در سالهای اول پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در تحقیقی نشان دادیم که یازده درصد فرزندان اعضای محترم هیات علمی دانشگاه تقریباً و نه کامل واکسنهای موردنیاز را دریافت کردهاند.
در تابستان سال ۱۳۵۹ در ارزیابی کوتاهی معلوم شد که ۸۰ درصد تختهای بیمارستانیِ ما را کودکان زیر هفت سال اشغال کردهاند. در همان سال حسب معمول سالانه، پارکینگ و باغ بیمارستان امین اصفهان که حدود ۲۰۰۰ مترمربع بود به سرمدرمانی ویژه کودکان تبدیل شد و در تمامی مراکز تخصصی بخشهای سرمدرمانی دایر گردید.
از کودکان روستایی هم خبر قابلتوجهی نداشتیم؛
الحمدلله در سال ۱۳۶۶ در تمامی روستاها و شهرهای استان تحت مسولیت اینجانب، بیش از ۹۰ درصد کودکان، شش واکسن دریافت کرده بودند و در همان سال مقالهای چاپ شد که برخلاف دیدگاه بعضی از همکاران متخصص، نشان داده شد نظام ایمنی جنین در چهل روز اول حیات قادر به واکنش و تأمین آنتی بادی علیه آنتیژن هاست و نشان داده شد که علت تعطیلی بخشهای سرمدرمانی در همه مراکز تخصصی ورود الکترولیت درمانی در کشور است!
همکاران دستیار از تعطیلی بخشهای عفونی و ندیدن بیمار مبتلا به کزاز و سیاه سرفه گلهمند بودند.
در سراسر روستاهای ۱۷ شهر استان بزرگ اصفهان، آب آشامیدنی، سالم شده بود و تبعات آن در تحقیقات متعددی به اثبات رسید.
بپرسید که این همه کاهش در مرگ و ناتوانی چگونه حاصل شد؟
بپرسید کدام تخصص و فوق تخصص در نجات جان ها موثرتر بودند؟
آن روزها خیلی دالی (DALY) و کالی (QALY) شناخته شده نبود اما بعدها در تمام مقالاتمان آمد که چنین کردیم و چنان شد.
امروز بهعنوان یک معلم اعلام میکنم که قهرمان این میدان های نبرد و نجات انسانها، شخصیتی بزرگ و ماندگار بود به نام «بهورز».
شخصیتی که در روستاهای ارومیه متولد شد و در طبقه چهارم ساختمان قدیم وزارت بهداری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی رشد کرد و در حوزه مسئولیت من در دو اتاق در بسته، به تکامل عملیاتی رسید.
این موجود خدا پناه و آبرو آفرین را مردان و زنانی متولد کردند که نه فوق تخصص داشتند و نه زرق و برق بیانشان اجازه فهم موضوع را حتی به فرهیختگان نمیداد! بلکه آنها دلسوزان مردم بودند که با شناخت درست از نیازهای واقعی و سطحبندی خدمات بهعنوان اصول اولیه مدیریت جامعه محور، کار را کارستان کردند.
آن روزها از تقاضای القایی و تحمیل هزینههای کم اثر و بی اثر آنچنان خبری نبود.
بهورز مولود دیدگاههای پاک و اندیشههای «جامعه نگر» بود. یادشان به خیر و رفتگانشان در پناه رحمت الهی.
مسلک بهورزی را ارج مینهم و درود خود را به حضور مبارک بهورزان دیروز و امروز تقدیم میدارم
روز بهورز مبارک باد
محمد اسماعیل اکبری
استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی