بیشک یکی از بهترین فوتبالیستهای لرستان در ردههای نوجوانان، جوانان و امید بوده است، آنچنان باقدرت پلههای ترقی را پیمود که اکثر مربیان اذعان داشتند او در آیندهای نزدیک به چهرهای مطرح در فوتبال ایران تبدیل خواهد شد، مصدومیتهای ناخواسته و تصمیمهای احساسی ترمز پیشرفت و رشدش را کشید. رکورددار حضور در تیمهای پایهی لرستان، بازیکن تیم ملی نوجوانان ایران در مسابقات آسیایی دوحه قطر و ... مهمان ما بود.
آنچه در پی خواهید خواند گفتوگو با حجت اله محمدی پیشکسوت لرستانی است.
آنچه در پی خواهید خواند گفتوگو با حجت اله محمدی پیشکسوت لرستانی است.
آقای محمدی فوتبال را از کجا و چگونه آغاز کردید؟
فوتبال را از کوچهپسکوچههای قاضی آباد شروع کردم اما به شکل رسمی از سال ۶۷ در رده آموزشگاهی و با دعوت بهمن محمدی پور به نوجوانان لرستان آمدم تا ورقی بزرگ در زندگی ورزشیام زده شود.
در اولین دورهی حضورتان در تیم نوجوانان لرستان به تیم ملی فراخوانده شدید، از آن دوران بگویید؟
بله کاملاً درست است، در حین مسابقات قهرمانی کشور که بنده با تیم لرستان حضور داشتم توسط مجید جلالی و حسین شمس به اردوی تیم ملی نوجوانان دعوت و به مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا در دوحه قطر اعزام شدیم.
در چه تیمهایی بازی کردهاید و تأثیرگذارترین مربیانتان چه کسانی بودهاند؟
نیروی زمینی تهران، صنعت نفت آبادان، سایپا تهران، فجر خرمآباد، پیام خرمآباد در ردهی نوجوانان جوانان و امید نیز بارها با پیراهن لرستان در مسابقات قهرمانی کشور بازی کردهام. از تأثیرگذارترین مربیانم میتوانم به: محمود یاوری، علی روزبهانی، علی فیروزی، مجید جلالی، اکبر مقیم، صادق دورودگر، بهمن صالح نیا، محمد احمدزاده، بهمن محمدی پور، نوراله دلیری، فضل اله حیدری زندهیاد ناصر میرزایی اشاره کنم
بهترین و بدترین خاطره ورزشیتان را توضیح بدهید؟
انتخاب در تیم ملی نوجوانان ایران و بازی کردن در مسابقات آسیایی در مقابل قطر بهترین خاطره فوتبالیام و در سال ۷۵ در شرایطی که عضو تیم ملی جوانان ایران بودم و در لیست نهایی قرار گرفته بودم به دلیل مصدومیت از سفر جا ماندم.
در دوران فوتبالتان زیاد مصدوم میشدید، چه دلیلی داشت؟
نوع تمرینات در آن زمان بسیار پرفشار و غیرعلمی بود، علم بدنسازی مانند امروز وجود نداشت که همین دلایل باعث مصدومیت زیادم میشد و همین مصدومیتها ترمز پیشرفتم را خیلی زود کشیدند.
از نظر شما بهترین بازیکنان لرستان در دهه ۷۰ چه کسانی بودند؟
فرزاد ترابی، ابراهیم میرزاپور، احمدرضا سهرابی، احمد گلهدار، کیانوش بیرانوند، کوروش سپهوند، همایون صادقی، رضا زمردیان، علی علیپور، فریبرز حیدری، بهزاد پشتدار، حسن سلاح ورزی، مهرداد اسماعیلی، داریوش محمودی، علی دانش زاد از بهترینهای آن دهه بودند.
تفاوتهای اساسی فوتبال در دورهی شما با دورهی فعلی در چیست؟
فوتبال امروز از نظر علمی، زیر ساخت و تاکتیکی رشد زیادی کرده است ولی در دورهی ما اصلاً امکاناتی وجود نداشت فقط استعداد و عشق بود، بسیاری از بازیکنان نخبه به دلیل نداشتن امکانات و فقر استعدادشان یا هرز رفت و یا به حق واقعیشان در فوتبال نرسیدند. امروزه پولهایی در فوتبال رد و بدل میشود که آدم انگشت به دهان میماند. در زمان ما اصلاً ریالی وجود نداشت که ما بخواهیم به آن فکر کنیم.
شرایط فعلی فوتبال لرستان را چگونه ارزیابی میکنید؟
با توجه به نبودن اسپانسر و ورود پول به فوتبال، لرستان با مشکلات عدیدهای مواجه شد، با هر سختی و دردسری این کشتی در میان تلاطم به اینجا کشیده شد اما تا یک یا چند اسپانسر قوی به حمایت فوتبال لرستان نیایند، هیات بهتنهایی قادر به حل و فصل و تامین تمام امکانات نیست. امیدواریم با حضور ولی اله خسروی بر مسند فوتبال لرستان شاهد پیشرفت هر چه بیشتر این رشته باشیم.
بزرگترین حسرت ورزشیتان چه چیزی است؟
وقتی در صنعت نفت آبادان بازی میکردم یک تصمیم اشتباه گرفتم و به فجر خرمآباد برگشتم، اگر همان جا میماندم از نظر مالی و فوتبالی خیلی بیشتر رشد میکردم
در حال حاضر چه میکنید؟
در شهرک صنوف قاضی یک مغازه فروش مواد غذایی دارم. ضمناً سال ۸۶ ازدواج کردم که ثمرهی آن یک پسر ۱۰ ساله به نام سوشیانت است.
گفتوگو: رضا طولابی
دیدگاهها