بلوط علاوه بر اثرات مفيد طبيعي و زيستمحيطي، بخشي از فرهنگ و ادبيات لرستان است تا جايي که صفحههاي ادبي هفتهنامه "زير سايه بلوط"، وبلاگهاي "بلوط" و "بلوطستان" و حتي بر تابلوي برخي مغازهها نام بلوط وجود دارد که نمونههايي بارز از اهميت بلوط در خطه لرستان است.
بلوط همان درختي است که سايهاش را بيمزد به رهگذاران در تابستان و در هنگام برف و بوران به عشاير کوچرو براي استراحت و اسکان، تلطيف هوا در فصول مختلف، برگها را براي خوراک دام، تنهاش را براي آتش و توليد گرما هديه ميداد.
امروز نيز با شاخههايي خشکيده و لرزان تن خود را به تبر به دستان سپرده تا آخرين بازماندههاي خود را ارزاني مردم کند.
هزار هکتار از انبوه جنگلهاي زيباي بلوط رشتهکوه زاگرس در استان لرستان که همچون نگيني مرصع در برگرفته و اکنون به دليل آنچه جنگلشناسان تغييرهاي اقليمي، خشکسالي و نفوذ ريزگردهاي عربي در اين منطقه عنوان ميکنند در حال نابودي و تخريب گسترده زيستمحيطي قرار دارند.
اين درختان زيباي بلوط يکي يکي در برابر هجوم هر روزه گرد و غبار توان نفس کشيدن را ندارند و از پا افتاده و در معرض خشکي و نابودي قرار دارند.
از بلوطستان مخملين که چشمها را به ديدن زيبايي دعوت ميکرد، امروز خزاني بيش نمانده و با وزش هر نسيم، برگهاي زرد و خميده به اين سو و آنسو ميريزند.
درختان بلوط ريههاي تنفسي سرزمين اجدادي ما هستند که اکنون علاوه بر تبر سودجويان و آتش جهل نابخردان بر پيكرهشان، بارش گرد و خاک آخرين ضربههاي مرگبار را بر تن اين راستقامتان فداكار فرود ميآورد.
بيشک ماجراي ناخوشايند زوال بلوطهاي لرستان براي مردم اين ديار که تمام دلخوشي آنان طبيعت بکر و زيباي پوشيده از بلوط و دامنهاي سر سبز آن در فصول مختلف سال است، حقيقتي غيرقابل باور و درناک است و هيچ کس نميتواند و نميخواهد به سرانجام دردناك اين نابودي عنقريب فكر كند.
مگر ميشود لرستان و کوهاي زيبايش را بدون بلوط و سايهسار و زيبايي وصف ناشدنياش تصور کرد، مگر ايستادگي بلوطهاي پير و کهنسال اين ديار که حوادث تلخ و شيرين پيشينيان ما را به ياد دارند ميتوان با خشکي و نابودي اين همه زيبايي از ميان برداشت؟
هر رهگذر و مسافري که در فصل بهار و تابستان تا کنون گذري به ديار کوهستاني لرستان با طبيعت بکر و چشمنوازش داشته، بيشک اقرار به زيبايي حيرتآور درختان بلوط اين ديار در دامان طبيعت ميكند.
پس بايد به آنها كه نميدانند، بياموزيم و بفهمانيم لرستان و کوههایش تنها با بلوط زندهاند و زيبا، تا به جاي تبر، نهال بلوط در دست گيرند و انسانيت خويش را با رفتار انساني اثبات كنند.
بسياري اهالي لرستان در انتظار تعطيلي و اوقات فراغتي هستند تا در ايامي همچون بهار و پاييز و تابستان و حتي زمستان با تمام سردي و برف و بورانش به تماشاي بلوطستانهاي زيباي ديارشان روند و جمال و جلال خداوندي را در خلق اين زيبايي شکر گويند.
حال با وضعيت اسفناك خشکي درختان بلوط، چگونه ميخواهند روزگار فراغت خويش را سپري نمايند و چگونه ميتوانند ياد و خاطرهاي خوش از آنها براي آيندگان لرستان بر جاي گذارند؟
ارسال کننده: علی دالوند / دورود
دیدگاهها
سپاس از شما.