اپیزود اول: متأسفانه طی چند سال گذشته فضای تخریب چهره‌های سالم و شریفی که خدمات ارزنده‌ای به این آب‌وخاک داشته‌اند، روند صعودی در پی داشته است. اتفاق‌هایی که برای علی دایی و عادل فردوسی پور رخ داد، یک مثال عینی و مشهود از عزم جدی مافیاهای فساد در عرصه‌ی ورزش را آشکار ساخت. شوربختانه در جامعه‌ی امروزی ما، هرچقدر که بخواهی سالم کار خود را انجام بدهی، از جانب افرادی که فقط به دنبال باج گرفتن، زد و بند و تأمین منافع شخصی خود هستند، مورد آماج شدیدترین تخریب‌ها قرار خواهی گرفت. علی دایی یکی از افتخارات ورزش ایران در سطح جهان، به دلیل مطالبه‌ی حقوق بازیکنان سایپا، به شیوه‌ای موریانه وار از صحنه‌ی میادین فوتبال کنار گذاشته شد، او فقط گفت: حالا که پراید هفت‌میلیونی شده است، پنجاه میلیون تومان، مسؤولین سایپا مطالبات معوقه‌ی بازیکنان من را بدهند. همین یک خط باعث شد، نسخه‌ی دایی پیچیده شود. چرا مدیران ما این‌قدر زود در مقابل نقد و حرف حق برآشفته شده و به‌جای اصلاح امور، اقدام به حذف سرمایه‌های این کشور میگیرند. سرمایه‌های انسانی متخصص در تمام کشورهای پیشرفته و حتی رو به رشد، از بالاترین جایگاه و حمایت مسؤولین مرتبط با تخصص خود بهره‌مند هستند. افسوس که علی دایی با کلکسیونی از افتخارات توسط یک مجری بی‌نام‌ونشان در رسانه‌ی به‌اصطلاح ملی، به تمسخر گرفته می‌شود. خاطره‌ی بازی علی دایی با طحال پاره در مقابل بحرین امکان ندارد از حافظه‌يی مردم قدرشناس ایران پاک شود.
او بارها و بارها با گلزنی در بازی‌های بین‌المللی باعث شد، از زیر فشار مشکلات زندگی بیرون آمدیم و با غرور پرچم سه رنگ ایران را در دست‌هایمان به اهتزاز درآوریم. برخی‌ها بر این باورند که اعتماد گسترده‌ی مردم از علی دایی پس از زلزله‌ی سرپل ذهاب و واریز میلیاردی کمک‌ها به‌حساب شخصی وی، به مذاق بعضی‌ها خوش نیامده است.
او بارها و بارها با گلزنی در بازی‌های بین‌المللی باعث شد، از زیر فشار مشکلات زندگی بیرون آمدیم و با غرور پرچم سه رنگ ایران را در دست‌هایمان به اهتزاز درآوریم. برخی‌ها بر این باورند که اعتماد گسترده‌ی مردم از علی دایی پس از زلزله‌ی سرپل ذهاب و واریز میلیاردی کمک‌ها به‌حساب شخصی وی، به مذاق بعضی‌ها خوش نیامده است. شخصیت مستقل دایی و رو بازی کردنش در تمام عرصه‌های زندگی، زیر بار زور سر خم نکردنش و آن مصاحبه‌ی آخر در خصوص قیمت پراید، حکم نهایی را بر علیه اش صادر کرد. با یک سرچ کوچک در گوگل به جایگاه سرمایه‌های اجتماعی دیگر کشورها و مقایسه با خانه‌نشینی اجباری علی دایی، نحوه‌ی استفاده از این سرمایه‌ها کاملاً مشخص می‌شود. میشل پلاتینی (فرانسه) فرانس بکن بائر (آلمان) روژه میلا (کامرون) شوچنکو (اوکراین) رایان گیگز (ولز) توتی، مالدینی، بوفون (ایتالیا) و ...
