یادداشت ارسالی: وحید حاج سعیدی: بسیاری از مردم گمان میکنند جملات، توئیتها، متنها، پستها و کپشنهایی که سلبریتیها و برخی افرادی که به مدد فضای مجازی چهره شدهاند، در سایتها و صفحات شخصیشان منتشر میسازند و از آنها با عنوان پست معنادار فلان بازیکن، فلان خواننده، فلان مجری و... یاد میشود، زائیده ذهن خود آنهاست و توسط خودشان تولید و منتشر میشود.
در حالی که این چنین نیست و اکثر این نوشته توسط افرادی به نام «سایهنویس» خلق میشود و تنها توسط سلبریتیها و افراد مشهور منتشر میشوند!
در حقیقت بیشتر اشخاص مشهور پستهای وبلاگ، توئیتها و کپشنهای اینستاگرامشان را خودشان نمینویسند، بلکه بسیاری از آنها سایهنویسهایی را استخدام کردهاند که برایشان تولید محتوی میکنند و این نوشتهها را، به اسم خودشان، در فضای مجازی یا نشریات و سایتها منتشر میکنند.
حتی جملات به ظاهر سادهای که شاید در نگاه اول خیلی معمولی و عادی به نظر برسند، دارای یک پشتوانه فکری هستند و اکثر این افراد خودشان قادر به نوشتن چنین جملاتی نیستند. اینکه محسن تنابنده متنی منتشر میسازد و در آن «آرزوی مردن از خوشی میکند» یا در مسابقات مقدماتی جام جهانی فوتبال بعد از همگروه شدن ما با عراق و سوریه و لبنان، «تیم ایران را مادر خرج» مینامد یا علی کریمی که یک روز صحبت رها کردن و رفتن میکند تا بدانیم «اگر مانده، رفتن را بلد بوده» و روزی «خانه بدون خاک» را نمیپسندد و... عمدتاً توسط همین سایهنویسها خلق میشوند. این دست عبارات و جملات با اهداف خاص سیاسی، اقتصادی، ورزشی، فرهنگی و... به منظور بهرهبرداریهای شخصی یا اجتماعی منتشر میشوند که در خوشبینانهترین حالت هدف جذب مخاطب یا دنبالکننده بیشتر و به تبع آن بیشتر دیده شدن است.
باید اشاره کرد سایهنویسی تنها مختص کشور ما نیست و اکثر افراد مشهور دنیا برای نوشتن حتی زندگی نامه، کتاب و مقالاتشان در قبال پرداخت دستمزد از سایهنویسها کمک میگیرند و استفاده از ظرفیت فکری دیگران فی نفسه ایرادی ندارد، اما انتشار برخی پستها و توئیتها در هفتههای اخیر توسط سلبریتیها و افراد مشهور کشور ما نشان داد، جهتگیریها و اهداف تعدادی از آنها فراتر از جذب فالوئر و یا دیده شدن بیشتر است تا جایی که حتی عدهای معتقدند برخی سلبریتیها در تور نیروهای معاند و سازمانهای امنیتی خاص افتادهاند و مجبور به انتشار پستهای براندازانه هستند.
به هر روی آنچه مسلم اینکه در دنیا سلبریتیها و افراد مشهور به سبب داشتن جایگاه اجتماعی و تأثیرگذاری مستقیم بر روی افکار عمومی جامعه، به ویژه جوانان و نوجوانان، دارای محدودیتهای خاصی هستند و حق اظهار نظر خارج از حوزه فعالیت خود ندارند و در غیر این صورت با برخورد نهادهای امنیتی مواجه میشوند. اما در کشور ما سلبریتیها به خود اجازه میدهند بدون در نظر گرفتن عواقب و تبعات انتشار مطالب، هر محتویی را که سایهنویسان برایشان خلق میکنند، منتشر سازند.
اینکه عنان اراده و نگرش خود را عامدانه دست یک سایهنویس بسپاریم و در حالی که به شخصه دارای جایگاه اجتماعی و اقتصادی هستیم، به طعنه آرزوی مردن از خوشی کنیم و یا از زیر لحاف و روی مبل مردم را به مبارزه دعوت کنیم ( اسلکتویسم)، تنها دمیدن در آتش بیثباتی و نا آرامی است و دود آن به چشم همه خواهد رفت. انتقاد از شرایط اقتصادی، وجود برخی نابسمانیها، بیتوجهیها، سوءمدیریتها در اداره بخشهایی از حکومت غیر قابل انکار است ولیای کاش هر کس از ظرفیتی که دارد به شیوه صحیح برای اصلاح امور استفاده کند و دستکم از سایهنویسها بخواهیم هر از گاهی نکات مثبت را هم قلمی کنند!
دیدگاهها
مردم آگاه و فهیم هستن با مردم دهه های قبل تفاوت دارن میدونن چی به چیه