شهر خرمآباد بزرگترین شهر لرنشین، بیست و سومین شهر پرجمعیت ایران و مرکز استان لرستان است. این شهر در درهای باصفا و بر ساحل رودخانه خرمآباد قرار دارد. فاصله خرمآباد تا تهران ۴۹۰ کیلومتر است و به دلیل قرار گرفتن در مسیر تهران - جنوب دارای اهمیت ارتباطی و راهبردی است. آزادراه شماره پنج ایران از این شهر عبور میکند.
در اواخر دوره صفوی خرمآباد مقر حکومتی والی لرستان فعلی بود از آبادانی فراوانی برخوردار، اما بر اثر هجوم سپاه عثمانی به ویرانی گرایید.
در دوران قاجار خرمآباد نسبتاً توسعه یافت و قلعه گلستان ارم از قلاع معروف خرمآباد به دستور محمدحسین میرزای دولتشاه مرمت شد.
دره خرمآباد دارای چشمههای آبوهوای دلپذیر هست و موقعیت طبیعی ممتاز و مواهب خدادادی در این دره سبب سکونت انسانهای اولیه در غارهای پنجگانه پیش از تاریخ، شکلگیری شهر قدیمی شاپورخواست (دوره ساسانی) و ایجاد آثار شاخص فرهنگی تاریخی در دورههای مختلف در این دره زیبا شده است.
همچنین چشمهها، سرابهای فراوان، دریاچه دلانگیز کیو در مرکز شهر و موقعیت ارتباطی آن در گذشته به عنوان راه مواصلاتی غرب به جنوب، این شهر را در زمره یکی از شهرهای توریستی و زیبای ایران قرار داده است.
از جمله دیدنیهای خرمآباد میتوان به قلعه فلکالافلاک، مناره آجری، سنگنوشته، گرداب سنگی، پل شکسته، موزه فلکالافلاک، مقبره زیدبن علی (ع)، دریاچه کیو، آبشار نوژیان، آبشار سهگانه گریت، بقعه شجاعالدین خورشید، بقعه شاهزاده احمد، مسجد جامع، مقبره باباطاهر، سراب چنگایی، بازار میرزا سیدرضا، تنگه شبیخون، غار دوشه و گردشگاه گوشه اشاره کرد.
حال و روز این روزهای خرمآباد
این شهر تاریخی و با اصالت این روزها با دو واقعه مواجه است؛ از یک طرف اجرای پروژههای مدرنی چون احداث پارک آبشار طلایی، پارک شاپوری، پروژه بام خاطرههای پشت بازار، پروژه بوستان بلوط پشته و دهها پروژه دیگر که بیشک در زیبایی و شکوفایی این شهر بسیار تأثیرگذار خواهد بود؛ و از طرف دیگر بیتفاوتی نسبت به آنچه که به پیشینه تاریخی این شهر مربوط میشود.
اگر از عدم رسیدگی به آثاری چون قلعه فلکالافلاک، مناره، سنگ نبشته و ... بگذریم، این روزها تخریب بافتهای قدیمی شهر در مناطق پشت بازار و درب دلاکان، داغی همیشگی در دل اهالی این شهر گذاشته است. البته به این بیتفاوتی باید تخریب باغها و درختان چندین ساله را هم اضافه کرد که در آخرین اقدام تعدادی از درختان خیابان خیام در روز جاری قطع شد.
در هر حال، در باره هر کدام از این موضوعات بارها گفته و نوشتهایم و فقط آرزو میکنیم که مدیران شهری متوجه باشند چه چیزی را فدای چه میکنند...
قصد واکاوی مجدد این موضوعات را در برهه فعلی نداریم و خوانندگان عزیز را دعوت میکنیم با دوربین «مصطفی باقری» همراه شوند و به تماشای تصاویر زیبایی از این شهر باستانی بنشینند شاید تلنگری باشد برای متولیان امر؛ با این توضیح که تمام این تصاویر مربوط به روز جمعه هفتم آبان ماه 95 است.
در اواخر دوره صفوی خرمآباد مقر حکومتی والی لرستان فعلی بود از آبادانی فراوانی برخوردار، اما بر اثر هجوم سپاه عثمانی به ویرانی گرایید.
