مصطفی رباطی: یکی از مراکز مهم درمانی شهر خرم‌آباد "بیمارستان ایران" است؛ این مرکز درمانی واقع در میدان امام خمینی، سال ۱۳۵۳ خورشیدی با همت بخش خصوصی به عنوان نخستین بیمارستان غیردولتی در غرب کشور افتتاح شد.
بخش اعظمی از جمعیت شهر خرم‌آباد شامل مناطق پشت بازار، درب دلاکان، علوی، شقایق (امام حسین)، خیرآباد، پشته، قاضی آباد، کوی فلسطین و... و بیشتر روستا‌های جنوبی این شهرستان از خدمات این بیمارستان بهره‌مندند.
در ابتدا ۶۱ تخت برای بستری بیماران در این بیمارستان مصوب شد، منتها با توجه به استاندارد‌های بهداشتی و درمانیِ موجود و فضا و مساحت سازه و ساختمان آن، هم‌اکنون تنها ۲۱ تخت فعال در این مرکز به بیماران خدمات ارائه می‌دهد؛ مضاف بر این با وجود نقش حیاتی این بیمارستان در حوزه درمان شهرستان خرم‌آباد، فضا و محیط استراحت و رفاهی در این مجموعه وجود ندارد.این مرکز درمانی دارای بخش‌های بستری و درمانگاه‌های جراحی عمومی، زنان و زایمان، فوریت‌های پزشکی (اورژانس) و بیهوشی و درد است (پایگاه اینترنتی سلامتی ۲۴) و به‌ویژه در مواقع همه‌گیری بیماری‌های ویروسی و فصلی، بخش زیادی از مردم مناطق جنوبی شهر به این بیمارستان مراجعه میکنند.
در شرایط فعلیِ اقتصادی جامعه که تأمین هزینه‌های درمانی برای طبقه متوسط و ضعیف جامعه به‌شدت مشکل شده، انعقاد قرارداد با تقریباً تمام بیمه‌ها موجب شده بخش زیادی از آحاد جامعه بتوانند از خدمات درمانی و بهداشتی آن استفاده کنند. در کنار نارسایی‌ها و کاستی‌های موجود در این مرکز درمانی، این موضوع را می‌توان به‌عنوان یکی از مزیت‌های آن برشمرد.
تا اینجای بحث را داشته باشید تا به یک مشکل اساسی که دستمایه نوشتن این یادداشت است برسیم و آن این‌که داروخانه بیمارستان چنان‌که باید به مراجعان خدمات ارائه نمی‌دهد و بیماران و همراهان در برخی مواقع برای تهیه دار و با مشکل مواجه می‌شوند.
لطف این مرکز درمانی به وجود بخش فوریت‌های پزشکی و داروخانه در کنار هم است و بیمار با این ذهنیت مراجعه می‌کند که پس از معاینه توسط پزشک، خدماتی نظیر تزریق سرم، سوزن (آمپول)، جراحی‌های سرپایی و... و به ویژه تهیه دارو را در همین مرکز دریافت می‌کند و نیاز به مراجعه به سایر داروخانه‌ها و مراکز درمانی ندارد.
از سویی در بیش از یک سال گذشته تهیه نسخه کامل تجویزی پزشکانِ خود بیمارستان، در داروخانه آن مشکل شده و در بیشتر مواقع بیماران برای حتی یک ورق قرص یا یک شیشه شربت هم شده ناچارند به سایر داروخانه‌ها در نقاط مختلف شهر مراجعه کنند و این وضعیت در ساعات پایانی شب به خصوص برای خانم‌هایی که همراهِ مرد ندارند مشکل‌زاست.
خودِ نگارنده این سطور بار‌ها در مراجعه به داروخانه بیمارستان ایران با جواب منفی متصدیان داروخانه مواجه شده‌ام که فلان دارو یا آمپول را نداریم؛ کشور تحریم است یا شرکت برای ما دارو ارسال نکرده است! و از این حرف‌ها... درصورتی‌که همان دارویی که متصدی داروخانه این بیمارستان با تحَکم گفته «نداریم» در بیشتر داروخانه‌های شهر به‌وفور یافت میشود.
دیگر این که در این اوضاع و احوال که وضعیت کرونایی شهر خرم‌آباد بین نارنجی و قرمز در نوسان است، داروخانه بیمارستان ایران طبق معمول ساعت ۲۴ به بعد تعطیل میشود و بیماران برای تهیه دارو به مشکل برمی‌خورند؛ ضمن این‌که بیشتر مراجعین به اورژانس این بیمارستان بیمارانی هستند که نیاز به درمان فوری دارند و به علت بسته بودن داروخانه یا نبود دارو، خود یا همراهانشان نیمه‌شب‌ها می‌بایست چهارگوشه شهر را برای تهیه یک قلم دارو زیر پا بگذارند.
حالا در نیمه دوم تعطیلات نوروزی که خرم‌آباد میزبان گردشگران و مهمانان نوروزی زیادی از نقاط مختلف کشور می‌باشد، ضروری است مسئولان بیمارستان ایران برای رفع مشکلات مذکور تلاش کنند؛ اغلب این مهمانان خیابان‌های شهر را بلد نیستند، نبود دارو در این بیمارستان و سایر مراکز درمانی باعث آواره شدن آن‌ها در سطح شهر و نارضایتی‌شان میشود.
درعین‌حال به‌قول‌معروف همیشه حق با مشتری است و متولیان بیمارستان ایران می‌بایست ضمن رعایت حال و احترام به حقوق شهروندان، در قبال هزینه‌هایی که از مردم می‌گیرند، در ارتقای سطح خدمات درمانی و پزشکی بکوشند و به برخی هرچند اندک از کارکنان و نیرو‌های میدانی بیمارستان که "تکریم ارباب‌رجوع" را رعایت نمی‌کنند و از قضا در تماس مستقیم با مراجعان هستند، رعایت حقوق مردم را در برخورد با بیماران و همراهانشان تفهیم کنند.
توجه: هرگونه استفاده از مطلب با ذکر منبع و نام نویسنده، نشانه‌ی احترام شما به تلاش آن‌ها است.
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
مگه کلا این مجموعه شهرداریها کاری برای شهرکردن که منطقه ۴ راهم تاسیس کنند.....مگه نمی بینی چهره زشت شهرمام را