«اسماعیل بیآبی» پژوهشگر و نسخهشناس هنر تعزیه در ۸۲ سالگی در الیگودرز درگذشت.
به گزارش یافته، اسماعیل بیآبی پژوهشگر و نسخهشناس هنر تعزیه روز دوشنبه در ۸۲ سالگی در الیگودرز درگذشت.
وی سال ۱۳۲۰ در روستای کندر الیگودرز در خانوادهای مذهبی و فرهنگدوست متولد شد. جد بزرگشان ملامحمدرضا بیآبی طی حوادثی از منطقه شاروند به منطقه چاپلق الیگودرز مهاجرت و در روستای کندر ساکن شدند.
اسماعیل بیآبی نیز مانند پدر و نیاکان خود از معتمدین و خیرین بهنام الیگودرز و جاپلق بود و همواره در پی یاری و حل مشکلات و مسائل جاری مردم بود.
از وی به عنوان حافظه شفاهی منطقه الیگودرز بهویژه منطقه چاپلق یاد میکنند که بسیاری از آداب و فرهنگ و رسوم منطقه را در ذهن خود به خاطر داشت و همچنین با شناخت کاملی که از طوایف منطقه داشت از آخرین نسبشناسان منطقه الیگودرز و چاپلق به شمار میرفت.
اسماعیل بیآبی علاوه بر فعالیتهای روزانه خود همواره به مطالعه و تحقیق میپرداخت که نتیجه آن، تحقیقات ارزندهای است که در حوزه تعزیهخوانی و فرهنگ بومی انجام داده و تعدادی از این تحقیقات و دستنویسها در آستانه چاپ و انتشار قرار داشت؛ اما عمرش کفاف نداد تا نتیجه یک عمر زحمات خود را در قالب کتاب ببیند.
کتابخانه خانگی غنی از اسماعیل بیآبی به یادگار مانده است.
سرچشمه خبر: ایبنا
دیدگاهها
استاد اخلاق
تصحیح و تنظیم چند نسخهی خطی و کهن از میراث تعزیهی الیگودرز و منطقه جاپلق(آماده چاپ)، جمعآوری اسناد تاریخی خاندان بیآبی، نگارش بخشی از تاریخ و فرهنگ روستای کُندر فقط بخشی از خدمات فرهنگی آن انسان خدوم و مخلص بود.
آن مرحوم در دههی هشتاد از معدود افراد در منطقه بود که مشوق و پیگیر تألیف کتاب «بر آستان خوبان؛ تاریخ جاپلق و بربرود و شرح حال علمای الیگودرز و ازنا» بود و دلسوزانه از حمایت معنوی دریغ نداشت.
سید مهدی موسوی
بار دیگر درگذشت آن ذاکر مخلص اهلبیت (علیهم السلام) و انسان فرهنگدوست و معتمد محل را به جامعهی فرهنگی و ادبی الیگودرز و منطقهی جاپلق تسلیت عرض میکنم و حشر او را با اولیای الهی از خداوند متعال خواستارم.
۱۸ دی ماه ۱۴۰۲
قم مقدسه