به قلم وحید حاج سعیدی: این روزها در رسانه ملی تبلیغی با حضور علی دایی اسطوره ملی فوتبال و مضمون "بیمه سرقت موبایل " پخش میشود که به ظاهر یک تبلیغات معمولی است اما در بطن خود حاوی پیام اجتماعی و امنیتی خاصی است. شاید اگر تعارض منافع گردانندگان مجموعه چند صد هکتاری صدا و سیما، در میان نبود، هیچگاه این تبلیغ که مهر تائیدی بر افزایش جرائم خشن در جامعه است، از رسانه ملی پخش نمیشد!
افزایش نگرانکننده آمار جرائم خشن نظیر خفتگیری و زورگیری و... در جامعه و تساهل مسئولان قضایی و امنیتی کشور در برابر آن، امنیت اجتماعی، روانی و حتی امنیت جانی شهروندان را به خطر انداخته است.
انتشار اخبار و کلیپهایی از زورگیری، سرقت، خفتگیری، کیف قابی، قداره کشی و... در فضای مجازی که قطعاً تعداد معدودی از آنها ثبت و ضبط و رسانهای شدهاند، زنگ خطر جدی افزایش نا امنی در جامعه را به صدا در آورده و ضرورت بازتعریف قوانین و رفع خلاءهای قانونی، در برخورد با برهم زنندگان نظم و امنیت عمومی جامعه را بیش از گذشته نمایان ساخته است.
هر چند بروز بزه و جرایم مختلف پدیده نوظهوری نیست ولی آنچه که برای مردم تامل برانگیز است و ایجاد دوگانگی میکند تساهل و نحوه برخورد با هنجارشکنان و ناقضان امنیت جامعه است تا جایی که گاهی اوقات زورگیران و خفتگیران و قداره به دستان که با تلاش شبانه روزی پلیس و با به خطر افتادن جان ماموران نیروی انتظامی دستگیر و تحویل مراجع قضایی میشود، زودتر از ماموران پلیس به منزل میرسند و تدارک فعالیت مجرمانه بعدی را میبینند!
بی هیچ تردید و شبهه، اقتدار افتخارآمیز نیروهایهای نظامی و انتظامی و اشراف اطلاعاتی گسترده نیروهای امنیتی به ویژه در مرزها بر هیچ کس پوشیده نیست. نیروهایی که تا کیلومترها مرزهای زمینی، هوایی و دریایی را مقتدرانه پایش میکنند به گونهای که هیچ کشوری حتی شهامت رویاپردازی تعرض به این مرز و بوم را ندارد. اما با وجود چنین بازوان توانا و مقتدر که امنیت خارجی را به ویژه در مرزها و آن سوی مرزها بیمه کرده است، انتظار و فرض بر این است که نظام حکمرانی به همان اندازه که به امنیت خارجی توجه دارد ( که حق نیز همین است) به امنیت داخلی نیز اهتمام ویژه داشته باشد که انتشار اخبار، آمارها و مشاهدات این فرضیه را تائید نمیکند.
در یکی از اصلیترین بزرگراههای پایتخت (بزرگراه نیایش) که علی الاصول به تجهیزات الکترونیک بیشتری نسبت به شهرهای دیگر تجهیز شده است، درهنگامه ترافیک سنگین، زورگیری از یک راننده خانم رخ میدهد و وقتی فیلم آن، توسط شهروندی در شبکههای اجتماعی و به تبع آن در شبکههای خارجی بازنشر داده میشود، مجرم با «دستور ویژه» دستگیر میشود. بعد هم اعتراف میکند تاکنون بیش از یکصد سرقت خشن با همان شیوه انجام داده است! حال سؤال اینجاست که آیا جهت « برخورد قاطع» و صدور «دستور ویژه» حتماً باید موضوع به شبکههای خارجی کشیده شود؟ آیا امنیت عموم مردم، تنها در صورتی برای حکمرانان اهمیت پیدا میکند که موضوع حیثیتی شود؟ و اینکه اساساً چرا فردی با این حجم و دایره از تخلفات خشن هنوز بازداشت و مجازات نشده است؟
اینکه پلیس در بزرگراه با بلندگو اعلام کند شیشههای خودرو را بالا بکشید تا گوشیتان مورد سرقت واقع نشود و یا در رسانه ملی علی دایی اسطوره فوتبال کشور، طرح بیمه موبایل در برابر سرقت را نوید میدهد، اصلاً زیبنده کشوری نیست که اقتدارش در دنیا زبانزد است.
