مصطفی رباطی/ یافته:در روزهای اخیر انتشار خبرهایی از انتقال پادگان 07 خرمآباد به خارج از شهر، مسرتبخش و امیدوارکننده بود به جهت این که بالاخره پس از سال ها، اجرای یکی از مصوبات مجلس شورای اسلامی در لرستان محقق شد، اما از سوی دیگر رسانهای شدن نقل قولهایی از امیری معاون امور عمرانی استاندار لرستان و شهردار خرمآباد در خصوص سرنوشت این محوطه تاریخی، باعث ایجاد نگرانیهایی در بین دوست داران میراث فرهنگی شده است.
امیری با اعلام این که مراحل تغییر کاربری و تخریب بناهای غیر تاریخی پادگان 07 با اخذ مجوزهای قانونی شروع شده است، گفته: «با تخریب و تغییر کاربری آن، بخشی از عایدات تغییر کاربری این پادگان که سهم شهرداری خرمآباد است، صرف تعریض خیابان حافظ و انقلاب خواهد شد.»
شهردار خرمآباد هم با بیان این که تا دو ماه آینده تمام بناهای غیر تاریخی پادگان 07 تخریب میشود، گفته: «مساحت این پادگان 15 و نیم هکتار است که 6 هکتار آن فضای سبز و بقیه کاربری مسکونی، بهداشتی، تجاری و فرهنگی پیدا می کند»
شریفی مقدم در مصاحبهای دیگر با رسانه های استان تاکید کرده: «زمینهای پادگان 07 خرمآباد در یک فراخوان عمومی به فروش می رسد!»
با این حساب جدای از احتمال سوء استفاده و دلالبازیهایی که در روند فروش و واگذاریها رخ خواهد داد، از مساحت 15 و نیم هکتاری این پادگان 6 هکتار فضای سبز خواهد شد، 8 و نیم هکتار هم به مسکونی، بهداشتی و تجاری تغییر کاربری داده و در نهایت مقدار کمی از این مجموعه که بخش مهمی از تاریخ این شهر و استان را در دل خود جایداده، با کاربری فرهنگی و تاریخی حفظ میشود!
در صورتی که بر اساس مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی قرار بوده پس از تخلیه پادگان و تحویل آن به میراث فرهنگی، از اراضی پادگان 07 تنها 6 هکتار به شهرداری واگذار شود و شهرداری موظف شده عواید ناشی از فروش آن را تنها و تنها برای خرید و یا تهاتر اماکن تجاری و مسکونی خیابان انقلاب هزینه کند.
نویسنده این سطور 23 تیر 1399 در یادداشتی با عنوان "دریغ که پادگان 07 به سرنوشت باغ کشاورزی دچار شود" با توجه به رخدادهای ناگوار لرستان در سال های روی کار آمدن پهلوی اول و عطف به این که پادگان 07 یا "هنگ سوار"از معدود مکانهای برجا مانده از آن دوره در استان است، از مسوولان و متولیان امر خواستم از تخریب و تغییر کاربری آن جلوگیری کنند.
ولی انگار مثل همیشه در بر همان پاشنه میچرخد و گویا دوست داران میراث فرهنگی باید منتظر بمانند تا بلایی که بر سر بافت تاریخی شهر خرمآباد، باغ کشاورزی و...آمد بر سر این محوطه تاریخی نیز نازل شود!
کارشناس میراث فرهنگی لرستان در این زمینه با اشاره به نگرانیها از وضعیت پادگان 07 به نگارنده گفت: «از کجا معلوم روند واگذاری این اراضی از طریق شهرداری بهدرستی انجام شود؟ گیریم که این روند بدون سوءاستفاده و کارهای خلاف قانون انجام شود، مشکل آنجاست که با تبدیل 6 هکتار از این مجموعه تاریخی به مسکونی و تجاری، هویت و اصالت آن لطمه میخورد.»
دکتر حسن پور با اشاره به این که این مکان صددرصد تاریخی است و مخالف ساخت و تبدیل بخشی از آن به مسکونی و تجاری هستیم، گفت: «این کار مثل آن است که بخشی از "باغ گلستان"به آپارتمان تبدیل شود.»
