محقق لرستانی گفت: اولین واژه‌ای که در مورد استاد منظمی به ذهن می‌رسد واژه‌ی معلم است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری یافته، سید "فرید قاسمی" در دومین شب از جشنواره «خنیاگران سرزمین مادری» که به تجلیل از دو استاد موسیقی لرستان "درویش رضا منظمی" و " ایرج رحمانپور" اختصاص داشت گفت: استاد منظمی هم‌نفس زنده‌یادان "پرویز و حسین یاحقی"، "نورعلی خان برومند" و استاد "اصغر بهاری" و از بنیان‌گذاران گروه شیدا در سال 1352 بودند.قاسمی افزود: منظمی بانی و سرپرست گروه درویش بودند. تدریس و آموزش در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌ها و حضور در گروه‌های ماندگار موسیقی و همکاری با رادیو و تلویزیون در کارنامه ایشان دیده می‌شود.
وی ادامه داد: استاد شکارچی جایی می‌گوید "درباره نبوغ و ذوق استاد منظمی همان‌قدر بگویم که من در جلسه‌ای کمانچه می‌زدم و استاد منظمی با حس مرحوم زنده‌یاد استاد علیرضا حسین‌خانی می‌خوانند و اگر کسی آن نوار را گوش دهد نمی‌تواند صدای استاد منظمی را از مرحوم حسین‌خانی تشخیص دهد". باز هم استاد شکارچی نقل می‌کردند که در مورد نوازندگی استاد اصغر بهاری که بداهه‌هایی استاد منظمی دارند که ضبط شده و کسی تشخیص نمی‌دهد که این صدای ساز استاد منظمی است یا استاد بهاری.
حافظه تاریخی مطبوعات ایران ادامه داد: در مورد ویولن هم همین‌طور صدای ساز منظمی به پرویز یاحقی نزدیک است. شهرام و شهریار یادگارانی هستند که به‌جای گذاشته است. ایشان حس معلمی را با خودشان همیشه داشته‌اند.
قاسمی بیان داشت: اگر بخواهیم زندگی استاد منظمی را به دو بخش پیدا و پنهان تقسیم کنیم، بخش پیدای آن آثاری است که در حافظه مردم باقی مانده است . نوارها و لوح‌هایی که ایشان تهیه‌کرده‌اند؛ اما بخش مهم زندگی ایشان در آن فعالیت پنهان در شوراها و برای پیشبرد موسیقی بوده است.
وی افزود: ممکن است گاهی کسی اسم ایشان را بر زبان نیاورد که این افراد دو دسته‌اند: یک دسته دوستداران شما هستند که آن را به حساب آلزایمر موسمی و فراموشی مقطعی آن‌ها و یک عده هستند که به‌عمد اسم شما را نیاورند. شما از آن‌ها هم نباید مکدر شوید چون غمی نیست؛ در حقیقت قرب و بعد مردم دنیا غلط، آشنایی‌ها غلط، ناآشنایی‌ها غلط /دفتر اوراق گیتی را دیده‌ای؟/خط غلط، املا غلط انشا غلط، معنا غلط.
ایرج رحمانپور؛ زخمه‌ی زخمی
این محقق لرستانی در ادامه سخنانش در خصوص " ایرج رحمانپور" گفت: محمد کاظم علی‌پور زمانی در مورد رحمانپور نوشت: حنجره زخمی! اما من علاقه‌مندم بگویم: زخمه‌ی زخمی. چون زخمه ضربه‌ای است که مضراب به ساز وارد می‌شود و این صدای شکوهمند آسیب دیده زخمه‌ی زخمی ماست و صدایی محتوا محور است.
وی افزود: منظومه‌ای از ترانه‌های استاد رحمانپور با عنوان « ترا می‌نویسم سرزمینم» چاپ و منتشرشده است . انسجام فکری در این ترانه‌ها می‌بینیم. ترانه‌سرایی آگاهانه و راوی رنج‌های تاریخی انسان است بدون جغرافیا؛ آزردگی و آسیب‌های انسانی را به ما یادآور می‌شود ما را به بازاندیشی پیرامون خودمان وادار می‌کند. ترانه‌سرایی «متففن» ما را به سمت ترانه‌سرایی «متفکر» برد. بن‌مایه‌های سروده‌های استاد رحمانپور «هویت سازند».
قاسمی ادامه داد: ترانه‌های استاد رحمانپور گرانی‌گاه دو زبان شکوهمند لری و لکی هستند و پیوند آرین این دو زبان . پس از این پیوند درون استانی این پیوند را برون‌استانی می‌کند. البته با ملاحظاتی . از خودسوزی زنان گرفته تا جنبه‌های دیگر وضعیت معیشت و دیگر جنبه‌های زندگی مردم. در زلزله بم و رودبار حضور دارد و در قتل‌عام حلبچه با ترانه‌هایش و با دو زبان پرمایه‌اش به سراغ آن‌ها می‌رود و همدردی می‌کند. قابلیت دو زبان را وسیله‌ای برای وحدت اقوام ایرانی قرار داده است.
