ايام به سرعت در حال سپري شدن است و به زودي زمان برگزاري انتخابات مجلس شوراي اسلامي از راه ميرسد.
طبق روال گذشته، با نزديك شدن به اين برهه و به رغم ممنوعيت فعاليتهاي انتخاباتي كانديداها، تنور تبليغات پيش از موعد به شدت داغ شده است. ديدارهاي چهره به چهره، حضور در منازل مردم، برگزاري جلسات مختلف، حضور بر مزار اهل قبور و مجالس ترحيم، برپايي مراسم شام و ناهار، چاپ و توزيع اقلام تبليغاتي نظير كارت ويزيت، پوستر، بروشور و ... تنها گوشهاي از اقدامات انجام شده در اين راستا ميباشد.
ايجاد فضاي شور و شوق و تحريك شهروندان به حضور در اين فرآيند اجتماعي و مشاركت سياسي امري پسنديده به شمار ميرود اما در كنار آن برخي كجانديشيها و به نوعي عوامفريبي از سوي برخي از نامزدها اين فضاي پرازشور واميد را به رنگ دروغ و تزوير آلوده ميسازد.
رفتارهايي كه نه تنها در شأن يك كانديد و يك شهروند كه خود را لايق پوشيدن رداي نمايندگي مردم ميبيند نيست بلكه اوج تزوير وعدم صداقت و استفاده از روشهاي ماكياوليستي را در راه رسيدن به هدف توجيه مينمايد.
اين روزها در جلسات برخي از اين افراد وعدههايي شنيده ميشود كه نه تنها در حيطه اختيارات يك عضو مجلس شوراي اسلامي نميگنجد بلكه در حوزه اختيارات يك مقام ارشد اجرايي نظير استاندار و حتي گاها يك وزير نيز قرار نميگيرد. وعدههايي نظير اعمال تغييرات گسترده در برخي محلات شهر، پيگيري و حل مشكلات اداري افراد، حل مشكلات اقتصادي شهروندان، ارائه برنامههاي غيرممكن و از همه بدتر ايجاد اشتغال و استخدام در بدنه دولت كه درشرايط فعلي امري غيرممكن است و فقط با اتخاذ ساز و كارهاي قانوني لازم از سوي دولت امكانپذير ميباشد.
دادن چنين وعدههايي به جوانان جوياي كار وخسته از بيكاري و كاشتن بارقههاي اميدي كه رنگ حقيقت به خود نميگيرد نه تنها عملي ناپسند ميباشد بلكه گناهي نابخشودني است كه خدشهدار كردن احسات و عواطف جوانان را به دنبال دارد و موجي ازاحساس بدبيني را در اين قشر ايجاد مينمايد.
وعدههايي كه در گذشته از سوي برخي نامزدهاي ادوار پيشين نيز تكرار شده و هرگز رنگ حقيقت به خود نگرفته است. اين افراد كساني هستند كه براي رسيدن به مقصود به هر عملي دست ميزنند و ديگران را به مثابه نردباني مينگرند تا از آن بالا بروند. وعدههايي كه در ديدارهاي تبليغاتي بر طبل ادعا كوبيده ميشوند ولي در عمل هرگز به مرحله فعليت نميرسند.
حضور در در قامت منتخبان مردم در مجلس شوراي اسلامي فرصتي است براي خدمتگذاري به مردمي كه چشمهايشان را بر قامت موكلان خويش دوختهاند تا با تلاش و پشتكار دائمي مسيري بهتر را براي خود، فرزندان و شهرشان رقم بزنند و خدمتي به ديارشان را از خود به يادگار بگذارند، اما متاسفانه اين فرصت مغتنم براي معدودي از افراد تبديل به ظرفيتي شده است تا از طريق آن مطامع و خواستههاي خويش را در اولويت قرار دهند و با بازيچه قرار دان احساسات سايرين لباسي را بر تن كنند كه زيبندهي قامتشان نيست.
باور كردن وعدههاي توخالي اين اشخاص و اختصاص راي به آنها، گامهايي است كه ما را فرسنگ ها از مسير دستيابي به رشد و پيشرفت دور ميكند و به نفع فرصتطلبانی تمام خواهد شد که در به وجود آمدن رنج محروميت بر پيشاني شهر و استانمان نقشي به سزا دارند.
انتخابهاي غيرعاقلانه و افتادن در دام شعارهاي خيالي اين افراد پيامدهايي فاجعهبار را به دنبال خواهد داشت كه در رفاه و آسايش تك تك شهروندان اين ديار تاثيرگذار خواهد بود.
مصطفي حسنوند
كارشناس ارشد علوم سياسي
دیدگاهها
قول وام و استخدام در ادارات به مردم میداد
یعنی چند نفر تو خرم اباد میخوان استخدام بشن
چرا میخوان مردم با حرف هاشون گول بزنند