ماه گذشته به اتفاق دوستم توقفی کوتاه در پارک بلوار بهشت(کنار سماور) بروجرد داشتيم. چند سال قبل در بروجرد دانشجو بودم. خوب به خاطر دارم آخر هفته كه ميشد خانوادهها و تقریباً هر روز مجردها دستهدسته و گروه گروه مشغول ورزشهائی همچون: دوچرخه و اسکیت، فوتبال، والیبال، بسکتبال، شطرنج و... بودند. خداییاش آدم حض میکرد، شور و شوق و سرزندگی را میشد آنجا دید.
برای تجدید این خاطرات؛ پا به بلوار بهشت گذاشتیم! همان ابتدا متوجه شدیم اینجا مثل سابق نیست! برخلاف سماور و خانوادهها که هنوز سرجایشان هستند!
اما چشمتان روز بد نبیند! در بدو ورود ملاحضه کردیم این تفریحات ورزشی هستند که جایشان را به کشیدن قلیان دادهاند! همه جا دود و پیک نیک و آتشف از کوچک و بزرگف از پسر دختر 10-12 ساله تا ...
گوشهی پارک عدهای چنان با جدیت مشغول بیرون دادن دود قلیان به صورت حلقهای بودند که گویی میخواهند حلقههای المپیک را به هم گره بزنند! سری چرخاندم. گوشه دیگر پارک پسرکی جوان با چنان سرعتی تکه کارتن را روی ذغالها تکان میداد که میشد از او رکودگیری کرد و نامش را در کتاب گینس ثبت نمود!
با ناراحتی از وضع موجود به سمت ماشین حرکت کردیم.
در راه بازگشت پیرمردی(تنها ورزشکار میدان!) با نوهاش مشغول بازی بود که بیمقدمه جلو رفتم. سلام آقا... خسته نباشید! اینجا چه خبره؟ این همه قلیان، هر خانواده یکی بعضی هم دو تا؟! هوای اینجا که از اتوبانهای تهران هم مسمومتره؟! داستان چیه؟ خانوادهها از بزرگ و کوچیک نوبتی به هم تعارف میکنند؟! انگار مراسم سنتی یا دینی خاصی در جریانه؟! که در این جمعه شب همه با هم مشغولند؟
پیرمرد در حالی که مطمئن بود من حالم خوب نیست، شانهای بالا انداخت و گفت: شی بواِم؟(چي بگويم؟) اوضا اینجِه خیلی خِراو شیَه!(اوضاع اينجا خيلي خراب شده است)
بنده خدا تا مادر بچه مشغول کشیدن قلیان شده بود؛ ماوریت نگهداری نوه بر دوشش سنگینی میکرد و به اجبار مشغول توپ بازی شده بود!
خواستم عکس بگیریم از ماموران داخل و بیرون پارک ترسیدم! گفتم نکند سوءتفاهم شود؛ چون تهیه خبر و گرفتن عکس بیشتر از این همه دود و دم و قلیان و آتش و ... مورددار بود!
دست از پا درازتر برگشتیم. خدایا چه بر سر شهر نخبهپرور و فرزانهی بروجرد آمده؟! تابلوی ابتدای این شهر و تاریخ این دیار گویای چیز دیگری است!
جهت اطلاع به مضرات قلیان آنهم از نوع میوهایاش در همین دنیای مجازی جستجوئی کوتاه بزنید! آفتی که گریبانگیر همه اقشار ما شده است!
با همه این مسائل مراجع قانونی در این باره سکوت اختیار کردهاند و نظارهگر مصرف این مواد مخدر حتی بین نوجوانان و نونهالان ما شدهاند.
طی سال چندبار طرح جمعآوری و برخورد با قلیان مطرح میشود و بعد از چند روز وضع به حال گذشته برمیگردد! اگر قلیان آنهم میوهای سابق بر این در اماکن خاصی استعمال میشد، حال در پارک و دیگر اماکن عمومی شایع شده است! برای ریشهکن کردن این معضل عزم و ارادهای عمومی را طلب میکند و لا غیر!
به امید روزی که شاهد چنین مسائلی خصوصاً در بین جوانانمان نباشیم!