"کشور ما باید خرم شود، باید بالنده شود."
نیاکان ما در گذشته به درخت کاری و سرسبز نگاه داشتن زمین بسیار اهمیت میدادند. یکی از نشانه‌های این اهمیت همانا گزینش روزی به نام "روزدرخت کاری" است که 15 اسفند میباشد. افزون بر آن به مناسبتهای گوناگون درخت میکاشتند که در زیر به پارهای از آنها اشاره می کنم:
ایرانیان به مناسبت زادروز کودکان‌شان درخت میکاشتند.
در روز نخست دی در برابر درخت سرو پیمان می‌‌بستند که تا سال آینده یک سرو بکارند.
به مناسبت رویداد‌های مهم نیز درخت کاشته میشد. برای نمونه زردشت بزرگ بهنگام دین آوردن گشتاسب درخت سروی کاشت که در تاریخ به نام سرو کاشمر شناخته شدهاست.
کاشتن درخت توت در کنار جاده برای استفاده همگان نیز در همه جا رواج داشته است.
کاشتن درخت بید در کنار جادهها برای اینکه رهگذران در زیر سایه آن بیاسایند.
در گذشته به یاد دوستان نیز درخت میکاشتند تا با دیدن درخت به یاد دوست نام برده بيافتند. جالب است که در جنگلهای آمازون نیز به خاطر به یاد ماندن یاد مهمانها هنگام بدرود آنها درختی میکارند.
امروزه برای دوستی رهبران کشورها به هنگام بازدید از دیگر کشورها درخت میکارند.
آیا شما هرگز درخت کاشتهاید؟ در 15 اسفند پیمان ببندیم که هر گاه توانستیم درخت بکاریم و دیگران را به کاشتن درخت دلگرم کنیم.شایان بهتر باشد در جاهایی که با کمبود آب مواجه هستیم بهتر است درختهایی بکاریم که نیاز کم‌تر به آب دارند مانند بادام و گردو.
دیگر این که میتوان در کوهپایهها و جاهایی که کشاورزی نمیشود زمینهایی را به عنوان مکانهای عمومی تعیین کرد تا همه در این کار نیک شرکت نمایند.
بیایید با درخت کاری الگویی برای دیگران باشیم
به امید داشتن ایرانی سرسبز و زیبا
کلیک کنید
دیدگاه‌ها