اپیزود دوم: هر کجای دنیا و در هر شاخه‌ای که پول از جانب دولت‌ها تزریق می‌شود و بستر برای حضور بخش خصوصی مهیا نباشد، عده‌ای سودجو و زالوصفت با دوختن کیسه و تشکیل شبکه‌های فساد، به دنبال رخنه و به جیب زدن پول‌های بادآورده هستند. در دو دهه‌ی گذشته با سرازیر شدن پول‌های بی‌حساب و کتاب به فوتبال، بسیاری از افراد با لابی‌گری و زد و بند با مدیران غیرمتخصص، اقدام به جولان دادن در فوتبال هستند. در میان پلشتی‌ها و فضای غبارآلود فوتبال ایران، یک جوان لاغراندام، قدبلند و سبزه‌ی شهرستانی با استفاده از هوش سرشارش، استارت برنامه‌ای را زد که در کوتاه‌ترین زمان ممکن، تبدیل به پربیننده‌ترین برنامه‌ی تلویزیون شد.
عادل فردوسی پور با رفتار صادقانه و عملکرد کم نقص اش، در کمترین زمان ممکن به محبوبیتی خارج از تصور دست یافت. حمایت مردم از او، این شجاعت را در وجودش تقویت کرد تا در مقابل دلال‌ها و سیاسیون عشق شهرت، محکم بایستد و از حق دفاع کند. وجود فردوسی پور که پرده از سیاهی‌های فوتبال کنار میزد برای عده‌ای تبدیل به یک دردسر شده بود، هرچقدر باغچه‌ی زندگی‌اش را بیل زدند تا کرمی یافته و آن را پیراهن عثمان کنند، نتوانستند. شبکه‌های فاسد در تمام حوزه‌ها وقتی منافع شخصی شأن در معرض خطر قرار می‌گیرد، همه‌جانبه و با انواع امکانات و شیوه‌های ناجوانمردانه اقدام به ترور شخصیت میکنند.
عادل همچنان که بارها خودش گفت، بدون خطا و ایراد نبوده است، ولی بی‌گمان در تمام آن سال‌ها که تریبون در اختیارش بود، با هیچ‌کسی وارد زد و بند و معامله نشد. بر اصول خود پایبند بود و به خاطر پافشاری روی باورهایش، در اوج بی‌گناهی کنار گذاشته شد. عادل فردوسی پور نیز مانند علی دایی یکی از سرمایه‌های انسانی این مملکت است که به‌راحتی کنار گذاشته شد. برخی مدیران کله‌خشک که یک‌شبه ره صدساله را می‌روند، در جایگاهی که لیاقت آن را ندارند، دچار آن‌چنان غرور، تکبری و رفتار دیکتاتوری می‌شوند که به‌محض شنیدن صدای مخالف آن را در نطفه خفه میکنند. یک مدیر متخصص، با دانش و توانمند باید آنقدر در انعطاف داشته باشد که نیروهای تحت امرش به‌راحتی او را نقد کرده و در پاره‌ای مواقع با استدلال و منطق بتوانند با تصمیمات مدیر مخالفت کنند. امیدواریم روزی فرا برسد که سرمایه‌های انسانی و شایسته‌ی کشورمان به‌جای خانه‌نشینی و یا مهاجرت از سر اجبار در جایگاه واقعی خود و برای کشورمان منشأ خیروبرکت باشند.
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
یادمون نمیره فریادهاش رو بعد گل زدن هاش
یادمون نمیره غیرتی بازی کردن هاش...
دایی با وجود همه حرف هاو حاشیه ها ف توی دل ما ایرانی ها جا داره ..
از طرف یکی کسانی که پای هر ضربه سر و گل زدن هات فریاد زدم و گریه کردم و شادی کردیم ..
دورود بر شرفت ای آقای گل مسابقه معرفت و مردم داری...