پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بهمنماه 1357، معادلات منطقه خاورمیانه که تا آن زمان به نفع استکبار جهانی و صهیونیزم بینالملل پایهریزی شده بود، به هم زد؛ انقلاب اسلامی که در داخل کشور، استبداد داخلی را سرنگون کرده بود، در عرصه بینالملل نیز حمایت از جنبشها و نهضتهای اسلامی و مقابله با استکبار خارجی را سرلوحه سیاست خارجی خود قرار داد.
به همین دلیل استکبار جهانی و کشورهای مرتجع منطقه از همان روزهای آغازین پیروزی انقلاب، با توجه به اهمیت موقعیت نظام اسلامی ایران از نظر راهبردی و استراتژیک و نیز به دلیل واهمه از بیداری ملت های مسلمان منطقه، آشکار و نهان به مخالفت با انقلاب اسلامی پرداختند.
آشفته کردن اوضاع ایران و حمایت از گروهکهای تروریست و تجزیه طلب در گوشه و کنار کشور، پیریزی جنگ عراق با ایران با تحریک عوامل حزب بعث و در رأس آن صدام و تحریک و حمایت از رژیم صهیونیستی در حمله به لبنان در سال 2006 میلادی با هدف کاهش قدرت و نفوذ ایران و تحمیل جنگ 33 روزه به حزب الله لبنان را در چارچوب همین سیاستها میتوان تفسیر کرد.
پایمردی و جانفشانی جوانان این مرز و بوم و دفاع جانانه آنها در 8 سال دفاع مقدس و نیز ایستادگی مقاومت لبنان در برابر رژیم تا بن دندان مسلح صهیونیستی و در پی آن شکست توطئه «خاورمیانه بزرگ یا خاورمیانه جدید» که برای تغییر موازنه قدرت و نیز تغییر مرزهای سیاسی و جغرافیایی کشورهای منطقه خاورمیانه و در جهت منافع استکبار جهانی و صهیونیستها طراحی شده بود، موجب نا امیدی جهان سلطه و دنبالهروهای آنها در منطقه شد.
براین اساس جبهه استکبار که برای تضعیف و مهار ایران تمام راهها را امتحان کرده و نتیجه دلخواه را نگرفته بودند، مترصد فرصتی شد تا با عوض کردن زمین بازی و کشاندن درگیریها به داخل کشور اهداف سلطهجویانه و شوم خود را پیگیری کند؛ تنش های انتخاباتی و درپی آن روشن شدن فتنه 88 سرانجام این فرصت را برای دشمنان داخلی و بینالمللی ایجاد کرد.
در این بین رسانههای خارجی با حمایت از اغتشاشگران تمام تلاش خود را برای وارونه جلوه دادن مطالبات مردم ایران به کار گرفتند؛ نکته عبرتآموز حوادث سال 1388 در کشور، ذوقزدگی صهیونیستها، گروهکهای تروریستی تکفیری و نیز مقامات آمریکا بود.
جنگ رسانه ای و روانی رسانه های وابسته به استکبار جهانی وبی بصیرتی برخی خواص باعث شد که اعتراضهای مسالمتآمیز منحرف شده و سمت و سوی اغتشاشات و درگیریهای خیابانی بگیرد.
مردم ایران خیلی زود با شناخته دست بیگانگان در طراحی و هدایت درگیریها و تجمعات خیابانی، صف خود را از اغتشاشگران و تخریب گران اموال عمومی جدا کردند؛ بهویژه زمانی که جریان فتنه در روز قدس و ۱۳ آبان سال ۸۸ با سردادن شعارهای انحرافی و در پی آن هتک حرمت بزرگترین مقدسات مردم ایران قلب ملت را به درد آورد.
وقتی کار به هتاکی به روز عاشورا و مراسم سوگواری اباعبدالله (ع) کشید، دیگر ملت مسلمان درنگ را جایز ندانسته و به میدان آمدند؛ با انتشار این خبر، عزاداران حسينی به خیابانهای مرکزی تهران سرازیر شدند؛ پیش از آن نیز به عکس امام راحل (ره) توهین شده و سراسر کشور از این جسارت به خروش آمده بود، اما حرمت نگه نداشتن عاشورا آتش خشم ملت مسلمان را که طی ۸ ماه از آغاز فتنه متراکم شده بود را شعلهور ساخت.
نتیجه این خشم انقلابی، حماسه ۹ دی بود؛ حماسهای که در کمتر از ۳ روز پس از جسارت به عاشورا و عزای حسینی سراسر ایران را فرا گرفت و یک بار دیگر نشان داد که مردم ایران اسلامی جدای از دستهبندیهای سیاسی و مشکلات و کاستی ها، در پایبندی به اسلام، انقلاب و ولایت فقیه با کسی تعارف ندارند.
مردم با بصیرت کشورمان در روز ۹ دی ضمن اعلام برائت از فتنه گران و حمایت از رهبر معظم انقلاب اسلامی و آرمان های انقلاب و اسلام دست به تظاهراتی باشکوه و بهیادماندنی زدند، میلیونها نفر از مردم انقلابی با حضور گسترده در خیابانها علیه فتنه و عوامل داخلی و خارجی آنها و هتاکان به مقدسات اسلامی شعار دادند؛ حضور مردم به حدی بود که اکثر تحلیلگران سیاسی و سران کشورهای غربی شوکه شدند و در حقیقت 9 دی به عنوان روز تشییع جنازه فتنه در تاریخ کشور ماندگار شد.
جالب این که مردم انقلابی لرستان و چند استان دیگر کشور این مراسم را یک روز زودتر یعنی در 8 دیماه 88 برگزار کردند؛ مردم همیشه درصحنه استان لرستان با حضور حماسی خود از اهانت کنندگان به باورهای اسلامی و ایادی استکبار جهانی ابراز انزجار كردند.
هشیاری و حضور به موقع مردم انقلابی در مقابله با آشوبگران، تحت رهبری داهیانه مقام معظم رهبری نقش بیبدیلی در عبور کشور از بحران ایجاد شده توسط دشمنان و ایادی داخلی آنها داشت وباعث شد که کشور با کم ترین آسیب از این فتنه بزرگ عبور کند.
اگر مردم به موقع به میدان نمی آمدند و به ندای رهبر لبیک نمیگفتند، چهبسا رویدادی ناگوارتر از کودتای مرداد 1332 اتفاق میافتاد و خسارات فراوانی به کشور وارد می شد و احتمال داشت با مداخلات خارجی، کشور وارد یک جنگ داخلی خانمانسوز بشود.
حالا آمریکا که صحنهگردان اغتشاشات سال 88 درایران به بهانه تقلب در انتخابات بود، خودش دچار دوقطبی شدید اجتماعی شده و اعتراضهای انتخابات اخیر ریاست جمهوری در این کشور تبدیل به درگیری و اردوکشیهای خیابانی شده است!
مصطفی رباطی