این باستانشناس لرستانی افزود: «ارتش هنوز این مکان را در اختیار میراث فرهنگی قرار نداده و میراث در این زمینه هیچ گونه اختیاری ندارد، علاوه بر این تاکنون مستندسازی دقیقی از این بناها نشده است.»
به دنبال تصویب قانون فروش و انتقال پادگانها و سایر اماکن نیروهای مسلح به خارج از حریم شهرها در جلسه علنی 11/6/1388 مجلس شورای اسلامی که به تایید شورای نگهبان هم رسیده است، مسئولان وقت استان در سال 1394 با شهرداری خرمآباد و ارتش توافق میکنند که به محض تخلیه پادگان، این مکان تخریب و بخشی از آن تبدیل به منازل سازمانی و بخش دیگر به شهرداری واگذار شود!
این اقدام با مخالفت مدیر کل وقت میراث فرهنگی لرستان مواجه و پرونده به شورای عالی معماری و شهرسازی ارجاع میشود؛ عطا حسن پور با اشاره به سختیها و مشکلات ثبت این اثر تاریخی ادامه داد: «زمانی که برای ثبت پادگان 07 اقدام کردم به هیچ عنوان امکان ورود برایم میسر نشد، با کمک موتور جستجوگر گوگل و چند عکس هوایی که از روی تیرهای چراغ برق خیابان انقلاب گرفتم، موفق شدم ظرف یک شب مدارک مورد نظر را تهیه کنم که بعد از چند روز شماره ثبت 31568 که به صورت اضطراری تایید شده بود، به استان ابلاغ شد.»
دکتر حسن پور با اعلام این که ابلاغ ثبت ملی این مجموعه، مسئولان وقت استان را خوش نیامد، افزود: «این اقدام مهم با اصرار و تاکید "عبدالرضا مهاجری نژاد" مدیرکل وقت میراث فرهنگی لرستان صورت گرفت که با مطرح کردن این موضوع در کمیسیون معماری و شهرسازی کشور موفق شد رای دکتر پیروز حناچی رئیس وقت کمیسیون و شهردار فعلی تهران، مبنی عدم تخریب بناهای درون محدوده پادگان را بگیرد و مانع از تخریب آن شود.»
مسئول روابط عمومی میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری لرستان با تشکر از ارتش که پیش از این در تحویل"باشگاه افسران"به میراث فرهنگی پیش قدم بوده و حالا پادگان 07 را تخلیه کرده است، یادآور شد: «پشتیبانی دکتر طالبیان معاون وقت رئیس سازمان میراث فرهنگی و مهندس "صادق بهاروند"از کارشناسان وقت اداره کل راه و شهرسازی لرستان هم مزید علت شد تا این مجموعه تاریخی اکنون حفظ شود.»
در ادامه این گفتگو دکتر حسن پور، مجموع بناهای سالم در این محوطه را 13 بنا اعلام کرد و گفت: «این مجموعه "نقش جهانی" در دل شهر خرمآباد است، واگذاری بخشی از آن باعث ناقص شدنش خواهد شد، دیگر این که افکار عمومی به این واگذاری ذهنیت مثبتی ندارد و مردم نگرانند در روند اجرای این طرح تخلفهایی صورت گیرد و با وجود مشکلاتی که شهرداری دارد، مبلغ مربوط به فروش زمینهای پادگان 07 نه صرف تعریض خیابان انقلاب که برای تامین کسری بودجه و یا طلب کارکنان و پیمانکاران هزینه شود!»
در زمان بازوند استاندار پیشین لرستان ضلع جنوبی پادگان 07 به یکی از بانک های خصوصی اختصاص یافت و مساحت زیادی از این محوطه تاریخی هماکنون در اختیار این بنگاه خصوصی است؛ ساخت و سازهای مسکونی و تجاری هم که در آینده در این مکان انجام خواهد شد، اصالت، هویت و سیمای این محوطه تاریخی را خدشهدار کرده و "هنگ سوار" نیز به سرنوشت "باغ کشاورزی" دچار خواهد شد؛ از قرار معلوم این نگاهِ دلال مآب و بنگاهدار حالا حالاها از سر این شهر دستبردار نیست.
