ورزش و جوانان دو مقوله در موازات هم هستند که در هر کشوری اگر مورد اهمیت ویژه قرار نگیرند بدون شک آینده آن کشور به نیستی و تباهی کشیده خواهد شد.
به گزارش يافته به نقل از نسيم دلفان، ورزش سبب نشاط و سرزندگی جوانان و دوری آنان از مسیرهای انحرافی خواهد شد و در مقابل نادیده گرفته شدن اهمیت این موضوع بحرانی را در پی خواهد داشت که صد سال لشكرکشی قدرتمندترین دشمنان یک کشور بر سر آن آب و خاک نخواهند آورد.
متاسفانه مدتهاست ورزش در شهرستان دلفان در اوضاع خوبی به سر نمیبرد، عدم ثبات مدیریتی در این اداره استراتژیک نه تنها ورزش بلکه جوانان این دیار را به دست فراموشی سپرده است.
برخی ورزشکاران دلفانی با درک موضوع و به ناچار ترجیح میدهند از طریق استانها و شهرستانهای دیگر راهی مسابقات شود و افتخاراتشان علیرغم میل باطنی به تصاحب همسایگان در آید.
یادمان نرفته، سال گذشته بود که تعدادی از ورزشکاران نوجوان ما راهی مسابقات در پایتخت کشور شدند اما هزینه آن را از جیب خود پرداخت کردند و در کف خیابانها خوابیدند. با این وجود جانانه در مسابقات درخشیدند اما دریغ از یک نگاه مهربانانه…
هر از گاهی اعتراضات ورزشکاران دلفانی اوج بحران در ورزش شهرستان دلفان را نشانمان میدهد، فوتسال، والیبال، تنیس، شنا و خیلی رشتههای دیگر از جمله رشتههای مورد اشاره ماست، کشتیگیران دلفان نیز مدتهاست فریاد بر میآورند تا بلکه کسی صدایشان را بشنود اما…
جوانان دلفان معتقدند اداره ورزش این شهرستان به ای این که با جوانان باشد رو در روی آنان قرار دارد. صفآرایی ورزش دلفان در مقابل جوانان این دیار در صورتی که هر چه سریعتر پایان نپذیرد مطمئنأ لطمات جبرانناپذیری بر پیکرهی آیندهسازان این سرزمین کهن خواهد داشت.
نامهای از سوی خانه کشتی دلفان به دستمان رسید که بدون هیچ ویرایشی منتشر میگردد:
بزرگترین ثواب کمک به محرومین است. (امام خمینی ره)
در قانون اساسی کشور آمده: ورزش بایستی در کنار نظام آموزشی رایگان برای پرورش و شکوفایی استعداد نوجوانان و جوانان ارائه گردد.
مرداد 1388 نامهای مکتوب با امضا بالغ بر 300 نفر از جوانان کشتیگیر با همین تیتر خدمت جناب فرماندار، امام جمعه محترم و ریاست تربیتبدنی وقت تقدیم شد.
تنها خواستهي کشتیگیران شهرستان دلفان که آن روزها اجارهنشین سالن شهید شیرخانی آموزش و پرورش بودند و از سوی صاحب خانه عذرشان خواسته شد، تخصیص سالنی برای ورزشی بود که با سلام و صلوات آغاز و روح ایمان را در کالبد معرفت و جوانمردی به جوانان میآموخت. اما پیگیری این نامه وقتی عذری بدتر از گناه از سوی مسئول تربیتبدنی وقت مبنی بر صبر کردن تا پایان دوره بازنشستگی ایشان (که طی 3 ماه بعد رقم خورد) را در پی داشت برای همیشه حداقل در ذهن عدهای خاص ماند.
اگر نگوییم حلوای رفتن یک مدیر بلکه شیرینی آمدن مدیریت جدید حداقل برای این عده گرچه تلخ بود ولی به آنها فهماند بازیهای سیاسی با هر دوبندهای چه قدیمی مثل (اداره تربیتبدنی) چه جدید مانند (اداره ورزش و جوانان) میتواند پا به گود کشتی بگذارد و تکنسینهای غیرمتخصص و محصل در رشتههای غیر تربیتبدنی را میآورد تا فنون بکری برای درو البته نه دوخم حریف بلکه دوخم پستهای خاص را به ما آموزش دهد.
ناگفته نماند سکان هدايت هیأت کشتی شهر نورآباد نیز توسط افراد زحمت کش فراوانی به دست گرفته شد اما خانه به دوشی خانه کشتی وقتی برای ارایه برنامه باقی نگذاشت، هر چند برای زمانی کوتاه سالن ورزشی منصوب به سالن نفت از آن کشتی شد طولی نکشید شاهد عقد قراردادی مورددار مبنی بر واگذاری آن به بخش خصوصی و صد البته جمع کردن تختههای تشک و پهن کردن تختهفرشی به نام فوتسال نه از باب ورزش بودنش بلکه درآمدزایی آن بودیم. فرش دستبافتی که تعدادش حدوداً به 30 تخته رسیده و از لابه لای قراردادش پول خوبی در میآید.
همان عدهي خاص یادشان هست کتابهای تاریخشان را، کتابهایی که اسم قرارداد، داد غیرت و معرفتشان را در میآورد. حالا پس از گذشت 5 سال جای 300 جوان کشتیگیر شهرمان نه تنها با افراد جوانتری پر نشده بلکه تجربه نشانگر آن است که در مقایسه با پیدا کردن سالن تمرین کشتی با دخانیات و مواد مخدر در شهر مورد سوم و دوم گوی سبقت را از همهی ما ربودهاند… (آری همه ما) همهی مردم یک شهر در روند اتفاقاتی که در شهرشان میگذرد مسوول هستند.
تیرماه ۱۳۹۳ - ابراهیم میرزاییان کارشناس ارشد تربیت بدنی
رونوشت: دفتر فرماندار محترم شهرستان دلفان.
رونوشت: دفتر امام جمعه محترم شهرستان دلفان.
رونوشت: دفتر اطلاعات شهری شهرستان دلفان.
رونوشت: دفتر تربیتبدنی شهرستان دلفان.
رونوشت: برخی از نشريات یا پايگاههاي خبري فعال شهر.
………………………
امیدواریم حساسیت موضوع برای مس.ولان شهرستان از جمله فرماندار و نیز امام جمعه نورآباد بیش از پیش مشخص شده و با ورود تاثیرگذار خود به بحث مورد اشاره، هر چه سریعتر اوضاع ورزش و جوانان این شهرستان را سامان دهند.