وحید حاج سعیدی: این که در بحبوحه انتخابات ریاست جمهوری و اوج مذاکرات حساس وین ما گیر دادیم به قرارداد ایران با چین، داستان دارد. بالاخره یک فرقی بین ما و تایید صلاحیت شدهها باید باشد!
درست است که اساس و به قول این تازه به دوران رسیدهها بیس کار ما طنز و شوخی است، ولی دوستانی که از حدود وظایف ما مطلع هستند نیک میدانند که کار ما اساساً شوخیبردار نیست و خیلی هم علمی و کارشناسی شده است.
تا جایی که در موارد عدیدهای دولتها (چه دولتمردی که میخواست همه کارها را یک تنه انجام دهد و چه دولتی که خودش از خودش انتقاد میکند) از روی همین نوشتههای ما راهکارهای سوفسطایی و مارکداری بیرون آوردهاند و اجرایی کردهاند که نگو و نپرس...
نامردها اسمی هم از ما به میان نیاوردند و همه را به ششدانگ نام خودشان زدند! در راستای ارائه همین پیشنهادات مارمالاد شده و سوفسطایی، چند سال قبل حقیر در خصوص توسعه روابط ایران استراتژیک با کشور چین از یک بقچه پیشنهادی مفصل و دوردوزی شده رونمایی کردم که الان بعد از گذشت چند سال، دوستان همین بقچه ما را دست نخورده تبدیل به یک سند راهبردی کرده و قرار است مفاد آن را با یک آچارکشی و فیلرگیری ساده، طی 25 سال با عزیزان چینی اجرایی کنند!
یعنی این حجم مبادلات تجاری و اقتصادی با چین کم بود، سند 25 ساله هم اضافه شد و روابط تجاری ما با چشم بادامیها فیالمجلس بیشتر خواهد شد! این لابهلا هم باغبانان پسابرجامی هم نوا با مرغ سحر ندا سر میدهند: بیشتر کن؛ بیشتر کن... برادر من از این هم بیشتر که کشتیهای ماهیگیری چینی با آن دستگاههای صید تریال، کل محتویات دریا را مثل کفکش جارو میکنند و با خودشان میبرند!
دیگه از این هم بیشتر که همه اجناس و قطعات بازارچینی هستند مگر اینکه خلافش ثابت شود. با این وجود حالا که همگی متفقالقول شدیم که این قرارداد 25 ساله منعقد شود، به دوستان صاحب امضاء توصیه میشود خواهشاً متن پیشنویس و قرارداد را دقیق و کامل بخوانند و چندین بار آچارکشی کنند.
حتی اگر شده از حامد حدادی، صمد نیکخواه بهرامی ، قدرت بهادری و سایر دوستانی که در لیگ چین بازی کردهاند، برای خواندن متن پیشنویس کمک بگیریم تا خدای ناکرده دو روز دیگر مثل وزیر امور خارجه در ماجرای برجام نگویید «ائئئئئه... من اینجاهای متن رو ندیده بودم!» دم شما گرم ... خیر از جوانیتان ببینید!