وقتی از ورودی غربی شهر وارد خرمآباد میشوی تقریباً روبه روی روستای کهریز، چند ساختمان در میان تپه ماهورهای آن منطقه بدون هیچ حصاری از دور خودنمایی میکنند نزدیکتر که میروم تابلوی دانشگاه پیام نور خرمآباد را در ابتدای جاده منتهی به ساختمانها میبینم نبود حراست و سر دری برای کنترل ورود و خروج به این مکان آموزشی قدری عجیب به نظر میرسد.
از ماشین پیاده میشوم تا از ورودی دانشگاه عکس بگیرم که با واکنش تند یکی از اهالی روستای روبه رو مواجه میشوم که میخواهد به زور دوربین را از من بگیرد و شاکی است که چرا از زمینش عکس گرفتهام و ادعا دارد که این منطقه زمینهای آبا و اجدادیشان است و کسی حق ندارد به آن نظر داشته باشد. چنان چه حراست دانشگاه در قسمت ورودی دانشگاه حضور داشته باشد به طور حتم برخوردهایی از این قبیل بهخصوص برای دانشجویان به وجود نخواهد آمد.
از ماشین پیاده میشوم تا از ورودی دانشگاه عکس بگیرم که با واکنش تند یکی از اهالی روستای روبه رو مواجه میشوم که میخواهد به زور دوربین را از من بگیرد و شاکی است که چرا از زمینش عکس گرفتهام و ادعا دارد که این منطقه زمینهای آبا و اجدادیشان است و کسی حق ندارد به آن نظر داشته باشد. چنان چه حراست دانشگاه در قسمت ورودی دانشگاه حضور داشته باشد به طور حتم برخوردهایی از این قبیل بهخصوص برای دانشجویان به وجود نخواهد آمد.
دانشگاه پیام نور خرمآباد هیچ حد ومرزی ندارد و فقط چند ساختمان بدون هیچ حصاری در خارج از شهر با یک عدد تابلوی دانشگاه پیام نور، یکی از مراکز مهم آموزشی مرکز استان است.
نبود دیوار دور دانشگاه، موجب ایجاد ناامنی برای دانشجویان شده است. در بعضی موارد دیده میشود که حیوانات اهلی به این منطقه وارد میشوند، دختران دانشجو از وجود سگها در محوطه دانشگاه گله میکنند و میترسند موردحمله آنها قرار بگیرند.
کمبود سرویسهای دانشگاه پیام نور
در محوطه دانشگاه چند تن از دختران دانشجو را میبینم که منتظر تاکسیتلفنی هستند وقتی با آنها همصحبت میشوم از کمبود سرویسهای دانشگاه ابراز ناراحتی میکنند. مریم منتی که دانشجوی روانشناسی است به " یافته" میگوید: در طول ترم بیش از نیم ساعت طول میکشد تا سرویس پر شود و هر رفت و آمدی کلی وقت از ما میگیرد و در بینترم و تابستانها که دیگر خبری از اتوبوس نیست و ناچاریم با تاکسیتلفنی رفتوآمد کنیم و این مسئله کلی هزینه برای ما دارد.
شهریه ثابتی که افزایش مییابد
وی ادامه میدهد: در دانشگاه ما برخلاف آنچه عرف است شهریه ثابت، سالانه افزایش مییابد. او میگوید: این ترم تقریباً صد هزارتومانی افزایش شهریه ثابت داشتیم. او میگوید: این افزایش به همراه افزایش دهدرصدی شهریه در هرسال است.
منتی اذعان میکند: غذای سلف دانشگاه گران است و همه دانشجوها نمیتوانند از آن استفاده کنند. او اظهار میکند: علاوه بر آن سیستم رزرو غذا در سلف دانشگاه وجود ندارد و دانشجویانی که تا عصر کلاس دارند با مشکل مواجه میشوند.
منتی میافزاید: ما در دانشگاهمان یک آبسرد کن نداریم و در چنین شرایطی انتظارات دیگرمان را از محیط آموزشی فراموش میکنیم.
دانشگاه پیام نور مسجد ندارد و محوطه دانشگاه فاقد فضای سبز است و به دلیل نداشتن درخت و سایبان جایی برای نشستن دانشجویانی که برای شروع کلاسشان ناچارند ساعاتی را منتظر بمانند وجود ندارد.
دانشگاه را با کوهی از مشکلات تحویل گرفتهام
حسین رضا یوسفوند مدیر کل دانشگاه پیام نور استان در این باره به خبرنگار " یافته" در خصوص مشکلات دانشگاه پیام نور مرکز استان میگوید: من دانشگاه پیام نور را با کوهی از مشکلات در شهریور سال جاری تحویل گرفتهام. وی ادامه میدهد: همکارانم از گذشته تاکنون، برای حل مشکلات دانشگاه زحمت زیادی کشیدهاند اما با وجود بودجه محدود دانشگاه، نمیتوان انتظار زیادی داشت.
وی میافزاید: نبود حصار دور محوطه دانشگاه موجب ایجاد ناامنی برای دانشجویان شده است و بری حل این مشکل درخواست وام 4 میلیاردی دادهایم که خوشبختانه با آن موافقت شده است.
وی در خصوص فضای سبز دانشگاه نیز میگوید: با توجه به این که در این دانشگاه حتی نیم متر هم فضای سبز وجود ندارد قراردادی با پیمانکار امضا کردهایم و به امید خدا بهزودی کار آغاز خواهد شد.
