رئیس اداره حفاظت محیطزیست شهرستان رومشکان گفت: یگان حفاظت محیطزیست شهرستان رومشکان یک نفر متخلف شکار و صید را از طریق فضای مجازی شناسایی و دستگیر کرد.
به گزارش پايگاه خبري يافته، محمد احمدی اظهار داشت: یگان حفاظت محیطزیست این شهرستان موفق شد از طریق تصاویر منتشره فضای مجازی توسط یک نفر متخلف، وی را که اقدام به شکار یک سر تشی کرده بود، شناسایی و دستگیر کنند.
وي افزود: یگان حفاظت محیطزیست شهرستان رومشکان پس از کسب اطلاعات کامل و تائید صحت آن و بعد از کسب مجوزهای قانونی، توانست متخلفی که اقدام به انتشار تصاویر تشی شکار شده کرده بود را دستگیر کنند.
رئیس اداره حفاظت محیطزیست شهرستان رومشکان گفت: متخلف دستگیرشده پس از اخذ جریمه هشت ميليون ریالی ضرر و زیان به محیطزیست، به همراه مستنداتی که توسط یگان حفاظت محیطزیست شهرستان رومشکان گردآوریشده بود به مقام قضایی شهرستان جهت پیگیری موضوع تحویل داده شد.
تشی برخلاف جوجهتیغی که یک پستاندار از خانواده خارپشتها است، پستانداری جزو خانواده جوندگان (Rodentia) است و میتوان آن را بزرگترین جونده ایران دانست. تشی خارهای بلندی روی بدنش دارد و زمانی که آنها را بهاصطلاح سیخ میکند، از جثه معمولیاش بزرگتر به نظر میرسد
اندازه تشی ها نسبت به جوجهتیغیها بزرگتر است و وزن آنها بین ۱۱ تا ۲۵ کیلوگرم میباشد. آنها نیز مانند جوجهتیغیها شبگرد هستند و در این مواقع فعالیت بیشتری دارند. آنها تمام قسمتهای گیاهان را از پیاز و ریشه گرفته تا ساقه و برگ مصرف میکنند. آنها همچنین میوههایی مانند خرما، مهرهداران کوچک و برخی مواقع لاشه حیوانات (البته به دلیل جذب کلسیم، منظور استخوانهای لاشه حیوانات است) را نیز میخورند. عمر تشی ها حدوداً ۱۵ سال است و تا دوماهگی نزد مادر خود زندگی میکنند. تشی ها معمولاً بهصورت انفرادی زندگی میکنند و بیشتر در جنگلها، باغها و اطراف زمینهای کشاورزی زندگی میکنند.
تشی برخلاف جوجهتیغی که یک پستاندار از خانواده خارپشتها است، پستانداری جزو خانواده جوندگان (Rodentia) است و میتوان آن را بزرگترین جونده ایران دانست. تشی خارهای بلندی روی بدنش دارد و زمانی که آنها را بهاصطلاح سیخ میکند، از جثه معمولیاش بزرگتر به نظر میرسد
اندازه تشی ها نسبت به جوجهتیغیها بزرگتر است و وزن آنها بین ۱۱ تا ۲۵ کیلوگرم میباشد. آنها نیز مانند جوجهتیغیها شبگرد هستند و در این مواقع فعالیت بیشتری دارند. آنها تمام قسمتهای گیاهان را از پیاز و ریشه گرفته تا ساقه و برگ مصرف میکنند. آنها همچنین میوههایی مانند خرما، مهرهداران کوچک و برخی مواقع لاشه حیوانات (البته به دلیل جذب کلسیم، منظور استخوانهای لاشه حیوانات است) را نیز میخورند. عمر تشی ها حدوداً ۱۵ سال است و تا دوماهگی نزد مادر خود زندگی میکنند. تشی ها معمولاً بهصورت انفرادی زندگی میکنند و بیشتر در جنگلها، باغها و اطراف زمینهای کشاورزی زندگی میکنند.