نسیم بهار و نوروز یواش یواش وزیدن گرفته و همه به نوعی در حال استقبال از بهار هستند. این یعنی یک سال دیگر از عمرمان گذشت و سال جدیدی دیگر در راه است.

به رغم گرانی و تورمی که در جامعه وجود دارد و همچنین حضور ویروس منهوس کرونا، اما به رسم هرساله و به تبع فرار رسیدین نوروز؛ بازارها و مراکز خرید نیز رنگ و بوی عید گرفته و فقیر و غنی، همگی به حد بضاعتشان در جنب و جوش تدارک شب عید هستند. یکی خریدش را از حراجی محل و دیگری از مراکز خرید مجلل با لوازم مارک‌دار انجام می‌دهد. بچه‌ها هم به دنبال بازی و تفریح، خریدهای زیباتر را از دست پر عطوفت والدین جستجو می‌کنند.

اما اگر کمی حواس‌مان را جمع کنیم و به اطراف‌مان نگاهی بیاندازیم، انسان‌های زیادی را در حصار غم بار فقر یا مرگ عزیزانشان می‌بینیم که طعم شیرین عید را به کام‌مان تلخ می‌کند. انسان‌هایی که به نوعی چوب بد بیاری‌های زندگی را می‌خورند؛ یکی در عزای عزیزش زانوی غم بغل کرده، یکی شغل درست و حسابی ندارد. یکی از شغلش بیکار شده؛ یکی مستاجر و به فکر اجاره‌های معوق است و دیگری درد لاعلاج اعتیاد خانمان‌سوز را به دوش می‌کشد‌. این یکی اقساط وام بانکی‌اش عقب افتاده و آن دیگری به فکر تهیه جهیزیه برای دختر دم بخت‌اش است.

به نظرمن وقتی عید، واقعا" بوی عید را می‌دهد که حواسمانبه این‌جور آدم‌ها هم باشد. اگر هم کاری از دست‌مان بر نمی‌آید؛ لااقل از نظر معنوی هم که شده هوای این آدنمها را داشته باشیم. در غم‌شان شریک شویم و در کنارشان باشیم. قطعاً حضورمان باعث دلگرمی آنها می‌شود .

امیدوارم که خدا آن‌قدر به ما توانایی مالی و فکری داده باشد تا بتوانیم در این روزها، دست هم‌وطنی را بگیریم و گره کوری از مشکلات هم‌نوعان خود باز کنیم بخصوص ما لرها كه از اين نظر زبان‌زد هستيم.

آرزو می‌کنم سالی سرشار از سلامت، شادی، کرامت انسانی و بخشش به هم‌نوعان پیش روی همه شما باشد .

 
عبدالرضا قاسمي- يافته

دیدگاه‌ها