توسعه وجوه بسیاری دارد اما گذرگاه و لازمه همه شاخصهای توسعه؛ فرهنگ است.
فرهنگ انتخاباتی این روزها روح پیدا و پنهان حاکم بر شهرهاست. فرهنگی که میبایست به تبع خود موجبات نشاط را فراهم آورد، متأسفانه گاهی موجبات جراحت روح میشود.
نامزدها فراموش میکنند پیش از هر علتی برای تکیه زدن بر کرسی سبز مجلس، رسالت نماینده پارلمانی وضع قانون و نظارت بر آن است.
در بحبوحهای که بخشنامههای صادره از فرمانداریها (بهعنوان ستاد و مرجع برگزاری انتخابات) قانون محسوب میشود.
چگونگی حضور کاندیدهای انتخاباتی ماکتی را به تعریف مینشیند که پیشنمونه قانونمدار بودن نمایندگان آتی است.
روز پنجشنبه هفت آذرماه، جعفر طولابی فرماندار خرمآباد از نامزدهای انتخابات مجلس در حوزه انتخابیه خرمآباد و چگنی خواست که هنگام حضور در فرمانداری برای ثبتنام در انتخابات، جمعیت طرفدارانشان را به اطراف فرمانداری نکشانند.
طولابی دلیل این خواستهاش را ایجاد برخی مسائل حاشیهای دانست که کاملاً غیرقانونی میباشند.
این خواست فرمانداری از نامزدها، ترازوی فرهنگی را مهیا کرده است که نامزدها را به میزان قانون پذیری میکشاند.
اما فرهنگ (مادر توسعه) چون همیشه مغفولترین حلقه است، فرهنگی که در نادیدهگرفتنش قانونگریزی و گاه قانونستیزی فخر محسوب میشود.
تمهید فرمانداری از عدم حضور کارناوالهای تبلیغاتی بهتبع خود نهادینه کردن فرهنگ درست انتخاباتی را مهیا میشود فرهنگی که در آن، موج و هیاهو و خلق فضای پوپولیستی از حیز انتفاع خارج است و قانون، عقلانیت، مدنیت و فرصت مطالعه برای مردم در گام اول تعریف میشود.
اما غفلت نامزدهای انتخاباتی با بهکارگیری کارناوالهای تبلیغاتی دهنکجی به این تمهید است.
به راستی کسانی که از چارچوبها مغفولاند و با نمایشهای عوامفریب حتی به قیمت نادیدهگرفتن قانون و صد البته فرهنگ به دنبال خلق موج با بدویترین شکل ممکن هستند چقدر میتوانند سلامت قانون و فرهنگ را متضمن باشند.