نماینده مردم لرستان در مجلس خبرگان رهبری گفت: باید منشور هفتگانه رهبر معظم انقلاب در مورد زیارت را که از ژرفنای معنایی، غنای راهبردی، جامعیت برنامهای و فراخنایی در افق گشایی برخوردار است را مدام مرجع استفاده و الهام قرار دهیم.
به گزارش پایگاه خبری یافته، آیتالله "احمد مبلغی" گفت: زیارت پدیدهای فردی نیست بلکه پدیدهای اجتماعی و دارای رنگ و بوی فرهنگی و برخوردار از کارکردهای اجتماعی است.
وی با اشاره به اهمیت زیارت ادامه داد: این پدیده از طرفی در پیوند عمیق با کانونهای معنویت ساز مراقد مشرفه و از طرف دیگر در تعامل و مواجهه با جامعه است؛ این تعامل و مواجهه به ویژه با مسائل، واقعیتها، مطالبات و انتظارت حاصل در چارچوب شهرهای زیارتی و شرایط آنها شکل میگیرد.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس خاطرنشان کرد: از آنجا که زیارت یک پدیده اجتماعی است باید بر اساس منطق دینی، تجارب پیشینی و اقتضائات عصری بازتعریف شود.
وی ادامه داد: زیارت، مهمترین گردشگری منسجم، پر از انگیزه، پر از معنویت، متراکم از سیلها و خیل های عظیم جمعیتی، خود ایستا و خودجوش است، باید زیارت را به درون جامعه کشاند و به میان نسلهای جدید برد و کار ویژههای آن را با انتظارات نوشده جوانان روبرو ساخت.
آیتالله مبلغی با اشاره به اینکه نظریهپردازی پیرامون "آرمانشهر زیارتی در اسلام" با نگاه به اقتضائات نسلی یک ضرورت است، خاطرنشان کرد: تا زمانی که تصور و تعریف درست اجتماعی، معنوی، فرهنگی و تمدنی، انقلابی و اسلامی پیرامون شهر زیارتی نداریم و عناصر و مؤلفههای یک آرمانشهر زیارتی را بهصورت نگاه منظومهای نشناختهایم، عمده ظرفیتهای زیارت فضای شهری زیارتی ناشناخته باقی میماند.
وی ادامه داد: این نظریهپردازی باید بر شناخت نسبت زیارت با اقتصاد، امنیت، رشد، معنویت، ایمان، اطمینان اخلاقی، آسودهخاطری اجتماعی و نیز مسائل جدید نسلی تمرکز نماید.
استاد برجسته حوزه علمیه قم گفت: از رهگذر این بازتعریف باید بکوشیم زیارت و مجموعه محیطی آن هر چه عمیقتر به سمت تأثیرگذاری بر فرآیندها و روندهای منتهی به ارتقای معنویت دینی، سلامت اجتماعی، بهداشت فرهنگی و بهبود روابط اقتصادی و مناسبات اجتماعی بهپیش برود.
عضو مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: برای تقویت کارکردهای اجتماعی زیارت و ایجاد آرمانشهر زیارتی باید ببینیم چه نقصها و کاستیهایی برای تحقق چنین آرمانشهری از نظر حقوقی و تقنینی وجود دارد، آنها را پس از شناسایی، پیشنهاد بدهیم.
آیتالله مبلغی اظهار داشت: باید بکوشیم زیارت را از انزوای حقوقی و تقنینی و از حالت بیرون بودن از دایره فرصتهای حقوقی کشور خارج کنیم؛ و البته این مهم را با رویکرد نه صرفاً متمرکز بر توسعه اطراف حرم که فراتر، با رویکرد بازآفرینی معنادار شهرهای زیارتی با نگاهی دینی - عصری به انجام برسانیم.
وی ادامه داد: تولیتها باید به سمت توسعه فعالیتهای مهم خود بهپیش بروند، در عین حال باید در تعیین کارکردهای لازم در قبال زیارت به سمت فعالیتهایی فراتر از فعالیتهای آستانهای مقدس (که بسیار مهم هستند) بهپیش رفت؛ زیرا هر کس که به یک شهر زیارتی پای مینهد صرفاً در شعاع خدمات ناشی از تولیتها باقی نمیماند بلکه در لایهلایه و زاویه زاویه شهر، خود را با شعاع زیارت روبرو میبیند.
آیتالله مبلغی خاطرنشان کرد: باید در قبال زیارت به فراتر از فواید تربیتی اندیشید و به سمت فضا دادن به زیارت برای داشتن کارکردهای اجتماعی رفت و گردشگری یکی از این کارکردهاست.
وی گفت: در عصری که گردشگری به جلو میتازد و در حال تبدیلشدن به یکی از محوریترین فعالیتهای بینالمللی است و حتی بر دوش خود، نقشهای ویژه را حمل میکند، ما باید نگاه اجتماعیتری به زیارت بی افکنیم و آن را مورداستفاده حداکثری در ایجاد یک نظم اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی قرار دهیم.
آیتالله مبلغی گفت: اشکال این است که برخی از ما نهتنها به سمت بازتعریف گردشگری دینی بهپیش نرفتهایم، فراتر آن را از پارهای از خصوصیاتی هم که داشته جدا کردهایم، باید گردشگری زیارت را به سمت یک گردشگری متعالی که هم نگاهی به زمانه داشته باشد و هم از منطق دینی برخیزد، سوق دهیم.
وی ادامه داد: در شهرهای زیارتی ایجاد نسبت بین بازار و بقاع متبرکه را باید جدیتر گرفت و از وضع دیمی و روزمرگی آن را خارج کرد، اکنون چنین نسبتی برقرار نیست؛ نقلوانتقال کالاهای اساسی موردنیاز در یک هندسه معنادار و کارکرد ساز با حرم نسبتی ندارند بلکه کالاهای خارج از نیاز، فضای زیارتها را پرکردهاند.
آیتالله مبلغی خاطرنشان کرد: به دنبال بررسی تعریف منظومه مدیریتی شهرهای زیارتی هستیم، این موضوع دارای ابعاد مختلفی است که یک بعد اساسی و پایهای آن، بازتعریف آرمانشهر زیارتی است.