امروز سال‌روز درگذشت "مهرداد اوستا" است؛ شاعری که او را از بزرگ‌ترین قصیده‌سرایان معاصر می‌دانند و معتقدند پس از ناصرخسرو به "سبک خراسانی" جان تازه‌ای بخشید.
به گزارش يافته، "محمدرضا رحمانی‌ياراحمدي" فرزند محمدصادق معروف به "مهرداد اوستا" 20 بهمن 1308 در بروجرد به دنیا آمد.
5 سال ابتدایی عمرش را در مشهد گذراند و بعد به بروجرد بازگشت.
حاج دوخا(كدخدا) "محمد" متخلص به "رعنا" پدربزرگ مادري مهرداد، شاعری بسیار خوش‌قریحه و توانا بود.
مهرداد نيز با استعداد فراوانی که در شاعری داشت، با تشویق معلمانش از کلاس پنجم ابتدایی شعر می‌گفت. در 12 سالگی همراه خانواده به تهران آمد و لیسانس الهیات و فوق‌لیسانس فلسفه‌اش را از دانشگاه تهران گرفت.
اوستا علاوه بر شاعری، در زمینه‌ی فلسفه، موسیقی و ادبیات فارسی هم فعالیت داشت. وقتی 25 ساله بود، در دانشگاه تهران به تدریس فلسفه، تاریخ هنر، روش تحقیق و تاریخ موسیقی مشغول شد. مدتی هم به خاطر سرودن شعرهایی مخالف با رژیم شاه دستگیر و زندانی شد.
از اوستا بیش از 40 اثر تحقیقی و تألیفی در زمینه‌ی ادبیات و هنر به جا مانده است. اولین اثر او تصحیح دیوان سلمان ساوجی بود. «از کاروان رفته» هم اولین دفتر شعر اوستا بود که آن را در 22 سالگی منتشر کرد.
«حماسه‌ی آرش»، «شراب خانگی ترس محتسب‌خورده» و «امام، حماسه‌ای دیگر» از دفترهای شعر اوستا هستند. او آثاری هم به نثر دارد که از میان آن‌ها می‌توان به «پالیزبان»، «از امروز تا هرگز» و «تیرانا» اشاره کرد. اوستا از میان قالب‌های شعری علاقه‌ی خاصی به قصیده داشت و سبکش به شیوه‌ی شاعران خراسانی از جمله ناصرخسرو و خاقانی نزدیک بود.
او معتقد بود، «یک هنرمند باید فرزند زمان خود باشد و اگر خود نیازمندی‌های زیادی از نظر مالی ندارد، باید آن‌قدر روحیه‌ی حساس و تأثیرپذیری داشته باشد که دردها و نیازمندی‌های اکثریت مردم را درک کند و آینه‌ی گویای رنج و شادی مردم زمان خود باشد.»
با پیروزی انقلاب اسلامی مدتی در وزارت فرهنگ و آموزش عالی، دانشگاه تهران و مجتمع عالی هنر مسؤولیت داشت. پس از تشکیل جلسات شعر حوزه هنری، اوستا در آن جمع حضور یافت و تأثیر بسزایی در شعر دهه‌ی اول انقلاب گذاشت.
اوستا با دستگاه‌ها و گوشه‌های موسقی ایرانی آشنایی داشت و نیم ساعت بعد از زمانی که در تالار وحدت چشم از جهان فروبست، در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران کلاس «تاریخ موسیقی» داشت.
اوستا روز سه‌شنبه ۱۷ اردی‌بهشت سال ۱۳۷۰ در حالی که مشغول تصحیح شعری در شورای شعر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تالار وحدت بود دچار عارضه قلبی شد و درگذشت.
پيكرش در بهشت زهرای تهران مقبره مشاهیر فرهنگ، ادب و هنر در کنار مجتبی مینوی و مشایخ فریدنی (حجره 953) به خاک سپرده شد.
او در سال‌های ۱۳۳۳ و ۱۳۴۵ دو بار ازدواج کرد که حاصل آن یک پسر و سه دختر بود.
استاد اوستا بیش از 40 اثر تحقیقی و یا تألیفی در زمینه ادبیات و هنر از خود به یادگار گذاشته که بیش از 20 اثر آن در زمان حیات ایشان و بقیه بعداً منتشر شده است. برخی آثاروی عبارتند از:
تصحیح دیوان سلمان ساوجی و چاپ - انتشارات زوار – 1332
رساله‌ای در فلسفه، منطق، روان‌شناسی و اخلاق - انتشارات زوار – 1333
عقل و اشراق - انتشارات زوار – 1334
رسایل خیام (نوروزنامه – رساله‌ی وجود) با مقدمه و تحقیق در زندگی وی 1335
از کاروان رفته انجمن ادبی حافظ - ناشر زوار – 1339
پالیزبان 1342
حماسه آرش (منظومه معروف شاعر) چاپخانه خراسان – مشهد – 1344
از امروز تا هرگز (مجموعه داستان‌های کوتاه) انتشارات ابن سینا – 1349
دفتر شعر شراب خانگی ترس محتسب خورده – انتشارات زوار – 1351
تیرانا – انتشارات زوار – 1352
امام حماسه‌ای دیگر– انتشارات حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی- 1360
"تحلیل فلسفی و علمی پیرامون اصول ادیان"
"لحن‌شناسی پیرامون آثار و افکار بزرگان سخن ایران"
"روش تحقیق در تاریخ هنر"
"تصحیح مجدد دیوان سلمان ساوجی"
"روش تحقیق در تحولات فکری و فلسفی در اروپا و آسیا"
"سیر مکاتب هنری در ایران"
"هدف هنر در شرق و هدف آن در اروپا"
"مکاتب هنری در شرق"
"مکاتب هنری در اروپا"
"مکاتب فلسفی در اروپا"
"مکاتب فلسفی درآسیا"
"هدف نهائی در شرق و غرب"
"کارنامه شعر معاصر"
"کارنامه نثر معاصر"
"تأثیر ادبیات ایران بر ادبیات جهان"
"اشک وسرنوشت"
ر- ج / یافته
کلیک کنید
دیدگاه‌ها