هم‌زمان با فرارسیدن اسفندماه و در ایامی که بسیاری از کسبه و بازاریان به امید شب عید و بازار پرفروش این ایام، خریدهای سنگین کرده، چک دادند و خود را زیر بار قرض و دین بردند، دیوی به نام کرونا همه پیش‌بینی‌ها را به هم زد و به‌نوعی اشک اصناف را درآورد.

کرونا، این مهمان منحوس و ناخوانده، شور و حال همه را گرفت و باعث شد تا بسیاری از مشاغل و صنوف کمتر از دو ماه با بحران درآمدی و کسادی روبه‌رو شوند.

کسبه و بازاریان، کارگران روزمزد، برخی مشاغل خدماتی آزاد، رانندگان حمل نقل عمومی، کارگران ساختمانی و کشاورزی، دست‌فروشان و ... از جمله افرادی هستند که کسب و کارشان در این میان آسیب جدی دید و اغلب شرمنده زن و بچه شدند.

در این ایام هم بخشنامه و دستورالعمل مسلسل‌وار صادر شد و فعالیت بسیاری از کسبه را تعطیل و صاحبان مشاغل را خانه‌نشین کرد؛ هر چند برخی تن به این بخشنامه‌ها نداند و اعتقاد داشتند «ما که پس‌اندازی نداریم، مجبور هستیم برای امرار معاش خود کار کنیم و اگر کار نکنیم درآمدی هم نداریم و آن‌وقت از کرونا نمیریم، از گرسنگی خواهیم مرد»؛ اما انصافاً بسیاری از آن‌ها تمکین کردند و با ملت و دولت همراه شدند و به انتظار نشسته‌اند تا این دیو گورش را گم کند و زندگی به روال عادی برگردد.

طی این ایام تا مغازه‌ای باز شد، شاهد تهدید، توهین و ارعاب بود که از سوی مسوولین، مردم و اهالی رسانه نثارشان شد و آن‌ها را دعوت کردند تا در خانه بمانند؛ اما کمتر کسی به فکر مشکلات آن‌ها بود.

درآمد ماهیانه بسیاری از آن‌ها مختل شده و برای تهیه مایحتاج اولیه دچار مشکل شدند.

فراموش نکنیم بسیاری از کسبه اجاره‌نشین هستند. هم مغازه و هم محل زندگی را به امید کسب درآمد اجاره کرده و الان معطل مانده‌اند که تکلیفشان با پرداخت اجاره‌های معوق چیست؟ هر چند بودند انسان‌های بزرگی که اجاره را بخشیدند، اما این شامل حال همه نشد.

بسیاری دل به فروش شب عید بسته بودند و کالا و اقلام کسب‌وکارشان را پیش‌خرید کرده، چک و سفته داده‌اند. حالا آن‌ها هستند و چک‌های معوق! ادارات که بازشوند و قانون «عدم برگشت چک» که به سر برسد، باید در انتظار برگشت چک‌هایشان و حضور در دادگاه و دستگاه قضا باشند...

و ده‌ها مشکل دیگر...

حال که قرار است برخی اصناف با رعایت الزاماتی از جمله «ثبت‌نام و اخذ تعهد برای اجرای دستورالعمل بهداشتی مقابله با کرونا در طرح فاصله‌گذاری هوشمند»، از 23 فروردین‌ماه (و برخی هم 30 فروردین) شروع به کار نمایند، این اصناف چشم به تصمیمات دولت دارند و انتظار دارند دولت برای شرایط کنونی تدبیری بیندیشد، زیرا اکثر آن‌ها اعتقاد دارند باید دست به دست هم دهیم تا این شرایط را پشت سر بگذاریم، در غیر این صورت کل جامعه ضربه خواهد خورد که جبران کردن آن مشکل خواهد بود.

 

آیا برای عوارض مختلف از جمله عوارض شهرداری در این ایام، تسهیلاتی برایشان در نظر گرفته خواهد شد؟

آیا برای پرداخت مالیات حقوق کارکنانشان که مجبور به پرداخت حق‌الزحمه آن‌ها بودند، تخفیفی در نظر گرفته خواهد شد. اصلاً ممیزین مالیاتی اجازه تخفیف را دارند و قانون اجازه چنین کاری را می‌دهد؟

شکل رسیدگی به مالیات عملکرد در این ایام چگونه خواهد بود؟ آیا مشمول تخفیف هستند.

آیا دولت مشوقاتی برایشان در نظر خواهد گرفت؟

و ...

این‌ها بخشی از توقعات کسبه و بازاریان هستند که می‌توان با اقداماتی مناسب بخشی از انتظارات آن‌ها را برآورده کرد.

 
اقداماتی از قبیل:

1- مسئولان کشور و استان در قبال مشکلات اصناف مسئولیت دارند و در برابر تعطیلی که انجام شده لازم است مشوقاتی در نظر گرفته شود.

2- اصلاح برخی قوانین مالیاتی، عوارض و جرائم بدیهی است و دولت نسبت به این موضوع از همین‌الان تدبیر کند.

3- تخفیف و کاهش هزینه قبوض انرژی

4- ارائه بسته‌های حمایتی و اصولی برای بخش‌های مختلف از حمل‌ونقل گرفته تا امور خدماتی و فعالیت‌های مختلف کسب‌وکار

5- پرداخت‌های بلاعوض یا وام‌هایی با تنفس بالا. تا این کسبه مدتی دغدغه تسویه دیون را نداشته باشند.

6- معوق کردن عوارض جاریو گذشته و همچنین مالیات‌ها بدون در نظر گرفتن جریمه

7- توزیع رایگان لوازم بهداشتی بین کسبه جهت فعالیت مجدد

و ...

فراموش نکنیم که اصناف همواره در کنار نظام بوده، خواهند بود و باز هم در صف مقدم خدمت به مردم هستند و انتظار دارند تا دولت به خواسته آن‌ها توجه خاص داشته باشد.

 

 

کرونا، تعطیلی و توقع مشاغل از دولت