اینکه یک مجرم یکصد بار مرتکب جرائم خشن شود و آزادانه در شهر درصدد جرائم بعدی است، ماحصل تغییر قوانینی است که با هدف خلوت کردن زندانها تصویب شد و تبعات منفی آن دامنگیر شهروندان شده است.
اینکه در کشوری اسلامی امام جماعت مسجد با لوله آهنی مورد تعرض اراذل و اوباش قرار بگیرد، هیچ توجیه منطقی و اجتماعی ندارد.
عدهای اوضاع نابسامان اقتصادی را عامل افزایش سرقتها و جرائم خشن میدانند. مشکلات اقتصادی همیشه بوده و هست و اینکه به بهانه مشکلات اقتصادی یک عده با جان افراد بازی کنند، شایسته این حکومت نیست. به گفته رئیس پلیس یکی از شهرهای شمالی تنها ۱۵۰ نفر در یک شهر ۲۰۰ هزار نفری سرقت میکنند. آیا آن ۱۹۹۸۵۰ نفر دیگر مشکل اقتصادی ندارند؟ آیا هر کس مشکل اقتصادی پیدا کرد باید قداره کشی و خفتگیری کند؟
ناگفته نماند در پی افزایش انتشار فیلمها و تصاویر مربوط به جرایم خشن در فضای مجازی که در جامعه رخ داده است، حجت الاسلام و المسلمین غلامحسین محسنی اژهای رئیس قوه قضاییه دستور فوری شناسایی و برخورد با مجرمان حوزه جرایم خشن را صادر کرد.
رئیس قوه قضاییه در این رابطه به دادستان کل کشور دستور داد تا ستادی ویژه برای مقابله با سرقتهای خشن و زورگیریها با کمک ضابطین، تشکیل شود.
بی تردید «امنیت»، بنیادیترین نیاز اجتماعی هر جامعه و مهمترین عامل در دوام زندگی اجتماعی است و اساساً ماندگاری جوامع در گرو امنیت است. در نبود امنیت، هرج و مرج، آشفتگی اجتماعی و آنارشییم، واقعیت صحنه خواهند بود. چنین پدیدههای شومی تبعات منفی روانی، اجتماعی و حتی جانی فراوانی به بار خواهند آورند و هیچ گونه تساهل و سهل انگاری در برخورد با پیشروی این روند جایز نیست.
یادمان باشد امنیت زمانی نمود پیدا خواهد کرد که گردنبند کوچک بر گردن دخترکان بدرخشد بیآنکه خانواده هراس سرقت وحشیانهاش را داشته باشد!
امنیت زمانی معنا پیدا میکند که شهروندان منازلشان را همانند پادگان با حفاظ شاخ گوزنی چند لایه، دوربین مداربسته لیزری، انواع هشدار دهنده و آژیر مجهز نسازند!
امنیت زمانی است که فرزندانمان موبایلشان را در کوچه و بازار بدون دغدغه ربایش پاسخ دهند!
امنیت زمانی مفهوم پیدا میکند که اشرار روز روشن با قداره و قمه به پلیس حمله ور نشوند!
امنیت آن زمان است که اراذل و اوباش جرات حمله با لوله آهنی به روحانی و امام جماعت مسجد نداشته باشند!
امنیت زمانی حاصل میشود که به بهانه خلوت کردن زندانها، برخورد با اشرار و زورگیران و قمه به دستان به فراموشی سپرده نشود!
اقتدار پلیس، جایگاه دستگاه قضا و امنیت مردم را فدای خلوت ساختن زندانها و مجازاتهای جایگزین حبس نکنیم! به هوش...
دیدگاهها