هفته گذشته یکی از عجیبترین اتفاقات فوتبالی در خرم آباد رقم خورد و آن هم جمعآوری آب جمع شده داخل چمن ورزشگاه تختی توسط مسئولان آمادهسازی زمین با ملاقه بود. این موضوع جنجال زیادی در فضای رسانهای کشور به راه انداخت و با واکنش مسئولان خیبر هم مواجه شد. فراز کمالوند بعد از پایان بازی گفته بود ریاست ورزش و جوانان استان لرستان نمیخواهد خیبر به لیگ برتر صعود کند. او همچنین اعلام کرد که رئیس اداره ورزش نمیتواند یک ورزشگاه را مهیای لیگ برتر کند و تیمش در باتلاق تختی به مسئولان استانی باخته است. در ادامه آرش قیاسیان مدیرکل ورزش و جوانان استان لرستان نسبت به این موضوع موضعگیری کرد و گفت: مالک باشگاه فرهنگی ورزشی خیبر خرمآباد با اداره کل ورزش و جوانان لرستان قرارداد سه ساله منعقد کرده و وظیفه نگهداری بر عهده این باشگاه است و طی قرارداد سه ساله خیبر موظف است از این چمن نگهداری کنند، اگر نمیتوانند آن را در اختیار اداره کل ورزش و جوانان قرار دهند.
بعد از این حواشی پیش مسئولان خیبر تصمیم به میزبانی در مشهد گرفتند و مدیران خیبر با مسئولان مشهدی به توافق رسیدند و سازمان لیگ فوتبال نیز این مسأله را تائید کرد.
روز گذشته نیز احسان ناصر مدیر عامل خیبر در گفتگویی مفصل، رفع نیازهای زیر ساختی برای میزبانی شایسته از تیمها را مطرح و خواستار اقدام فوری مدیران استانی شد.
اینکه درخواست اصلی مجموعه مدیریتی خیبر در خصوص تأمین زیرساختها چیست، موضوع گفتگوی روز جمعه پنجم اسفندماه عبدالرضا قاسمی مدیر مسوول پایگاه خبری یافته به احسان ناصر مدیرعامل خیبر است که در ادامه میآید:
عوامل مدیریتی باشگاه خیبر بارها از نبود زیرساختها گلایه داشتهاند، درخواست اصلی باشگاه خیبر برای تأمین این زیرساختها چیست؟
خیبر صرفاً یک استادیوم استاندارد با زیرساخت مناسب و داشتن کمپ اقامتی و جمن مناسب میخواهد. این خواسته نه فقط برای خیبر بلکه برای تمام باشگاههای سطح کشور از طرف دولت یا بنگاههایی که به نحوی وابسته به دولت هستند، فراهم شده است. در اینجا یک بخش خصوصی هزینههای باشگاه خیبر را تقبل کرده و لذا کمترین انتظار این است که مشابه سایر باشگاههای کشور که از طرف دستگاههای دولتی یا وابسته به دولت حمایت میشوند، این باشگاه نیز حمایت گردد.
ما روی نوع و محل ورزشگاه بحثی نداشتهایم و درخواست ما یک استادیوم استاندارد است. اغلب باشگاههای کشور از حمایت دولت یا دستگاه وابسته به دولت برخوردار هستند که این حمایت تاکنون از باشگاه خیبر دریغ شده است.
