مهماننوازي در خون ماست. دير زماني است كه اين سنت يادگار مانده از نياكان ما در سرزمين لرستان جلوه نمايي ميكند و نسل به نسل و سينه به سينه تا به امروز در اين كهن سرزمين مكتوب و غيرمكتوب زينت و شوق خوان نوروزيمان شده است.
مردمان اين كهن بوم و بر، بر سفرهي باطراوت نوروز خويش كه مهمترين جشن ايرانيان در گذشته تا به امروز است، علاوه بر كتاب آسماني هفت سين كه معمولاً هفت جزء آن با «سين» آغاز ميشود، را ميچيند.
در ديار لرستان هفت سین از مجموعهي زیر انتخاب ميشود: سمنو، سيب، سنجد، سبزه، سماق، سير، سركه، سياهدانه و .... كه هر كدام به نيتي انتخاب شده يا نمادي خوش را در ذهن تداعي ميكنند.
حال گذرا به مفاهيم اين نمادها كه بر سفره لرها به طور عموم جلوهآرايي ميكنند ميپردازيم:
سمنو: نماد زايش و باروري و جوانههاي تازه است (چون از جوانهي تازه گندم درست ميشود)
سيب: نماد زايش و باروري است «جالب اين كه عده اي بر اين باورند كه در گذشتهها درويشي پاك نيت سيبي را در اين ايام نصف كرده و نيم آن را به زن و ديگر نيم آن را به مرد داد تا مرد از عقيم بودن و زن از نازايي رها شود.
سنجد: معمولاً به نماد عشق و دلباختگي مشهور است چون گويند بوي برگ و شكوفهي درخت سنجد محرك عشق است.
سبزه: بيشك نماد شادي و سرسبزي و پيوند انسان با طبيعت سرزنده است و بوي خوش رشد و بالندگي و طراوت و شادابي را به مشام ميرساند.
سير و سماق: نماد و چاشني و محرك شادي در زندگي هستند و سلامتي را نويد ميدهند.
سكه: نمادي از امشاسپند شهريور (نگهبان فلزات) براي بركت و فراواني مال است.
ناگفته نماند "تخم مرغ رنگي" بر سفره نماد زايش و آفرينش است و نشانهاي از نژاد ميباشد.
آينه: مسلماً نماد روشنايي، پاكي و صفاست كه رسم است آينه را در كنار قرآن كريم و بالاي سفره جاي ميدهند.
آب و ماهي: نماد و نشانهي بركت و پاكي در زندگي است.
و سخن پاياني اين است آنگونه كه ما مسلمانان بر خوان نوروزي خود متناسب با مكتب و مذهبمان قرآن كريم را به عنوان ركن اصلي سفره ميگذاريم، پيروان ديگر اديان چون زرتشتيان «اوستا» را و كليميان «تورات» را بر بالاي سفرههايشان جاي ميدهند و ديده شده است كه بر سفرهي زرتشتيان در کنار سنجد و اسپند «آويشن» گذاشته ميشود كه نماد سلامتي و حالت تبريك دارد.
بـلـبـلـكــان بـهـار فـصــل ســرودن رسـيـــد غنچهي گل بـاز شد وقت شكفتن رسيـد
فصل بهار شد عيان سردي و محنت نماند نرگس شهلاي مست باز به گلشن رسيد
ارسال کننده:
فرامرز درويشي
فرامرز درويشي
-------------------------
منابع:
1- فرهنگ معين
2- لغت نامه دهخدا
3- آداب و باورهاي اديان مختلف
دیدگاهها