مسکن واژه‌ای است که مردم محروم ديار ما از آن، با مسکن مهر دولت نهم و دهم ياد کردند و امیدوار به آینده بودند تا از مزیت‌های مسکن‌دار شدن برخوردار شوند.
اما بررسی وضعیت شهرنشینی و اسکان‌های غیررسمی در جهان، نظریه‌ها و تجارب آن و نیز نگاهی گذرا به شرایط مسكن در ایران، حاوی نکات روشن و مفیدی در اين زمينه است و آمارها حاکی از روند روبه رشد جمعیت شهری به ویژه در کشورهای در حال توسعه است.
در خصوص پروژه مساکن مهر ازنا، اولین و مهم‌ترین نکته منفی که به ذهن خطور می‌کند مکان‌یابی نامناسب آن است که متاسفانه هیچ‌یک از مسوولین دولتی و اجرایی آن زمان اعتراضی نسبت به آن نداشته و همه هماهنگ با دولت بودند حتی اگر دولت‌مردان نیز اشتباه می‌کردند چون حفظ موقعیت شخصی از واجبات بود و هیچ‌گاه برخلاف میل مقام بالاتری صحبت و اعتراضی نشد که در این رابطه صحبت بسیار شده است.
در هر صورت قصد ما این نیست که قبر کهنه بشکافیم و دائم مسوولان قبل را زیر سوال ببریم و مجال اين كار هم نیست بلکه هدف جلوگیری از تکرار اشتباه است، زيرا تکرار اشتباه، انتخاب است دیگر اشتباه نیست!
با توجه به بازدیدهایی که با همکاران شورای اسلامی شهر ازنا از مساکن مهر يك و 2 داشته‌ایم، بايد بگوييم كه وضعیت اسف‌باری از لحاظ اجتماعی و زیست‌محیطی در انتظار ساکنین می‌باشد. لذا لازم است اقداماتی در اين خصوص صورت گیرد تا شاهد بروز هر چه بیش‌تر و سریع‌تر آسیب‌های اجتماعی ناشی از حاشیه‌نشینی این مسكن‌ها نباشیم.
در گذشته، عامل ایجاد سکونت‌گاه‌های غیررسمی مردم بودند که فقر به عنوان عامل اصلی شکل‌گیری محله‌های مورد نظر بود. در واقع این گروه فقیر و کم درآمد و نابرخوردار جامعه بود که جدای از نژاد و منشاء به مثابه یک طبقه اقتصادی تشکیل می‌شدند اما در حال حاضر این سکونت‌گاه‌ها با چهره رسمی که از سوی دولت به خود گرفته‌اند در صورت عدم توجه جدی به آن‌ها و با حاشیه قرار گرفتن، محروم از خدمات و تاسیسات زیر‌بنایی، می‌تواند منشاء مشکلات و معضلاتی باشند که جبران آن‌ها، ناشدنی یا حداقل مستلزم هزینه‌های هنگفتی می‌باشد.
باتوجه به این که مسکن نیازی است که در محیط‌های مختلف جغرافیایی و متناسب با نیازها و استعدادها از یک طرف و محدودیت‌های اقتصادی‌اجتماعی و فرهنگی از طرف دیگر شکل خاصی پذیرفته است و ماوایی است که ماهیت بودن را برای انسان مشخص می‌سازد و بهبود کیفیت زندگی از اهداف اساسی در تمام برنامه‌ریزی‌ها می‌باشد و علاوه بر مکان فیزیکی کل محیط مسکونی را نیز در بر می‌گیرد که شامل خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای بهتر زیستن خانواده و آموزش و بهداشت افراد است، اما متاسفانه وضعیتی که در مسکن مهر ازنا وجود دارد هیچ یک از این معیارها را ندارد!
لذا به همین منظور لازم است مدیریت ارشد اجرایی استان (استاندار، معاونت عمرانی و مدیر کل امورشهری) جهت پیش‌گیری از عواقب وخیم حاشیه‌نشینی و بی‌توجهی به امور مذکور تدابیری بیاندیشند. پیشنهاد می‌شود در خصوص طرح جامع (توسعه و عمران) ازنا تجدید نظر شود تا جهت برخورداری از خدمات شهری مساکن مورد نظر و همچنین شهرک‌های المهدی و شهید فریدونی داخل محدوده طرح مذکور قرار گیرند و این قابل تامل و رسیدگی است چون طرح جامع وحی منزل نیست که غیر قابل تغییر باشد.
طرحی که در حال حاضر موجود می‌باشد قبل از الحاق شهرک‌های نام‌برده و احداث مسکن مهر در شهر ازنا بوده و این خود ایجاب می‌کند که مسوولان ذی‌ربط مساعدت لازم را در این زمینه به عمل آورند و همچنین مدیریت شهری ازنا را با مساعدت‌های مالی و اعتباری مانند مناطق الحاق شده مشابه به شهرهای همجوار یاری رسانند.
با عنایت به خودکفا بودن شهرداری، این نهاد در ارائه خدمات به شهروندان شهر ازنا دچار کمبودهایی از لحاظ اعتباری و مالی می‌باشد که آن نیز حمایت و 
درایت مسوولان ارشد استانی را می‌طلبد تا با نگاه ویژه خود و تخصیص اعتبار در این خصوص، شاهد مسائلی که عنوان شد نباشیم، زیرا عدم توجه و رسیدگی به آن‌ها می‌تواند باعث شود تا ما شاهد آلونک‌نشینی مدرن در این مکان‌ها باشیم.
غلامرضا نجفی
نايب‌رئیس شورای اسلامی استان لرستان
کلیک کنید
