اکثر کسانی که در لرستان فعالیت رسانه‌ای می‌کنند، اطلاع دارند که زحمت‌کشان واقعی این عرصه بعضاً در سایه قرار داشته و مواهب مادی این حوزه اکثراً به کام شبه خبرنگاران است.
ادعای ساماندهی خبرنگاران توسط اداره ارشاد
به‌رغم ادعای ساماندهی مکرر خبرنگاران توسط اداره کل ارشاد استان، اما هنوز هم شاهد تحول خاصی در این زمینه نیستیم و هنوز روابط عمومی برخی ادارات تفاوت خبرنگاران زحمت کشی که شب و روز در حال تحریر خبر هستند و چشم خود را کور کرده‌اند را نمی‌دانند و همیشه بازاریاب‌های سوگلی از این حرفه به کام می‌رسند.خبرنگار واقعی در تمامی جلسات می‌نویسد، تایپ می‌کند، ویراستاری می‌کند و خبر خود را در یک نشریه، خبرگزاری و یا پایگاه خبری منتشر می‌کند و در همان لحظه برخی با کپی کردن (بدون ذکر نام نویسنده) آن را چاپ و در نشریه رپرتاژی خود منتشر می‌کنند و روی آن هم یک فاکتور فلان ریالی که حقوق چندماهه خبرنگار می‌شود، می‌زنند و برای دستگاه مربوطه می‌برند.
روابط عمومی ازدنیا بی‌خبر هم که عکس خود و مدیرش را در روزنامه می‌بیند با به‌به و چه‌چه از او تشکر می‌کند و این‌گونه می‌شود که زحمت خبرنگار به کام کسی که حتی سواد یک خط خبر نوشتن هم ندارد، می‌رود.
جالب اینجاست همین خبرنگار نماها با تماس‌های پی‌درپی با خبرنگاران خواستار انتشار سریع مطالب هستند که آن را کپی کنند!
فرق بین خبرنگار و کاسب رسانه‌ای چیست؟
در این برهه که معلوم نیست چه کسی تبلیغات‌چی و چه کسی خبرنگار واقعی است و ازآنجایی‌که امیدی به مدیران حاکم بر فرهنگ و مطبوعات نیست از مسؤولین استانی همانند شخص استاندار و یا رئیس شورای اطلاع‌رسانی (معاون سیاسی امنیتی استاندار) تقاضا داریم که به این موضوع رسیدگی جدی نمایند چرا که اگر این رویه ادامه داشته باشد حال‌وروز محرومیت استان بدتر از هرروز می‌شود.
به قول استاد عزیزم "رضا جایدری" (ادامه حيات براي ما كه بدون وابستگي جناحي، سعي کرده‌ایم با هزينه‌ي شخصي در اين زمينه مُبلِغ خوبي براي لرستان و لرستاني باشيم، بسيار دشوار و تقريباً غیرممکن است زيرا به‌صورت مستقل کارکرده و "ميرزا بنويس" و "مجيزگوي" هيچ مسئول، حزب و جناحي نبوده و نيستيم).
رسانه‌های مستقل که تنها هدفشان انعکاس درد و رنج مردم و مشکلات استان است اگر بخواهند با این رویه ادامه بدهند مجبور به خداحافظی از عرصه رسانه خواهند شد و اگر به فکر این باشند که آویزان دستگاه‌ها باشند، لرستان روزبه‌روز محروم‌تر از دیروز می‌شود.
مدیران حاکم بر فرهنگ و مطبوعات استان، ادعای ساماندهی خبرنگاران را می‌کنند حال اگر ساماندهی واقعی صورت می‌گرفت حال‌وروز خبرنگاران واقعی این‌گونه نبود و معلوم می‌شد چه کسی خبرنگار است و چه کسی کاسب رسانه‌ای!
مسؤولین نباید اجازه دهند که خبرنگاران واقعی به حاشیه بروند و کاسبان رسانه‌ای صحنه‌گردان میدان رسانه استان شوند!
مسؤولین، حقوق خبرنگاران واقعی را پیگیری کنند
اگر در استان واقعاً مسئولی باشد که حقوق خبرنگاران را پیگیری کند از او سپاسگزاریم چراکه خبرنگار با درآمد ماهیانه ۳۰۰ یا ۴۰۰ هزار تومان چه می‌تواند بکند؟
چرا کسی مسؤولیت این ناحقی را بر عهده نمی‌گیرد؟
خبرنگاری که باعلاقه وافر از کوچه‌پس‌کوچه‌ها، کارخانه‌ها، جلسات، مراسمات و... مشکلات و اخبار را به زیباترین شکل ممکن منعکس می‌کند آیا باید این‌گونه حقش ادا شود؟
بی‌توجهی موجب خداحافظی برخی از خبرنگاران شد
طی چند سال گذشته به دلایلی همچون عدم رعایت حقوق خبرنگاران، شاهد خداحافظی برخی فعالان این عرصه بودیم و اگر برنامه‌ریزی و تصمیم مناسبی اتخاذ نشود شاهد خداحافظی سایر خبرنگاران واقعی خواهیم بود چرا در این عرصه نه‌تنها حق‌وحقوقی ندارند بلکه زندگی خود را هم از دست می‌دهند.
مسؤولین ناظر بر این عرصه بدانند و آگاه باشند اگر این روال ادامه داشته باشد شاهد جولان کاسبان رسانه‌ای که تنها هدفشان درآمدزایی است خواهیم بود و یکی از دلایل محرومیت استان هم این است که عده‌ای به‌عنوان کاسب رسانه آمده‌اند و کسی نیست که مشکلات مردم را پیگیری کند.
به نظر می‌رسد مقصر این قضایا مسؤولین و روابط عمومی‌ها هستند که نمی‌توانند این موضوع مهم را مدیریت کنند. رئیس شورای اطلاع‌رسانی و مدیرکل روابط عمومی استانداری باید روابط عمومی ادارات را در شورای اطلاع‌رسانی آگاه کنند که بین کاسب رسانه‌ای و یک خبرنگار تفاوت بسیار وجود دارد!
میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است
هر چی مِه کِردم وَه کِلِک کُچا
تو آوِردِت وَه ژیرِ لُچا
مصطفی باقری/ پایگاه خبری یافته
کلیک کنید