گویا بحث بیشتر بر سر در اختیار گرفتن ورزشگاه تختی خرم آباد است
بحث ورزشگاه تختی پیشنهاد خود دولت است و با توجه به شرایطی فعلی، ورزشگاه تختی به عنوان راه نزدیکتری برای بهرهبرداری و استانداردسازی مطرح است. به طور نمونه ورزشگاه ۱۵هزار نفری خرم آباد در کوتاه مدت به بهرهبرداری نخواهد رسید. بر اساس اظهارات پیمانکار این مجموعه حداقل ۲۰۰ میلیارد تومان اعتبار و دو سال زمان برای بهرهبرداری از این مجموعه نیاز است. ( البته به شرط حذف سکوی روبرو)که در غیر اینصورت زمان و مبلغ بیشتر خواهد شد. ضمن اینکه با حذف سکوها برخی استانداردها از جمله زاویه وزش باد و همچمین وجود پیست دووومیدانی این مجموعه را از استاندار مطلوب دور خواهد کرد. کلام اصلی این که وجود باشگاه لیگ یکی یا لیگ برتری نیاز به یک مجموعه استاندارد دارد و اگر متولیان ورزش استان مایل به حضور بخش خصوصی برای تیمداری در این لیگها هستند باید یک ورزشگاه استاندارد را مهیا کنند و البته ما اصراری به این موضوع نداریم اما اگر دستگاه ورزشی استان تمایل به این موضوع ندارند توقع این است که این موضوع به صراحت اعلام شود.
شرایط درخواست خیبر در این خصوص چه بوده است؟ آیا شرایط و تسهیلات خاصی مد نطر است؟
باشگاه خیبر هیچ تسهیلات مالی از دولت نه درخواست کرده و نه درخواست خواهد کرد. خیلی از باشگاهها از دولت بودجه بلاعوض مطالبه میکنند اما ما چنین چیزی را نمیخواهیم و صرفاً درخواستمان یک استادیوم استاندارد است که اولین وظیفه و کارکرد دولت در راستای توسعه ورزش در قبال بخش خصوصی است.
در مورد نوع واگذاری ما نظر خود را اعلام میکنیم اما بخش اصلی و شرایطواگذاری را دولت بر اساس استاندارو روشهای موجود از قبیل قراردادهای BOT (ساخت، بهرهبرداری، واگذاری) و BOLT قراردادهای تأمین مالی یا BOO قرارداد احداث، تملک و بهرهبرداری و... تعیین خواهد کرد. درخواست اولیه ما تهیه یک استادیوم استاندارد با زیرساخت مناسب است. خب اگر قرار باشد زیرساخت را خود دولت تهیه کنند بدون شک این کار را به بنگاههای وابسته به خود واگذار خواهد کرد که امکاناتی چون معافیت مالیاتی، استفاده از انرژیها و … را در اختیار خواهد داشت که این امکانات در اختیار دستگاه خصوصی چون خیبر نیست. لذا اگر قرار باشد که این وظیفه را مجموعه خیبر تقبل کند پس دولت هم مختار نخواهد بود که هر شرایطی را برای خیبر تعیین کند و لازم است بر اساس روشها و فرمولهای موجود و با توجه به نرخ بازگشت سرمایه و نرخ تورم شرایط واگذاری بر اساس نظر مشاورین تعیین و ابلاغ گردد.
به طور مثال اگر شما سرمایه ۳۰ میلیاردی با نرخ بازگشت سرمایه متعارف و نرخ تورم بانک مرکزی را اعمال کنیدِ، این موضوع چند دهه طول خواهد کشید تا به بازدهی برسد. ورزشگاه نقش جهان مصداق بارز این موضوع است که به باشگاه سپاهان ۴۵ ساله واگذار شده و یا ورزشگاه غدیر اهواز که به باشگاه استقلال خوزستان واگذار شده است و …
همه جا زیرساخت در اختیار باشگاه قرار میگیرد و باشگاه تیم داری میکند. البته همین الان شهری وجود دارد که حاضر است باشگاه خیبر را با نام فعلی و پسوند شهر خودش در اختیار بگیرد و زیر ساخت مناسب را به طور رایگان در خدمت باشگاه قرار دهد. در سایر استانها برای توسعه ورزش و ایجاد نشاط اجتماعی با دعوت از بخش خصوصی و اعطا امتیاز سعی در جذب بخش خصوصی دارند که این موضوع در لرستان با چالش مواجه است و مصداق آن هم اینکه تا کنون هیچ تسهیلات و امکاناتی در اختیار مجموعه خیبر قرار داده نشده است.
