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و غیرحضوری باشد چراکه بدون شک، مردم فهیم ما و خانواده درگذشتگان، شرایط ویژه حاضر را درک می‌کنند و حاضر نیستند سلامت کسی برای تسلیت‌گویی به ایشان به خطر بیفتد.
در صورت ادامه این روند و فرهنگ‌سازی درست، آن دسته از افرادی هم که این ویروس را برای روزهای پنجشنبه غیرفعال می‌دانند رفته‌رفته وارد گود شده و تفکرات غلط خود در خصوص این شرایط را اصلاح می‌کنند چراکه در این مراسم شاید فاصله‌ها رعایت شود که به‌طور قطع رعایت فاصله درست و منطقی به دلیل کمبود جا و شرایط محیط چندان محقق نخواهد شد اما پذیرایی‌هایی نیز انجام می‌شود و همه از خوردن و آشامیدن امتناع نمی‌کنند که همین رفتار شرایط را برای انتقال ویروس مساعد خواهد کرد.
تاکنون ۳۰ بیمار مبتلا به کرونا در لرستان شناسایی‌شده که از این تعداد چهار نفر جان‌باخته‌اند.
الهام بابایی / ایرنا
وقتی کرونا پنجشنبه‌ها فراموش می‌شود
توجه: هرگونه استفاده از مطلب با ذکر منبع و نام نویسنده، نشانه‌ی احترام شما به تلاش فرهنگی آن‌ها است.
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
چرا ادارت با وجود پرسنل زیاد و مراجعین را باز گشایی فرمودند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تمامی دنیا تعطیل شده جز ایران؟؟؟؟
نه ماسک نه مواد ضد عفونی کننده ؟نه الکل هیچی پیدا نمی شه؟؟؟؟؟؟؟؟