"کشور ما باید خرم شود، باید بالنده شود."

نیاکان ما در گذشته به درخت کاری و سرسبز نگاه داشتن زمین بسیار اهمیت می‎دادند‌. یکی از نشانه‌های این اهمیت همانا گزینش روزی به نام "روزدرخت کاری" است که 15 اسفند می‎باشد. افزون بر آن به مناسبت‎های گوناگون درخت می‎کاشتند که در زیر به پاره‎ای از آن‎ها اشاره می کنم:

ایرانیان به مناسبت زادروز کودکان‌شان درخت می‎کاشتند.

در روز نخست دی‌ در برابر درخت سرو پیمان می‌‌بستند که تا سال آینده یک سرو بکارند.

به مناسبت رویداد‌های مهم نیز درخت کاشته می‎شد. برای نمونه زردشت بزرگ بهنگام دین آوردن گشتاسب درخت سروی کاشت که در تاریخ به نام سرو کاشمر شناخته شده‎است.

کاشتن درخت توت در کنار جاده برای استفاده همگان نیز در همه جا رواج داشته است.

کاشتن درخت بید در کنار جاده‎ها برای اینکه رهگذران در زیر سایه آن بیاسایند.

در گذشته به یاد دوستان نیز درخت می‎کاشتند تا با دیدن درخت به یاد دوست نام برده بيافتند. جالب است که در جنگل‎های آمازون نیز به خاطر به یاد ماندن یاد مهمان‎ها هنگام بدرود آن‎ها درختی می‎کارند.

امروزه برای دوستی رهبران کشور‎ها به هنگام بازدید از دیگر کشورها درخت می‎کارند.

آیا شما هرگز درخت کاشته‎اید؟ در 15 اسفند پیمان ببندیم که هر گاه توانستیم درخت بکاریم و دیگران را به کاشتن درخت دلگرم کنیم.

شایان بهتر باشد در جاهایی که با کمبود آب مواجه هستیم بهتر است درخت‎هایی بکاریم که نیاز کم‌تر به آب دارند مانند بادام و گردو.

دیگر این که می‎توان در کوه‌پایه‎ها و جاهایی که کشاورزی نمی‎شود زمین‎هایی را به عنوان مکان‎های عمومی تعیین کرد تا همه در این کار نیک شرکت نمایند.

بیایید با درخت کاری الگویی برای دیگران باشیم

به امید داشتن ایرانی سرسبز و زیبا

هر لرستانی 30 درخت بلوط.

نوشتن دیدگاه