***************************
تصاویر زیر مربوط به یک فضای شهری در کشور ژاپن است که از نظر موقعیت و متراژ تشابه زیادی با موقعیت پادگان ۰۷ در شهر خرمآباد دارد. در این فضا که مساحتی حدود 6 هزار متر مربع دارد، شرکت مجری امکانات زیادی شامل سالن های چند منظوره، مسیر دوچرخه، رستوران و ... با هدف تجدید حیات محله در نظر گرفته تا به پایداری اجتماعی در منطقه دست یابند.
هر چند ساخت نمونه مشابه در خرمآباد توقع زیادی به نظر برسد، اما میتواند نگاه مدیران شهری را به انجام کارهای ماندگار سوق دهد.
دیدگاهها
یک با ساختو ساز غیر مجاز کاری نداره چون جریمه نقدی اون صرف نیروهاش میشه که با سفارش شورا تزریق عمیق* شدن
دو-پارکینگ لازم نیست بسازید چون جریمه حذف پارکینگ ازتون میگیرن و خرج نیروهای بند قبلی میشه
سه- زمین میفروشه ، شهر میفروشه خرج نیروهای ذکر شده در بند یک میشه
در کل اینا هر کاری میکنن جز شهرداری
به نظرم نیروداری میکنن و شهرنداری
* تزریق عمیق نیرو به آن روشی از جذب نیرو که توسط اعضای شورا به تناسب دو تا من یکی تو به شهرداری تزریق می شوند گفته می شوند
وجه عمیق به این خاطر اضافه شده که ابتدا به صورت کارگر حجمی روز مزد کارتی فصلی جذب میشن بعد توسط خود ایادی شهرداری به تنظیم شکواییه در شوراهای کار هدایت میشن بعد میرن دیوان عدالت اداری رأی استخدام دائم میگیرن و قدم بعدی انتصاب آنها به مناصب مدیریتی هست. به این ترتیب اونها عمیقاً وارد شهرداری می شوند و حقوق آنها همچون گذشته از سه بند اول این نوشته تأمین و پرداخت میشه.
این میشه که این شده
آفرین . خیلی دقیق اصل قضیه را تشریح کردی . دمت گرم
درود بر شما . اگر حساسیت شما اهالی رسانه و سایت های محلی نباشه الان دیگه کامل شهر را با جاش میل میکردن ...
دست سایت یافته و شما رو می بوسم برای حساسیت هایتان که از روی دلسوزی و غیرت هست .
کاری به این شهر کردن که فردا باید بگن اگه می خواهید اشغال دم دربها جمع بشه باید قلعه رو خراب کنیم و آجرهایش رو بفروشیم ...
گرفتن یک حق از مردم برای اینکه حق دیگرشان را به آنها بدهند . داشتن خیابان مناسب حق مردم هست ولی حفظ اصالت شهر و فرهنگ هم حقشون هست . چرا باید برای تعریض خیالی یک خیابان که وظیفه شهرداری هست ، زمین جواهر رو بدهیم به دلالان مسکن که تکه پاره اش بکنند ؟!
حالا هستیم و خواهیم دید اگر شما یک سرویس بهداشتی عمومی احداث نمودید و درب آن باز بود برای عموم شخصاً میام دست شهردار را می بوسم برای صداقت و راستگویی ...
در کدام طرح قبلی شهرداری یک سرویس بهداشتی زده که الان دومی باشد ؟! بگویید ؟ نمونه بیاورید ؟ کجای این شهر دارد که ما خبر نداریم؟ تهران و مشهد و اصفهان اگر رفتید مرکز شهر مقایسه کنید سطح امکانات شهرداری ها شون رو با ما . حداقل با اندیمشک . با بروجرد . با کرمانشاه . با چابهار با زاهدان . از همه عقب تریم در امکانات شهری و عمومی
یکی از وظایف شهرداری همین هست . بروید مطالعه کنید . بعضی ها میگویند زشت است از سرویس بهداشتی صحبت نکنید . باید گفت این زشت است که مسافر و حتی مردم در مرکز شهر سرگردان هستن و این خجالت دارد شهری با این جمعیت و وسعت و معروفیت آن وقت پشت درختان ...
شرم بر مسئولی که به فکر وظیفه ذاتی خودش نیست. این حقوق ها رو چطور می گیرن بدون عذاب وجدان ؟!!