چند روزی از سفر دکتر اسلامی به لرستان می‌گذرد. سفری که دستاوردهای خوبی برای استان داشت.

دستاوردهایی که خیلی از آنان عملیاتی و برخی دیگر هم روی کاغذند که اگر اندکی مدیران همت کنند عملیاتی شدنشان دور از دسترس نیست. وزیر راه و شهرسازی که جانشین فرماندهی ستاد اقتصاد مقاومتی در لرستان را نیز عهده‌دار است در سفرش به لرستان جمله‌ای گفت که سوای سادگی آن واقعیات زیادی را در خود نهفته داشت.

وی زمانی که مدیران خواستار انجام مصوبات اقتصاد مقاومتی بودند انجام مصوبات را منوط به پیگیری مستمر مدیران مربوطه عنوان کرد و از این عبارت که باید در تهران خیمه بزنید تا به نتیجه برسید، استفاده نمود.

خیمه وزیر تعابیر بسیار زیادی در استان لرستان دارد.

اگر نگوییم همه پروژه‌ها و مصوبات بر زمین‌مانده لرستان از همین بر پا نشدن خیمه مدیران و نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی در مرکز است؛ به جرات می‌توان گفت بسیاری از مصوبات سفر ریاست جمهوری و پروژه‌های کلنگ خورده، زمین‌خورده همین بی‌تفاوتی‌ها و عدم پیگیری‌هاست.

همان چیزی که دکتر اسلامی از آن به خیمه تعبیر کرد.

اما تا چه اندازه مدیران لرستان با ادبیات خیمه زنی در وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها آشنا هستند و خیمه را به چه شکل و شمایلی تعبیر می‌کنند، مشکلی است که لرستان را با پسرفت‌های روزافزون مواجه کرده است.

واقعیت این است که بسیاری از مدیران اجرایی ما هنوز با نحوه خیمه زدن آشنا نیستند و نمی‌دانند برای زدن خیمه‌ای سنگین مدنظر جانشین ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی در استان که وزارتخانه و سازمان‌های مرتبط را به انجام اقناع کند، باید کدام میخشان را محکم بر زمین بکوبند.

چند روز دیگر به انتخابات سرنوشت‌ساز مجلس شورای اسلامی نمانده، همه افکار این روزها درگیر فلان نامزد و کاندیدای انتخاباتی است.

مدیران استان هم از این مشغله مستثنی نیستند، اما وقت برای توسعه لرستان به‌سرعت برق و باد در حال گذر است و از آنجا که مدیران گردانندگان عقربه‌های زمان‌اند کندی آنان تنها توسعه را عقب می‌اندازد، ازاین‌رو پیشنهاد می‌شود مدیران لرستان بیش از آنکه در فکر همراهی منتخبین باشند چاره‌ای برای زدن خیمه‌ای در خور و لایق پروژه‌ها و طرح‌های توسعه لرستان بیابند که باز هم کلنگی بر انبوه کلنگان بی‌حاصل اضافه نگردد.