خرمآباد به عنوان مرکز استان با بیش از نیم قرن و اندی سال سابقه و قدمت در وزنهبرداري و معرفي چندين مليپوش، هنوز صاحب خانه وزنهبرداری نیست و جای تأسف است که این رشته با این جایگاه در سطح کشور صاحب یک محل ثابت نیست!
اين رشته ورزشي در خرمآباد واقعاً مظلوم واقع شده و صدای پولادمردان خرمآبادي به هیچ گوشی نمیرسد.
در گوشهای از این زیر پلههای سكوي تماشاگران مجموعه ورزشي تختی خرمآباد، گهگاهی صدای فریادی از روی فشار در زیر وزنههای سنگین یا صدای افتادن وزنهها بر روی تخته به گوش رهگذران میرسد.
در کمتر جایی از ایران میتوانید شهری را پیدا کنید که این همه استعداد در رشته وزنهبرداری داشته باشد که در رده نونهالان، نوجوانان، جوانان تا بزرگسالان حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشند.
پایتخت ایران با 14 میلیون جمعیت همیشه در این رشته زیر دست این استان بوده است. وزنهبرداران خوزستاني با پشتوانه نفت و ملی حفاری همیشه از حضور این جوانان با غیرت در مسابقات کشوری هراس داشتهاند. وزنهبرداری اردبیل با پشتوانه فدراسیون و آن همه امکانات در مقابل غيرت و توان این جوانان زانو میزند.
این دو دهه با تمام فراز و نشیبهای این رشته، در تمام ردهها به طور متوسط جزو 6 تیم برتر ایران بودهایم، ولی با این شرایط کار کردن و رسیدن به دیگر رقبا کاري مشکل و به صراحت بگوییم دستنیافتنی است. جایی که وزنهبرداران یزد، سمنان، کرمان، سیستان، ایلام، چهارمحال و بختياري و ... صاحب خانه وزنهبرداری میشوند در حالي كه جایگاهی در وزنهبرداری کشور ندارند و همیشه نفرات سوم و چهارم خرمآباد در مسابقات قهرمانی کشور برای این استانها وزنه میزنند، جاي بسي سؤال است كه چرا مركز استان لرستنان از وجود خانه وزنه برداي محروم است!
اگر گذرتان به تنها سالن محقر وزنه برداري خرمآباد افتاد حتماً نگاهی به وضعیت آن و ورزشكاراني كه آنجا تمرين ميكنند بیندازید. ملاحظه كنيد كه این جوانان با غیرت در شرایط نامناسب و رنجآوری تمرین میکنند تا به مصاف رقبای خود در مسابقات کشوری بروند.
میلههای شکسته جوشی، صفحات پاره و کهنه، تختههای شکسته و فضایی بسیار کوچک كل سرمايه آنهاست. طي دو سال گذشته فدراسیون وزنهبرداری نیز حتی یک ریال به این هیأت کمک مالی نکرده است.
مربیان بدون دریافت ریالی به عنوان دستمزد با عشق بر سر تمرین حاضر میشوند. وزنهبرداران خرمآباد از لحاظ تکنیکی نیز از سرآمدان این رشته در کشور هستند و بیشک این امر حاصل زحمات همين مربیان دلسوز و کاربلد است.
یکی دیگر از اصلیترین مشکلات و معضلات وزنهبرداری نداشتن ثبات مدیریت است. از سال 89 که مسوولیت دبيري اين هيأت بر دوش علیرضا معتمدی بوده تا کنون 4 نفر به عنوان سرپرست معرفی شدند که در کمتر استانی اینقدر تغییر و تحول سلیقهای انجام میگيرد!
اميدواريم اداره کل ورزش و جوانان استان هر چه زودتر به فکر ساخت خانه وزنهبرداری یا واگذاری یکی از سالنهای موجود به این رشته پر افتخار استانمان باشد.