در هر حال کشور قوانین خاصی در این خصوص دارد . آیا قوانین بالادستی اجازه واگذاری بک استادیوم به خیبر را میدهد؟
قوانین بالادستی قطعا وجود دارد. اما این قوانین در سطح کشور بسیار آسانتر از آن چیزی است که در لرستان استفاده و برخورد می شود. خیلی خیلی راحت تر . ما بدهیات را باید چندین و چند بار تکرار کنیم.
اغلب این مقاومت در بدنه دولتی به صورت عمومی در کشور وجود دارد که رفع آن مورد تاکید رهبر معظم انقلاب هم قرار گرفته است. نیاز است بر اساس منویات ایشان و طبق قوانین اقدام گردد. برای این موضوع قوانین مختلفی وجود دارد از جمله ماده ۸۸ که میگفتند این قانون دست بخش خصوصی را میبندد لذا دولت توان اجرا را ندارد. بعد اصل ۴۴ تصویب شد که بازهم گفتند که شرایط واگذاری واضح نیست. بعد در راستای اجرای اصل ۴۴ ، ماده ۲۷ مصوب شد که بازهم به نظر می رسد دولت مقاومت کرده و قانون مولدسازی را مطرح کرده اند . این رویکرد که همه چیز در اختیار دولت باشد ، وضع واگذاری ها را با چالش مواجه کرده است. این که سرمایه گذار اهلیت ندارد یا توان ندارد بر اساس قوانین جاری قابل شناسایی و برخورد است و می شود بر اساس قوانین قضایی پیمانکار را خلع ید کرد.
اگر در طول ۲.۵ سال اخیر و فعالیت باشگاه خیبر ثابت شده که این باشگاه اهلیت ندارد، ایرادی نیست و لذا لازم است دولت صراحتا این موضوع را اعلام کند که خیبر توانایی این موضوع را ندارد.
لرستان در سال های قبل تیم لیگ یکی و لیگ برتری داشت که به دلیل همین نبود زیرساخت ها و همکاری ها این تیمها به دسته های پایین سقوط کردند.
در خصوص مدت بهره برداری چه شرطی را مطرح کرده اید؟
ما شرطی برای زمان استفاده و بهره برداری تعیین نکرده ایم و حاضریم بر اساس نظر مشاور بررسی و تصمیم گیری کنیم. اما همه اشتراک نظر دارند که زیر ساخت را باید دولت فراهم کند
اجازه می خواهم با توجه به اتفاقات اخیر چند مورد را مطرح کنم. در باور برخی از مردم این موضوع مطرح است که خیبر عزمی برای صعود ندارد! نظر شما چیست
ممکن است در جامعه معدود افرادی هم چنین نطری داسته باشند اما ما چنین چیزی را ندیده ایم و اغلب مردم ما را تشویق و حمایت کرده اند.
ما در قبال مردم و بر اساس وظیفه عمل کرده ایم و عشق و علاقه مالک خیبر بوده که دوست دارد ورزش و فوتبال در این شهر توسعه یاید.
آیا این تیم در لیگ برتر حضور داشته که الان سقوط کرده ؟ ما در طول دو سال اخیر در مسیر پیشرفت قرار داشته ایم . در فصل قبل در جایگاه هفتم و در فصل جاری در جایگاه چهارم هستیم هر چند در آخرین بازی که هفته قبل برگزار شد مشکلات داوری باعث باخت تیم در این بازی حساس و سرنوشت ساز برابر ون پارس شد.
ما ادعا نداریم که بدون اشتباه هستیم اما شرایط صعود به لیگ برتر فقط توسط باشگاه رقم نمیخورد و عوامل دیگری هم دخیل هستند و اگر خواهان موفقیت و حضور در لیگ برتر هستیم همه عوامل استانی و دستگاه های خدمات رسان باید ما را یاری کنند نه این که به طور مثال در دمای ۴۷ درجه شاهد قطع برق کمپ خیبر باشیم یا آب شرب قطع گردد. در این ایام ما فقط مردم را داشته ایم و متاسفانه حواشی زیادی در این ایام داشته ایم.
