21 فوریه میلادی مصادف با دوم اسفند هجری شمسی، از طرف یونسکو (سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد) در سال 1999 به عنوان روز جهانی زبان مادری نام‌گذاری شده است.
این نام‌گذاری پس از آن انجام شد که پیش‌بینی کارشناسان سازمان، از نابودی 40 درصد زبان‌های مادری در سرتاسر دنیا
حکایت داشت.
ضمن تبریک این روز به تمامی آنانی که با افتخار زبان مادری خود را حفظ کرده و با آن تکلم می‌کنند و در اقدامی قابل ستایش آن را به فرزندان خود منتقل می‌کنند، چند سطری را در این خصوص تقدیم مخاطبین محترم میکنم.
اگر زبان، گویش و لهجه‌های مختلف دنیا را به رنگ‌های متنوع تشبیه کنیم، بی‌درنگ می‌توان ادعا کرد همان گونه که تنوع رنگ‌های مختلف سبب زیبایی دنیا شده، تنوع زبانی مردمان دنیا نیز زیبایی خاص خود را دارد و نباید به بهانه‌های واهی این تنوع دل پذیر را فدای تفکرات و تصمیات اشتباهی نمود که هیچ استدلال علمی و کارشناسی در پس آن نهفته نیست.
همان گونه که در عالم رنگ‌ها، هیچ رنگی به طور مطلق زییاتر از سایر رنگ‌ها نیست، در مورد زبان‌ها و گویش‌های مختلف نیز، همین قاعده صدق می‌کند و هیچ زبانی به خودی خود فصیح‌تر و دلنشین‌تر از سایر زبان‌ها نیست و قطعاً هر زبانی زیبایی و شیرینی منحصر به خود را دارد. بنابراین اصرار بر ترک زبان مادری و جای‌گزین کردن آن با زبانی دیگر، هر چند که زبان دوم پر کاربردتر و گستره گویشوران آن وسیع‌تر باشد، عقلانی نبوده و در طولانی مدت نتیجه‌ای جز تضعیف و محو زبان‌های بومی نخواهد داشت.
این گزاره را با همان مثال رنگ تبیین میکنم؛ تصور کنید که خداوند منان تمام دنیا را یک رنگ خلق می‌کرد و این همه رنگ چشم نواز وجود نمی‌داشت! آیا آن دنیای فرضی هم زیبایی و مطبوعی دنیای کنونی را با خود به همراه داشت؟! اگر نیک بنگریم جواب این سوال قطعاً منفی است. برای درک بهتر این موضوع کافی است همین الان هر جایی که هستید فقط برای چند ثانیه چشمان‌تان را بیش از گذشته گشوده و با دقت هارمونی رنگ‌ها را در اطراف خود نظاره کنید و حالا برای چند ثانیه‌ي دیگر تصور کنید تمامی این رنگ‌ها را حذف و فقط یک رنگ را باقی بگذارند؛ حتا با فرض این که آن یک رنگ همان رنگ مورد علاقه شما باشد نیز دنیا به زیبایی و دل‌نوازی اکنون نخواهد بود.
پس چه اصراری است بر این که این همه لهجه و گویش نغز و شیرین را عامدانه کنار گذاشته و تنها به یک زبان تکلم کنیم؟! تصور کنید از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب این کره خاکی، همه مردم با یک زبان صحبت کنند! بی‌شک چنین دنیایی مورد پسند آنانی نیست که زیبایی تنوع زبانی را به خوبی درک کرده و دل در گرو آن دارند.
بیایید به مناسبت نام‌گذاری این روز به نام روز جهانی زبان مادری، اندکی با خود اندیشه کنیم که آیا ضرورتی به کنار نهادن زبان شیرین و اصیل مادری – به خصوص لري يا لكي- وجود دارد یا نه؟ اگر ضرورتی وجود دارد که نگارنده از آن بی‌خبر است استدعا دارم که آن را با بنده نیز مطرح نموده تا پس از آگاهی از این ضرورت علمی و متقن، در خصوص فراموش کردن زبان مادری خود تصمیمی از روی علم و عقل اتخاذ کنم و چنان‌چه چنین ضرورتی وجود ندارد، پس بهتر است که همگی ما در کنار یادگیری زبان‌های ملی و بین‌المللی - به هر تعداد که توانایی یادگیری داریم - همچنان زبان زیبای مادری را حفظ کرده و با به کار بستن آن در تعاملات روزمره و در محاورات خود، در جهت تقویت و بسط آن نیز قدم برداریم و باور داشته باشیم که همه زبان‌ها زیبا و شیرین هستند.
به امید روزی که همه ما به اهمیت انکار‌ناپذیر حفظ زبان مادری پی برده و باور کنیم همان گونه که جهان تک رنگ، جهانی بی‌روح و دل‌آزار است؛ جهان تک‌زبانی نیز جهانی ملال‌آور است.
ارسال کننده:
حمزه رامين / پلدختر
_________________________________
در همين زمينه بخوانيد (روي مطالب كليك كنيد):
SaturdayisInternational Mother Language Day
February 21 th, by the UNESCO in 1999 as the International Day of native language is named.
It was named after experts predicted the destruction of 40% of the native languages of the world's endangered languages Lori / offer a few Rahkarhkayt.
Congratulating the day to honor all those who retained their native language and speaking it And laudable attempt to transmit to their children, a line on this issue, I offer respectful audience.
If language, dialect and accent colors to resemble the world, we can immediately claimed as a variety of different colors because of the beauty of the world, the world's linguistic diversity also has its own beauty And this diversity should not be sacrificed to the false pretext of making a mistake thinking that no scientific reasoning and expertise behind it.
As the world of color, any color is absolutely Zyyatr of other colors, as well as the language and dialect, this rule applies to any language itself is Dlnshyntr of other languages And certainly every language has its own unique beauty and sweetness.
So insist on leaving the native language and replace it with another language, although the language is more useful, not rational and long-term outcome will only weaken and fade the indigenous languages…
Hamza Ramin/ Iran- Poldokhtar
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
هروقت به شهر دیگه ای مسافرت میکنم دوست دارم حتما گویش یا لهجه مردم اونجارو بشنوم و برام لذت بخشه. ممنون آقای رامین.
ممنون از آقای رامین بابت نوشته شون
و به امید زنده نگه داشتن زبان اصیلمون با ترویج فرهنگ لری حرف زدن با بچه های کوچک و افتخار به زبان و اصالتمون