در دوران قاجار خرمآباد نسبتاً توسعه یافت و قلعه گلستان ارم از قلاع معروف خرمآباد به دستور محمدحسین میرزای دولتشاه مرمت شد.
دره خرمآباد دارای چشمههای آبوهوای دلپذیر هست و موقعیت طبیعی ممتاز و مواهب خدادادی در این دره سبب سکونت انسانهای اولیه در غارهای پنجگانه پیش از تاریخ، شکلگیری شهر قدیمی شاپورخواست (دوره ساسانی) و ایجاد آثار شاخص فرهنگی تاریخی در دورههای مختلف در این دره زیبا شده است.
همچنین چشمهها، سرابهای فراوان، دریاچه دلانگیز کیو در مرکز شهر و موقعیت ارتباطی آن در گذشته به عنوان راه مواصلاتی غرب به جنوب، این شهر را در زمره یکی از شهرهای توریستی و زیبای ایران قرار داده است.
از جمله دیدنیهای خرمآباد میتوان به قلعه فلکالافلاک، مناره آجری، سنگنوشته، گرداب سنگی، پل شکسته، موزه فلکالافلاک، مقبره زیدبن علی (ع)، دریاچه کیو، آبشار نوژیان، آبشار سهگانه گریت، بقعه شجاعالدین خورشید، بقعه شاهزاده احمد، مسجد جامع، مقبره باباطاهر، سراب چنگایی، بازار میرزا سیدرضا، تنگه شبیخون، غار دوشه و گردشگاه گوشه اشاره کرد.
حال و روز این روزهای خرمآباد
این شهر تاریخی و با اصالت این روزها با دو واقعه مواجه است؛ از یک طرف اجرای پروژههای مدرنی چون احداث پارک آبشار طلایی، پارک شاپوری، پروژه بام خاطرههای پشت بازار، پروژه بوستان بلوط پشته و دهها پروژه دیگر که بیشک در زیبایی و شکوفایی این شهر بسیار تأثیرگذار خواهد بود؛ و از طرف دیگر بیتفاوتی نسبت به آنچه که به پیشینه تاریخی این شهر مربوط میشود.
اگر از عدم رسیدگی به آثاری چون قلعه فلکالافلاک، مناره، سنگ نبشته و ... بگذریم، این روزها تخریب بافتهای قدیمی شهر در مناطق پشت بازار و درب دلاکان، داغی همیشگی در دل اهالی این شهر گذاشته است. البته به این بیتفاوتی باید تخریب باغها و درختان چندین ساله را هم اضافه کرد که در آخرین اقدام تعدادی از درختان خیابان خیام در روز جاری قطع شد.
در هر حال، در باره هر کدام از این موضوعات بارها گفته و نوشتهایم و فقط آرزو میکنیم که مدیران شهری متوجه باشند چه چیزی را فدای چه میکنند...
قصد واکاوی مجدد این موضوعات را در برهه فعلی نداریم و خوانندگان عزیز را دعوت میکنیم با دوربین «مصطفی باقری» همراه شوند و به تماشای تصاویر زیبایی از این شهر باستانی بنشینند شاید تلنگری باشد برای متولیان امر؛ با این توضیح که تمام این تصاویر مربوط به روز جمعه هفتم آبان ماه 95 است.
دیدگاهها
با تشکر از پاسخ دهنده
---------------
آسیاب گَبری یکی از آثار باستانی جنوب شهر خرمآباداست. این بنا درمحله پشته حسین آباد خرمآباد واقع شده و احتمالاً در شهر باستانی شاپورخواست کاربرد عمومی داشته است.آسیاب گبری دارای ساختمانی مکعب مستطیل شکل است که طول آن ۲۶ متر و عرض آن ۶ متر و ارتفاع آن ۱۱/۵ متر است.ساختمان آسیاب را با استفاده از سنگهای تیشه خورده و قلوه سنگ همراه با ملات ساروج ساخته شده و تاریخ ساخت آن مربوط به دوره ساسانیان است. این اثر تا دوره قاجار مورد استفاده مردم قرار گرفته است. آسیاب گبری به شماره ۳۶۳۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خواهشا بافت های فرسوده رو احیا کنید وگرنه فاتحه ثبت جهانی قلعه و دره رو باید خوند