شرایط باشگاه های حرفه ای با اتفاقاتی که برای ما رخ می هد قابل قیاس نیست و گاه خنده دار هم هست.
چه نفعی برای باشگاه وجود دارد که مایل به صعود نباشد. شما اگر هزینه های باشگاه را بررسی کتید متوجه خواهید شد هزینه ها و مالیات پرداختی نافع چنین ادعایی است که خیبر مایل به صعود نیست.
لرستان جندان خاطرات خوشی از حضور بخش خصوصی در پروژه ها را تجربه نکرده و شاید دلیل این همه حساسیت نسبت به بخش خصوصی هم همین موضوع باشد. هر چند سهم دستگاه واگذارنده پیمانها و پروژه ها نیز در وجود این همه پروژه بلاتکلیف باید مد نظر قرار گیرد. نظر شما چیست؟
توقع دارم که پاسخ این سوال به طور شفاف منتشر شود . به طور نمونه اگر رسانه شما و سایر رسانه ها آنقدر که به اهلیت سرمایه گذار و عدم اهلیت سرمایه گذار می پردازد به ضعف بخش دولتی در واگذاری ها می پرداخت و انتطارتی که اینقدر از بخش حصوصی دارند، از دولت که قانون گذار و سیاستگذار است می داشتند آن سهم اندک ناکارآمد تا این حد تاثیر گذار نبود.
این که اهلیت سرمایه گذار چگونه سنجیده می شود در واگذاری های بخش دولتی همیشه نوک تیز بخش خصوصی بوده است.
شکی نیست که بخش خصوصی برای منافع فعالیت میکند. این وظیفه سیاستگذاران است که منافع بخش خصوصی را همراستا با منافع عمومی جامعه هدایت کند . یعنی بخش خصوصی سرمایه گذاری میکند تا بنگاه اقتصادی اش سود کند و در قبال سودش در جامعه اشتغال ایجاد کند.
این که حالا یک سرمایه گذاری ورود پیدا کرده تا در ورزش که سودی هم ندارد سرمایه گذاری کند ، با این تفکرات ایشان هم دلسرد خواهد شد. ایشان حاضر شده در شهر پدری سرمایه گذاری کند نباید به عنوان وظیفه برای ایشان تلقی شود بلکه باید از وی قدردان بود.
این که برخی واگذاری ها جقدر بازدهی داشته یا نه خیلی با ما مربوط نیست اما در خصوص خیبر اگر با این همه تلاش و کسب نتایج خوب در کنار نظارتها، اهلیت سرمایه گذار ثابت نشده است ، هیچ ایرادی ندارد تا این همه انرژی و اعتبار هدر نرود.
و در پایان سخن شما با مردم، مسوولین و اهالی رسانه چیست؟
مردم با درک بالا همیشه در کنار ما بوده اند. از مسوولین همه فقط توقع فراهم کردن زیرساختها را داریم . یک کلام این که بقیه استانها را ببینید و هر کاری آنها کرده اند را هم در لرستان جاری کنید.
در خصوص رسانه ها هم باید عرض کنم که رسانه ها مهمترین نقش را در جهت دهی افکار عمومی دارند. یک رسانه می تواند یک مطالبه صحیح و عمومی را به عنوان یک خواست اصلی مطرح کند و یک رسانه می تواند به اشتباه فکر کند که دارد خدمت می کند و یک مطالبه ناصواب و نا صحیح را به عنوان مطالبه عمومی مطرح کند. خوشبختانه چه یافته و اغلب رسانه های استان فهمیده و اثرگذار و با قابلیت خوب جهت دهی افکار عمومی هستند که توقع میرود همین منوال حفظ شود.
دیدگاهها
رسانههای لرستان خواهشاً این مسئله رو پوشش بدید! همین اسفندی که هستیم بهترین فرصت برای زیر کشت بردن چمن تختی هست واگرنه شک نکنید پایان فصل آرین سازه در صورت عدم همکاری خیبر به هیئت فوتبال واگذار می کنه و انصراف میده و دوران فلاکت بار داوود حقدوست برمی گردیم