من یک سؤال از سیاستمداران جهان دارم خواب هستید یا بیدار؟

اگر خواب هستید که معلوم است خواب خوشی است که در این غوغای نسل کشی و میان این همه صدای زجه و ناله‌ی کودکان و مادران به خواب ناز فرو رفته‌اید و خواب خوش می‌بینید که که در کنار سواحل دریای مدیترانه بر روی شن‌های داغ دراز کشیده‌اید و در زیر باران آفتاب سفارش معجون خنک داده‌اید که مبادا در خواب هم از لذت غافل شوید.

اگر بیدارید و خودتان را به خواب زده‌اید بهتر است زودتر بیدار شوید و برهنگی خود را در برابر این همه ظلم و جنایت و نسل کشی را بنگرید و تا دیر نشده حداقل در برابر مردم دنیا و زنان و کودکان عریان نمانید.

شاید هم یک چشم شما خواب است و دیگری بیدار و از قضا چشم خواب شما دقیقاً همان چشمی است که بر روی کودکان غزه بسته شده است، و چشم باز شما تماشاگر بازار صهیون است و به طمع معامله‌ای به رنگ خون و سود کلان مرتب چشمک می‌زند و در طلب شهوت سیری ناپذیر خود هستید

اگر چشمانتان کور هم باشد، گوش‌هایتان که می‌شنود، چگونه ناله‌ی کودکی در زیر بالشت پرتان می‌آید و شما خوابتان می‌برد.

لااقل دهانی که با کاه گل دلار صهیون پر شده است را باز کنید، نمی‌شود کور باشی، کر باشی و دهان پر از کاه گل دلار هم بسته باشد، یکبار صدا باشید!

صدای کودکی باشید زیر باران گلوله که در طلب شیر مادر خون می‌مکد، مادری که گلوله‌ای ساعتها است سینه‌اش را بر دیوار ظلم دوخته است.

یکبار زجه‌ی مادری باشید که جسم بی‌جان فرزندش را که روزهاست در بغل دارد و سرب داغ‌ امان عزاداری و به خاک سپردن طفل بیگناهش از او بریده است.

فقط یک‌بار این ناقوس کلیسا را به نشان انسانیت به صدا در بیاورید تا مسیح بداند پیروانش بیدارند.

 

 

خیراله رشنودی

دیدگاه‌ها