در تاريخ و فرهنگ هر قوم و ملتي، شخصيتهايي وجود دارد كه نماد شجاعت و شهامت و اخلاق براي مردم آن ديار به شمار ميروند و نوعي دلبستگي و احساس علاقه به اين شخصيتهاي ماندگار وجود دارد.
در همين راستا، تاريخ لرستان نيز از اين امر مستثني نبوده و شجاعان و دلاوراني را در خود پرورانيده است، اما يك برجستگي كه تاريخ لرستان در پرورش شخصيت يا اسطوره نسبت به اكثر اقوام ديگر دارد اين است كه در اين تاريخ، شيرزنان لر هم جايگاهي را به خود اختصاص دادهاند كه ميتوان از پرورش شيربچههاي لر در مقاطع مختلف تاريخي و همچنين حضور در كارزارهاي مختلف ياد كرد.
شيرزناني همچون بانو قدمخير قلاوند پا به عرصه وجود گذاشتهاند كه خود يادآور مقام و منزلت و نيز شجاعت زنان در ميان قوم نجيب و شريف لر ميباشد.
حدود يك صده قبل، مردي از غيور مردان يكي از طوايف لرستان صاحب فرزندي دختر ميشود؛ به ميمنت قدمش نام او را قدم خير مينهند؛ دختري زيبا، رشيد و دلاور. شرايط زندگي، او را به تيرنداز و سواركار ماهري بدل مينمايد.
در ابتداي دوره پهلوي، زماني كه نيروهاي نظامي و ارتش به لرستان و مناطق الوار گرمسيري ميآيند، ميان آنها و برادران بانو قدمخير جنگها در ميگيرد و آنها مانع ورود نظاميان به قلمرو خود ميشوند.
در اين جنگ، قدمخير با برادرانش همراه و همرزم ميشود و بدون ترس از آتش تفنگ و گلولهي دشمن، به همسنگران خود آب، نان و فشنگ ميرساند.
داستان بانو قدمخير و طايفهاش و نبرد با نيروهاي دولتي حدود سالهاي 1308 تا 1310 خورشيدي اتفاق افتاده است.
قدمخير پس از درگذشت برادرانش، بيمار و در نهايت دار فاني را وداع ميگويد، اما شرح دلاوريهاي اين بانوي لر، همچنان ساليان سال سينه به سينه در ميان مردم نجيب و غيور لر ميچرخد و هرگز فراموش نميشود.
با نگاهي به تاريخ لرستان مي بينيم كه امثال قدمخيرها كم نيستند، اما كسي بايد آنها را بيابد و از دل تاريخ كهن اين ديار برآورد. اميد كه محققان و جوانان سرزمينم، در اين مهم كوشا باشند.
امير زيدينژاد / تهران
امير زيدينژاد / تهران
دیدگاهها
درود بر شما