محقق لرستانی ادامه داد: مویه‌های استاد رحمانپور بیان ظلم تاریخی است و این بیان ظلم تاریخی او را تا سخنگویی مردمان بی‌شماری برمی‌کشد. بر آمیختگی عشق و سلوک را در ترانه‌هایش می‌شنویم. استاد رحمانپور در غم‌کده روزگار زندگی را فریاد می‌زند. این هنر را دارد که غم سروده‌های ما را به شادیانه‌ها بدل کند.
وی تاکید کرد: صدا، سیما و سروده‌ی او شبیه کسی نیست اگر چه امروز صداهای مشابه ای می‌شنویم که مقلدان اویند. گریه در خلوت و خنده‌ی در جلوت او را می‌فهمیم. گریستن در پنهان‌ها و خندیدن در پیداها. مردی که مسعود سعد سلمان را بیشتر از ما درک می‌کند؛ هنرش را ستایش می‌کنیم. برای استاد شیدایی سروده بود. یا در بهاریه خورشید را با ذوق هر چه تمام‌تر به ظرف زرد تشبیه کرده است. نمادها در سروده‌های استاد رحمانپور موضوع یک رساله است.
قاسمی بیان داشت: این نمادها از یک سینه پر راز به وجود می‌آید. نمادها گاهی یک مصرع است و گاهی تمام بیت... نمادها: دار درد. میل زنده ماندن. چون خون در رگ‌هایم بگرد. باد بی‌رحم و طوفانی و ...راه‌های سرگردانی یا تشبیه دست گرم به تژگاه‌های قدیم. این ترانه پیش برندگی در اوج باز دارندگی است. امروز باید این حقیقت را باید بدانیم ترانه از ارکان توسعه لرستان است و از ده‌ها وعظ و خطابه نفوذ بیشتری دارد.
وی تاکید کرد: برنامه نویسان و برنامه‌ریزان لرستان باید سهمی برای ترانه قائل باشند ما نیازمند ترانه‌های بی‌شماری هستیم.
محقق لرستانی ادامه داد: نیازمندی‌های ما در ترانه باید هم جوششی و هم کوششی باشد. البته مسئولان به آن توجهی ندارند . چرا که ما سال‌هاست که می‌نویسیم که اگر خیابانی که در محله درب دلاکان و پشت بازار خرم‌آباد می‌کشید را متوقف کنید یونسکو پول بیشتری به شما پرداخت خواهد کرد چون اولویت یونسکو برای باز زنده سازی محله است. اگر این خیابان احداث نشود قطعاً یکی از جاذبه‌های گردشگری از بین نمی‌رود و اعتبار جهانی هم خواهد گرفت.
وی تاکید کرد: امروز نیاز جامعه ما ترانه‌سرایی و آهنگسازی است. اگر این توجه تحقق پیدا کند استاد رحمانپور نقش بی‌مانندی ایفا خواهد کرد و خدماتی دیگر ارائه خواهد کرد.
شب رفت و حدیث ما به پایان نرسید/ شب را چه کنم حدیث ما بود دراز.
قابل ذکر است جشنواره «خنیاگران سرزمین مادری» با حضور صاحب‌نظران و کارشناسان موسیقی لرستان از جمله فریدون شهبازی، سیدفریدقاسمی، سید نظام‌الدین موسوی، ایرج رحمانپور، درویش‌رضا منظمی، شهرام گیل‌آبادی، علی اکبرشکارچی، فرج علی‌پور و محمد میرزا وندی با محوریت موسیقی‌شناسی اقوام ایرانی، شب‌های دوشنبه و سه‌شنبه 5 و 6 مهر ساعت 20 شب در فرهنگسرای ارسباران تهران برگزار شد.
خبر: سعید معتمدی/ پایگاه خبری یافته- تهران
مطلب مرتبط: شب اول موسیقی لرستان در فرهنگسرای ارسباران با شکوه برگزار شد
تجلیل از بزرگان موسیقی لرستان در دومین شب از جشنواره «خنیاگران سرزمین مادری»
مطلب مرتبط: شب اول موسیقی لرستان در فرهنگسرای ارسباران با شکوه برگزار شد
تجلیل از بزرگان موسیقی لرستان در دومین شب از جشنواره «خنیاگران سرزمین مادری»
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
نفست گرم استاد رحمانپور زخمه زخمی دیار مفرغ و مهربانی