پارکینگ دانشگاه هم جانمایی شده است و ساخت آن به بعد از بارندگیها موکول شده است چون خاک این قسمت دستی است ممکن است نشست کند یوسفوند ضمن بیان این مطلب به " یافته" میگوید: در خصوص سرویسهای دانشگاه، باید بگویم چون دانشجویان دانشگاه پیام نور تعدادشان کم است نمیتوانیم سرویسهای بیشتری برای حمل دانشجویان اختصاص دهیم. او میگوید: دانشگاه پیام نور در این باره ردیف بودجهای ندارد بنابراین با بخش خصوصی قرارداد بستهایم. وی اظهار میکند: نمیتوانیم از رانندگان بخواهیم با اتوبوس نیمهپر سر ساعت خاصی حرکت کند چرا که در این صورت ضرر میکنند و در چنین شرایطی با ما کار نمیکنند.
یوسفوند میگوید: برای حل این مشکل میخواهیم با تاکسیرانی وارد مذاکره شویم و یک خط تاکسی برای این مسیر در نظر بگیریم.
این مقام مسئول میگوید: برای ساخت مسجد زمین کنار ساختمان فنی و مهندسی را در نظر گرفتهایم و با توجه به تپه بودن این قسمت، برای صاف کردن و ساخت این مکان مقدس به بودجه زیادی نیاز داریم که قرار است نهاد رهبری دانشگاه، با کمک خیرین کار ساخت مسجد را آغاز کنند.
رییس دانشگاه پیم نور استان در مورد افزایش شهریه ثابت میگوید: مراکز استانی در این باره دخل و تصرفی ندارند و مرکز در این باره تصمیم گیرنده است.
او اظهار میکند: برای تأمین غذای سلفترم گذشته برای اولین بار با شرکی قرارداد بستهایم وی ادامه میدهد: قیمت تمام شده هر پرس غذا 10 هزار تومان است که 8500 تومان از آن را دانشگاه پرداخت میکند و دانشجو فقط 1500 تومان از آن بر عهده دانشجو است.
یوسفوند میگوید: برای خرید آبسرد کن برای دانشجویان، 40 میلیون تومان هزینه کردهایم و میدانیم کافی نیست و بهزودی تعداد آبسردکنها را افزایش میدهیم.
از آن جا که فضای آموزشی دانشگاه دولتی پیام نور در مرکز استان اصلاً در خور مردم این منطقه نیست، لازم است که در این باره تلاش مضاعفی صورت گیرد و این دانشگاه، 12 سال بعد از راهاندازیاش، لااقل از اولین نیازهای یک مرکز آموزشی بهرهمند باشد چرا که ایجاد فضای آموزشی با بدون هیچ امکاناتی، در شرایطی که از دانشجو هر ترم، شهریه گرفته میشود به دور از انصاف است و امیدواریم که مسئولان برای جوانان این استان که با هزار امید و آرزو وارد دانشگاه میشوند لااقل یک فضای آموزشی مناسب ایجاد کنند تا شأن دانشجو حفظ شود و جوانان خرمآبادی برای رسیدن به مکان آموزشی مناسب ناچار به عزیمت به شهرهای دیگر نشوند و بتوانند اهدافشان را در شهر خودشان دنبال کنند.
فاطمه دارابی- پایگاه خبری یافته
دانشگاهی بدون حد و مرز در خرمآباد
توجه: هرگونه استفاده از مطلب با ذکر منبع و نام نویسنده، نشانهی احترام شما به تلاش آنها است.
دیدگاهها
متاسفانه همکاری بین سازمانها و ارگانهای دولتی در لرستان قدری ضعیف است که با رفع این نقص بهتر می توان امور را مدیریت کرد.
مدیر گروهها بهانههایی مانند پیدا نشدن استاد با کیفیت و یا عدم تطبیق کلاسها را مطرح میکنن؛ اما نکته جالب اينه كه این مشکلات در زمان حذف و اضافه حل میشه و اگر انتخاب واحد دانشجویی به حذف و اضافه برسه، مجبورند با دانشگاه تسویه کنن.
وجود خیرین برای مشارکت در ایجاد زیر ساختهای فرهنگی ورزشی آموزشی هر جامعه ای جزو اولویتهای است که در کشور ما زیاد بدان پرداخته نمیشود و گویی تمام بار توسعه یککشور حتما میبایست با بودجه های قطره ای دولتی برآورده شود که چنین الگوی توسعه ای اصلا و ابدا قابل مقایسه با سایر کشورهای توسعه یافته نیست زیرا در اغلب کشورهای پیشرفته وجود و حضور گسترده نهادهای خیریه غیر انتفاعی و فعالیت خیرین در امور عام المنفعه جزو فرهنگ ملی آن کشورها در آمده در حالی که در کشور ما تنها عده ای معدودی که دارای توان مالی هستند آنهم در معدودی فعالیتها نظیر ساخت مدرسه و مسجد و نهایت خانه بهداشت فعالیت میکنند و الباقی مسائل نظیرساخت و تکمیل بیمارستانها ، دانشگاهها ، ورزشگاهها ، خوابگاههای دانشجویی و سایر خدمات عمومی و کمک به فقرا و نیازمندان تا .... حمل و نقل عمومی ... عام المنفعه نیز میبایست جزو امور خیریه تعریف شود و خیرین در آن حضور ملموس تری داشته باشند