در اصل 12 سیاست‌های کلی " اقتصاد مقاومتی " بر افزایش قدرت مقاومت و کاهش آسیب‌پذیری کشور تأکید گردیده و در اصل 22 نیز " مدیریت مخاطرات اقتصادی از طریق طرح‌های واکنش هوشمند، فعال، سریع و به هنگام" به دولت تکلیف شده است.

از طرفی، جنگل‌های بسیار ارزشمند زاگرس با سرعت 1/1 درصد در سال در حال نابودی و انقراض می‌باشند. ارزش اقتصادی این جنگل‌ها حداقل 40 کوادریلیون تومان (4 با 16 صفر!) برآورده شده است. در حالی که نابودی جنگل‌های زاگرس یکی از دلایل اصلی تغییر اقلیم غرب کشور محسوب می‌گردد، به‌راستی با انقراض این جنگل‌ها چه سرنوشت وحشتناک و هولناکی در انتظار بیش از 30 میلیون نفر زاگرس نشین خواهد بود؟

در قسمت اول این یادداشت اشاره شد 40 تا 45 درصد آب شیرین کشور توسط جنگل‌های زاگرس تأمین و محافظت می‌شود. در حقیقت نزولات آسمانی به‌واسطه عرصه‌های جنگلی زاگرس در خاک نفوذ پیدا کرده و سفره‌های زیرزمینی را تغذیه می‌کنند. در صورت تخریب و نابودی این جنگل‌ها، در مرحله اول دو ضربه دهشتناک به طبیعت و زندگی زاگرس‌نشینان وارد می‌شود. نخست نزولات حیات‌بخش به سفره‌های زیرزمینی راه پیدا نمی‌کند و بدتر از آن آب باران، خاک حاصلخیز را نیز با خود شُسته و پدیده فرسایش خاک را به وجود می‌آورد. به زبانی ساده‌تر، با قطع گسترده درختان زاگرس، هم آب حیات‌بخش از دست می‌رود و هم خاک حاصلخیز!

یکی دیگر از عواقب فاجعه‌بار نابودی جنگل‌های زاگرس، عدم تولید اکسیژن توسط برگ درختان و آلودگی بیش ‌از حد هواست. در قسمت اول همچنین اشاره شد که هر هکتار جنگل انبوه تا 68 تن گرد و غبار هوا را در سال جذب می‌کند. بدیهی است، با انقراض این جنگل‌های بسیار حیاتی که عامل اصلی مهار گرد و غبار می‌باشند، اکسیژن هوا کم شده و گرد و غبار بسیار افزایش می‌یابد. در این شرایط، مهار گرد و غبار غیرممکن و سلامتی میلیون‌ها نفر مردم زاگرس نشین با خطر جدی مواجه می‌گردد.

علاوه بر تمامی مصیبت‌های ذکر شده، با نابودی جنگل‌های زاگرس، دمای هوا به شدّت افزایش می‌یابد و خشک‌سالی‌های منطقه تداوم پیدا می‌کند. کاهش شدید نزولات آسمانی از یک‌سو و فرسایش شدید خاک از سوی دیگر کشاورزی منطقه را به نابودی می‌کشاند و فقر و گرسنگی گسترش می‌یابد.

بنابراین، با انقراض جنگل‌های زاگرس، یک زندگی طاقت‌فرسا همراه با مشکلات عدیده: فقر، گرسنگی، بیکاری و بیماری در انتظار مردم نجیب منطقه خواهد بود. در آن شرایط وحشتناک مردم منطقه یا باید با مصیبت‌های زندگی‌شان دست‌وپنجه نرم کنند و یا باید از منطقه زاگرس کوچ کنند. در صورت انقراض فاجعه‌بار جنگل‌های زاگرس ضربات هولناکی بر اقتصاد کشور وارد می‌آید که جبران آن غیر ممکن خواهد بود. در حقیقت،  5 میلیون و 400 هزار هکتار از جنگل‌های کشور که خود مولّد اکسیژن، آب، خاک و کشاورزی است به شبه کویری مرده و بی‌جان تبدیل می‌شود.

 البته، هنوز هم می‌توان از جنگل‌های بسیار ارزشمند زاگرس محافظت نمود و هنوز هم می‌توان زندگی و فعالیت‌های اقتصادی بیش از 30 میلیون نفر از مردمان اصیل غرب کشورمان را نجات داد و ثبات و شادابی را در منطقه گسترانید.

سال 1395 که بر اساس منویّات مقام معظم رهبری به عنوان سال " اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل" نام‌گذاری گردیده فرصتی بسیار مغتنم و استثنایی فراهم کرده است تا بتوانیم ثروت‌های بیکران خدادادی خودمان را حراست و حفاظت کنیم. بر اساس اصول 3، 12 و 22 سیاست‌های کلی " اقتصاد مقاومتی" و با استفاده از این فرصت طلایی، ثروت‌های اقتصادی و حیاتی استانمان را حفاظت کنیم.


فعال محیط زیست

این مطلب در دو بخش منتشر شد؛ برای مطالعه بخش اول با عنوان "اقتصاد مقاومتی و جنگل‌های زاگرس/ ارزش اقتصادی جنگل‌های لرستان بالاست"، کلیک کنید

دیدگاه‌ها